نگاهی به عملکرد علی مومنی در مسابقات رنکینگ اتحادیه جهانی کشتی

حرف آنلاین| مسابقات رنکینگ اتحادیه جهانی کشتی بار دیگر بستری برای درخشش استعدادهای نوظهور و محک جدی کشتی‌گیران در سطح بین‌المللی فراهم کرد. کشتی‌گیران ایرانی، همان‌طور که انتظار می‌رفت، با آمادگی بدنی مطلوب و روحیه جنگندگی، کشتی‌هایی رو به جلو و قابل توجه ارائه دادند. در این میان، علی مومنی، کشتی‌گیر وزن ۵۷ کیلوگرم، توانست با کسب مدال طلا، شایستگی و توانایی‌های خود را در رده بزرگسالان به نمایش بگذارد.

علی مومنی، جوان محجوب و باانگیزه از شهر ارطه، شاگرد آرش مرادی، یکی از چهره‌های امیدبخش کشتی ایران است. او کشتی‌گیری درون‌گرا و آرام است، اما این ویژگی باعث شده که در برخی از مبارزات، هیجان لازم برای ایجاد برتری و غلبه بر حریف را به‌خوبی نشان ندهد. با این وجود، پیشرفت او در مقایسه با یکی دو سال گذشته کاملاً محسوس است. روند مبارزات او نشان می‌دهد که در دقایق ابتدایی کشتی، تحت فشار و استرس قرار می‌گیرد، اما پس از عبور از این مرحله، به‌راحتی امتیازگیری می‌کند.

کسب این مدال طلا پس از سال‌ها ناکامی در این وزن، امیدی تازه در دل هواداران کشتی ایران زنده کرد. با این حال، این موفقیت نباید پایان مسیر باشد، بلکه نقطه‌ای برای تلاش بیشتر و رفع نقاط ضعف برای میادین بزرگتر ختم گردد.

یکی از نکاتی که در تحلیل عملکرد علی مومنی باید مورد توجه قرار گیرد، سطح رقابت در این مسابقات است. بسیاری از قهرمانان برجسته وزن ۵۷ کیلوگرم، از جمله ری هیگو چی(ژاپنی). اسپنسر لی (آمریکا)، استفان میچیچ (صربستان)،  امان  (هند)، غلام‌جان عبدالله‌یف (ازبکستان)، زلیمخان اباکاروف (آلبانی)، اوگی‌یف و ادریسوف (روسیه)، آرسن هارتونیان (ارمنستان) و عباس رضازاده (آذربایجان) در این رقابت‌ها حضور نداشتند. بدون شک، رویارویی با این چهره‌های سرشناس، می‌توانست محک جدی‌تری برای سنجش توانایی‌های مومنی باشد.

یکی از چالش‌های اصلی مومنی در این وزن، نحوه ایستادن در گارد و حمله به پاهای حریفان است. او هنوز به تسلط کافی در این زمینه نرسیده و همین مسئله، باعث شده که در کشتی‌های درگیرانه، فضای مناسبی برای اجرای زیرگیری‌های موفق نداشته باشد. بااین‌حال، در فاز دفاعی، عملکرد قابل‌قبولی از خود نشان داد و در مواجهه با حملات حریفان، واکنش‌های مناسبی داشت. البته یک فن کمر در برابر رضایی کشتی گیر ایرانی و یک فن عقربک در مقابل حریف فینالیست خود، نشان داد که او همچنان نیاز به کسب تجربه بیشتر در سطح بزرگسالان دارد.

*چشم‌انداز آینده*

اگر علی مومنی بتواند تعادل مناسبی میان حمله و دفاع ایجاد کند و مهارت‌های زیرگیری خود را تقویت نماید، می‌توان آینده‌ای درخشان برای او متصور شد. او به‌عنوان دارنده مدال برنز امیدهای جهان، در نخستین حضور آسیایی  در بزرگسالان ، این توانایی را دارد که با ارتقای تکنیک و تقویت جنبه‌های تاکتیکی، معادلات این وزن را تغییر دهد و خود را به‌عنوان یک مدعی جدی در سطح بین‌المللی مطرح کند.

در نهایت، این مدال طلا نه‌تنها نتیجه زحمات سال‌های گذشته او بود، بلکه انگیزه‌ای تازه برای تلاش‌های آینده و گامی مهم در مسیر پیشرفت و رقابت با برترین‌های جهان محسوب می‌شود. مسیر او هنوز ادامه دارد،  اگر بتواند با برنامه‌ریزی مناسب و تمرکز بر رفع نقاط ضعف، کشتی خود را به سطح استانداردهای جهانی برساند، می‌توان انتظار داشت که در آینده‌ای نه‌چندان دور، در مقابل حریفان سرسخت این وزن، به موفقیت‌های بزرگ‌تری دست یابد.

یادداشت از حامد میرعمادیان‌