ساز موسیقی‌دانان سنتی کوک نیست

موسیقی بیان احساسات به‌وسیله اصوات و هنری است گاه پرسروصدا و گاه خاموش، موسیقی اصیل آزاردهنده نیست بلکه شنونده را به وجد می‌آورد.

امروزه با وجود تنوع در موسیقی و افزایش تعداد نوازندگان و خوانندگان با سبک‌های مختلف، هنوز موسیقی سنتی و اصیل جایگاه خود را از دست نداده و همواره مورد توجه علاقه‌مندان بوده که البته تعدادشان بسیار محدود است.

نکته مهم برای فعالان عرصه موسیقی سنتی ایرانی آن هم در این روزها که این نوع از موسیقی کم‌طرفدار است این است که این افراد علاوه بر کار کردن در این عرصه و ارائه خدمت به مردم به پاسداری از فرهنگ اصیل موسیقیایی در کشور مشغول هستند.

یکی از موسیقی‌دانان در حوزه موسیقی اصیل ایرانی که در این عرصه به آوازخوانی، نوازندگی و خوش‌نویسی بوده در مرکز استان فعالیت دارد.

بنده علی خدادادی متواد پنجم خرداد ماه ۱۳۵۳ از مازندران شهر ساری و روستای تیرکلا، مدیرمسؤول آموزشگاه موسیقی در ۲۵ رشته مختلف که خودش در ردیف آوازی اصیل ایرانی است، همسرش مدرس موسیقی پایه کودکان بوده و بقیه مدرسان در بخش‌های تار، سه تار، دف، تنبک، کمانچه، سنتور، ‌نی، ‌قانون، پیانو ویالون، گیتار و غیره هستند.

وی در گفت‌وگو با حرف آنلاین ، جمله خود را اینچنین آغاز می‌کند: به نام خدایی که جان داده است، وزین جان برای جهان داده است” هنر زبان و بیان زیبایی و موسیقی صدای آزادی و زیباترین صورت ارزش‌هاست.

خدادای ادامه می‌دهد: از دوران کودکی در کوچه پس کوچه ها همراه با مردمان زجرکشیده توانستم جامعه‌شناسی و زیبایی‌شناسی را درک کرده و این در گوشت و پوست و استخوانم نهادینه شود تا اینکه بتوانم خودم را پیدا کنم.

این موسیقی‌دان با بیان اینکه ورود هر کسی به این جهان هستی دلیلی دارد، تاکید می‌کند: همه انسان‌ها ماموریتی دارند و برای کاری ساخته شده اند تا برای طبیعت و بشریت انسان‌شناسی و خداشناسی کاری انجام بدهند.به گمانم بنده کمترین هم آمده‌ام تا در عرصه موسیقی قدمی بردارم تا مفید واقع شوم و شرمنده این زیبایی، ارزش‌ها و عظمت جهان هستی نباشم.

مدیرمسئول آموزشگاه موسیقی در ساری یادآور می‌شود: من در حدودا در دهه ۷۰ در کلاس موسیقی و هنر خوشنویسی شرکت کردم، طبیعی است، کسی که در این مسیر قدم برمی‌دارد حتما در عقبه زندگی‌اش اتفاقی رخ داده است، برای بنده هم چنین است ناخوداگاه به این سمت و سو آمدم که هنر موسیقی را دنبال کنم. در حال حاضر حتی از همان ابتدا هم به دنبال موسیقی سنتی یا اصیل ایرانی رفتم و همچنان هم عاشقانه آن را دنبال می‌کنم.

به موسیقی اصیل ایرانی، موسیقی دستگاهی یا ردیف می‌گویند

وی عنوان می‌کند: در حال حاضر به موسیقی اصیل ایرانی، موسیقی دستگاهی یا ردیف می‌گویند، بنده تحقیقات و مطالعات بسیاری در این زمینه داشتم‌ و از وجود اساتید خوبی بهره گرفتم که نه تنها استاد هنر و علم موسیقی بودند بلکه استاد اخلاق هم بوده‌اند، هشت سالی خدمت استاد عسگری آقاجانیان میری در شهر ساری و بابل تحت آموزش قرار گرفتم و همچنین چند سالی خدمت اساتید همچون مجید کیانی و هوشنگ ظریف در تهران آوازهای شناخت موسیقی و جامعه شناسی موسیقی را دنبال کردم، همچنین ردیف استاد دوامی، و همچنین شیوه تارنوازی ردیف میرزاعبدالله نزد استاد نبی الله احمدی در آمل، و چند سالی ادبیات به خصوص شناخت عروض یا وزن در شعر را خدمت استاد محمد عمادی دنبال کردم و همچنان شاگرد هستم و خواهم بود چرا که مطالعه برای پیشرفت علم و هنر موسیقی ضرورت دارد.

