مشاهیر مازندران | سید حسین فلاح نوشیروانی علاوه بر بابل ، ایران را هم ساخت

مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی فرزند سید احمد در سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در روستای نوشیروانکلا بابل متولد شد و در سال ۲۳ اسفند ۱۳۵۰ درگذشت.

مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی از خیران منطقه دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل را تاسیس کرد. حدود چهار پنجم از ثروت خود را برای امور خیریه و کمک به مستمندان و فقرا، گسترش سطح بهداشت، رفاه مردم، آموزش و امور مذهبی مردم روستا هزینه می‌کرد.

این چهره ماندگار بابلی در مدرسه “احمدی” بارفروش بابل در دوران احمدشاه قاجار تحصیلات خود را آغاز کرد و سال‌های پایانی تحصیلات خود را در این مدرسه ادامه داد.

وی در روستای نوشیروان‌کلای بارفروش یا همان بابل کنونی در خانواده‌ای مذهبی، کشاورز و دامدار متولد شد. از دوران کودکی از هوش سرشاری برخوردار بود که موجب شد تا در روستا شناخته شود.

در شش سالگی “عم جزء” را خدمت یک ملاباجی به نام “ملاخیران” آموخت و سپس به مدت سه ماه در حضور آخوندی به نام “شیخ محمد سالاری” توانست قرآن را بیاموزد و ختم کند.

 

دوران 8 ساله تحصیلات ابتدایی سید حسین فلاح نوشیروانی

سید حسین فلاح نوشیروانی در هفت سالگی به توصیه پدربزرگ مادریش، “سید آقا نوشیروانی” به شهر “بارفروش” بابل کنونی رفت تا تحصیلات خود را ادامه دهد. به همیت منظور پدرش اتاقی در نزدیکی “مدرسه صدر” همان حوزه علمیه بارفروش در محله “فیضیه” برایش اجاره کرد.

وی در طی هشت سال دبستان را در دو مدرسه “شرافت” در محله “بی‌سرتکیه” و “احمدی” در محله “زرگرمحله” طی طریق کرد و همیشه جز شاگردان مودب و ممتاز به شمار می‌آمد.

سید حسین فلاح نوشیروانی در هنگام تحصیلات ابتدایی در دبستان، علوم دینی را هم نزد طلاب حوزه علمیه آموخت. مرحوم نوشیروانی پس از پایان هشت ساله تخصیلات دوران دبستان، ادامه تحصیل را رها کرد و تصمیم گرفت وارد تجارت و بازار کار شود.

سید حسین فلاح نوشیروانی

شروع فعالیت‌های تجاری در بازار کار

سید حسین فلاح نوشیروانی پس از پایان تحصیلات ابتدایی، برای شغل و آغاز فعالیت تجاری به مشهد رفت. وی به مدت حدود سه سال در مشهد کار می‌کرد و سپس تصمیم گرفت برای مهاجرت به تهران برود.

نوشیروانی در مسیر مشهد به تهران دچار بیماری سختی شد و کسی به بهبودی وی امیدی نداشت اما در اطراف نیشابور توسط یک خانواده درمان و پس از بهبودی کامل، به سفر خود به سمت تهران ادامه داد.

مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی بعد از بهبود اوضاع مالی به پاس زحمات این خانواده‌، ساختمانی ساخت و به آنها اهدا کرد.

 

ورود سید حسین فلاح نوشیروانی به بازار کار تهران

سید حسین فلاح نوشیروانی پس از ورود به تهران، در تجارت‌خانه “حکیم‌زاده یزدی” با حقوق ماهانه ۴ تومان مشغول به کار شد. چنان اعتمادی میان حکیم‌زاده و نوشیروانی ایجاد شد که او را به خانه خود برد و همانند یکی از اعضای خانواده با او برخورد می‌کرد.

مرحوم نوشیروانی بسیار امانت‌دار، راست‌گو و هوش بالایی داشت که همین عامل موجب شد تا بسیار سریع پیشرفت کند و به سمت مدیریت داخلی تجارت‌خانه منصوب شود. در مدت ۱۷ سال در تجارت‌خانه حکیم‌زاده کار و همچنان در خانه آن‌ها زندگی می‌کرد.