خدادای موسیقی سنتی ایرانی را در برگرفته احوال و روحیات کل اقوام ایرانی می‌داند و میگوید: این نوع موسیقی از دل همه این‌ها به‌وجود آمده، زبانش فارسی بوده دستگاه موسیقی ایرانی برگرفته از ردیف دستگاهی است که از محبت‌، عشق، عرفان، حماسه، پند، اندرز، غم، اندوه و غیره سخن می‌گوید.

مشکلات فعالان این عرصه موسیقی

این موسیقی‌دان با اشاره به مشکلات فعالان این عرصه، عنوان کرد: واقعا نمی‌دانم از کجا بگویم و به کجا برسم چرا که معضلات بسیار زیاد است، شاید تصور کنید که هنرمندان انتظار زیادی دارند که این‌چنین نیست، فعالان عرصه موسیقی با کمبود مکان برای تحقیق و آموزش، امکانات صوتی و تصویری، امکانات سالن، بودجه‌هایی در خصوص ارائه مقاله، کتاب، تکثیر نوارها و سی‌دی گرفته تا غیره درگیر هستند و هیچ نوع کمکی نمی‌شود‌.

استاد موسیقی اصیل ایرانی تاکید می‌کند: تلاش و سخت کوشی هنرمندان موجب شده که همچنان در عرصه موسیقی بایستند، البته با افتخار این کار را می‌کنند، باید رسانه‌های عمومی این عرصه را جدی‌تر دنبال کنند، شاید در دهه اخیر برنامه‌های زیادی در حوزه موسیقی اجرا شده باشد اما پراکنده بوده و تفکیک شده نیست.

وی اضافه می‌کند: معلوم نیست موسیقی محلی، اصیل، نواحی با چه هدفی دنبال می‌شود، شناخت و انتقال موسیقی به عوام چگونه است، این اجراهای زیاد که سر و ته آن مشخص نیست کافی نیست، باید کارشناسان نخست وارد میدان شده و بعد از ظرفیت آن‌ها در جهت آگاهی رسانی به هنرمندان در رسانه‌های مختلف بهره گرفته شود.

ضرورت برگزاری گفتمان برای پیشبرد فرهنگ و هنر 

خدادی با بیان اینکه راهکارها فراوان است‌، اظهار میکند: امیدوارم مسئولان به‌طور جدی برای هنرمندان و فرهیختگان عرصه موسیقی بهتر و عمیق‌تر کار کنند، همچنین برگزاری گفتمان برای پیشبرد فرهنگ و هنر در جامعه میتواند مفید باشد.

این موسیقی دان ساوری همچنین خاطرنشان می‌کند: حرف زیاد است اما به‌طور خلاصه میتوانم بگویم که هنر و فرهنگ را دریابید، بیش از این هم باید دریابید، اگر جامعه می‌خواهد پاک و منزه پیشرفت کند هیچ راهی وجود ندارد غیر از اینکه به فرهنگ و هنر بیشتر بپردازند چرا که فرهنگ و هنر میتواند بالاترین سطح را در همه نقاط جامعه داشته باشد.

وی اضافه میکند: باتوجه به شرایط مالی و انسانی موجود در جامعه برنامه‌ریزی بیشتر در حوزه تثبیت فرهنگ و هنر برای ارائه خدمت به مردم ضرورت دارد، هرچند کار انجام می‌شود اما کم است، امید آنکه در هر موقعیتی که هستیم برای عاقبت به‌خیری دیگران و فعالان در عرصه‌های مختلف تلاش کنیم.

گفتنی است؛ وی در حال حاضر مشغول اجرا و آموزش انواع سبک‌های موسیقی اصیل ایرانی به دوستداران این عرصه بوده و موفق به آموزش بسیاری از علاقه‌مندان به موسیقی شده است.