 

پیشرفت سید حسین فلاح نوشیروانی در بازار تجارت

پاکی و درست کرداری سید حسین فلاح نوشیروانی موجب شد که صاحب تجارتخانه یکی از آشنایان خود را که از اهالی یزد بود برای ازدواج به وی معرفی کرد. بعد از مدتی مرحوم سید حسین خود وارد بازار تجارت شد و در مدت زمان کمی با هوش و ذکاوت خود در بازار آهن ایران سرشناس شد.

وی حتی در هنگامی که در خانه حکیم زاده مستأجر بود، برای دیگران خانه می‌ساخت و مخارج عده‌ای از دانش‌آموزان و دانشجویان را پرداخت می‌کرد و هر سال برای صدها نفر از آنان لباس و لوازم‌التحریر تهیه می‌نمود تا در خفا به آن‌ها اهدا شود.

حکیم‌زاده، از سید حسین فلاح نوشیروانی خواست تا ازدواج کند و سپس خود از آشنایان‌اش را که دختر امام‌جمعه یزد “حجت‌الاسلام طاهری” بود را به وی معرفی کرد تا این ازدواج شکل گرفت.

رباب طاهری همسر مرحوم نوشیروانی تا سال ۱۳۸۶ در قید حیات بود که در انگلستان درگذشت و بعد به ایران منتقل و در بهشت زهرا دفن شد.

فرزندان مرحوم نوشیروانی

سید حسین فلاح نوشیروانی سه فرزند دارد. وحید نوشیروانی دارای دکترای اقتصاد از آمریکا بوده که سال‌ها در دانشگاه شهید بهشتی تهران تدریس داشت.

دیگر فرزند وی، حمید نوشیروانی که فوق لیسانس رشته مهندسی برق از انگلستان است و هما نوشیروانی نیز دارای دکترای روانپزشکی از انگلستان می‌باشد.

فرزندان وی نیز راه درستکاری پدرشان را ادامه دادند و بیان می‎کنند «چراغی که مرحوم نوشیروانی روشن کرد، هرگز خاموش نخواهد شد”.

ایجاد حرکتی تحت عنوان net school در تعدادی از مدارس برای اطلاع‌رسانی و آشنایی دانش‌آموزان با دانش روز که علاوه بر بابل در چند شهر دیگر نیز راه‌اندازی شده است.

از دیگر خدمات فرزندان مرحوم نوشیروانی تعمیر و احداث درمانگاه و مدرسه، ایجاد روشنایی مسیر جاده بابل _ قائم شهر و سایر موارد بود.

 

بنیانگذاری دانشگاه صنعتی نوشیروانی

سید حسین فلاح نوشیروانی بر اساس دست نوشته‌هایش بیشتر دارایی خود را صرف عمران و آبادی به ویژه در شهرستان بابل نمود. خدمات برجسته و ماندگار ایشان حدود 50 مورد است.

این آثار و خدمات نشان ‌دهنده آینده نگری وی و تاثیرگذاری بر زندگی و سرنوشت فرزندان آینده ساز کشور و استان مازندران است.

ارزشمندترین اثر ماندگار مرحوم فلاح نوشیروانی تاسیس “دانشکده صنعتی بابل” به مساحت است. حدود 17 هکتار را در برابر “یک سیر نبات” به وزارت علوم اهداء کرد.

گرچه مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی در سال 1348 “دانشکده صنعتی بابل” را احداث کرد اما چون وی درگذشت این بنا در سال 1352 افتتاح شد و در رشته‌‎های مهندسی برق، عمران و مکانیک دانشجو جذب کرد.

نام “دانشکده صنعتی بابل” توسط خود مرحوم فلاح نوشیروانی، از نام دانشکده صنعتی “پلی تکنیک تهران” الگوبرداری شد. در حالی که در آن دوران هیچ دانشگاه صنعتی‌ در کشور احدث نشده بود و تعداد دانشکده‌های صنعتی نیز چندان گسترش نداشت، انجام چنین کار مهمی دوراندیش بودن آن زنده یاد را نشان می‌داد.

ساخت بانک خون در شهر بابل سال ۱۳۴۸

با راننده‌اش وارد روستای دیوا شد، در میدان روستا عده‌ای را دید که به دور زنی حلقه زدند. نزدیک‌تر رفت مشاهده کرد که آن زن در حال خونریزی است.

بلافاصله با اتومبیل خود آن زن را به شهر می‌رساند اما در بیمارستان شهر خونی برای تزریق به زن بیمار وجود نداشت.

به راننده‌اش دستور داد که زن را به بیمارستان ساری برساند و پس از تزریق خون به وی، او را از مرگ حتمی نجات داد.

پس از مدتی در روستای دیوا در شهرستان بابل درمانگاه و در شهر بابل بانک خون را در سال ۱۳۴۸ احداث کرد.

خدماتی که وی انجام می‌داد محرمانه بود. به طور مثال پس از احداث بانک خون در بابل، خود با اهدا 500 سی سی آن را بی سر و صدا افتتاح کرد.

سید حسین فلاح نوشیروانی همواره عنوان می‌کرد “همگان باید تلاش کنیم که ایران ساخته شود و به همین منظور از شهر و روستای خود شروع کنیم”.

با وجود موانع و سختی‌ها و مشکلات فراوان بر سر راه احداث اماکن مختلف، هیچگاه از تداوم اقدامات خیر خواهانه خود دلسرد نشد. همیشه نگران مستمندان، بیماران و ۲۰۰ نفر از یتیمانی بود که در پرورشگاه اهدایی وی به سر می‌بردند.

 

احداث پرورشگاه بابل در سال 1345

در حال حاضر پرورشگاه بابل طی انجام مراحل قانونی و سازمانی، تحت نظارت سازمان بهزیستی قرار دارد و به عنوان مرکز نگهداری معلولین ذهنی زنده یاد مرحوم فلاح نوشیروانی در حال فعالیت است. قسمت اعظم هزینه‌های این مرکز توسط خیرین و نیکوکاران تأمین می‌شود.

اقداماتی دیگری که سید حسین فلاح نوشیروانی انجام داد می‌توان به احداث آب‌انبار در سال ۱۳۱۶ در شهر یزد، احداث دبستانی با 6 کلاس درس در روستای نوشیروانکلا در سال ۱۳۲۳، احداث مسجد، احداث و تکمیل حمام و لوله کشی آب مشروب در روستای نوشیروانکلا در سال ۱۳۲۴، تعمیر پل در روستای درویش خاک و نقارچین محله و روستای کله بست بابل، احداث دبستان در روستای آردکلا از توابع شهرستان بابل، اهدا زمین به اداره آموزش و پرورش شهر بابل که اکنون 2 مدرسه “مائده” و “هاشمی‌نژاد” در آن واقع است.

تأسیس آموزشگاه حرفه‌ایی در بابل سال ۱۳۴۵، کمک نقدی به دلیل سانحه آتش‌سوزی شهر ساری در سال ۱۳۴۶ و کمک نقدی به اردوی کار استان مازندران و همچنین به زلزله زدگان نقاط مختلف ایران و نیز کمک غیرنقدی برای ساخت مدرسه اسلامی و ساخت مدرسه نوشیروانی در بابل و ساخت مسجد نوشیروانی (امام حسن مجتبی (ع)) و تأسیس انیستیتو تکنولوژی در شهر بابل از دیگر خدمات است.

وی همچنین ۲۰ هکتار زمین جهت احداث پارک در حومه بابل اهدا کرد.

کمک به احداث پل بهمنمیر، احداث تجارتخانه روغن و صابون ماگارین (خروس نشان) در جاده ورامین، حفر چاه عمیق آب شرب جهت استفاده ساکنین کردکوی، احداث کارخانه روغن‌کشی در کردکوی و کارخانه‌های پنبه پاک‌کنی در گنبد و گرگان، بیمارستان روزبه تهران و ده‌ها آثار دیگر که برای مردم ساخته یا تعمیر کرده ‌است.

از دیگر موارد تأمین هزینه عروسی ده‌ها نوعروس و داماد، اهدا خانه به صاحب خانه‌ای که در دوران کودکی به مدت دو سال در آنجا ساکن بود، احداث ساختمان جذامیان در مشهد، اهدای بورس تحصیلی به حدود ۱۰۰ نفر از دانشجویان، احداث ۴ دبستان به نام چهار تن از دانشمندان در چهار شهر کشور، احداث کارخانه قند در خوی و ارومیه، احداث زایشگاه ام‌البنین بنام مادر خود در بابل طی سال ۱۳۴۷ است.

مرحوم نوشیروانی در ۲۳ اسفند سال ۱۳۵۰ در اثر بیماری قلبی در تهران درگذشت و در روستای زادگاهش به خاک سپرده شد در هنگام مرگ وصیت کرد از صرف مخارج اضافه خودداری شود.