حفاظت یا تصرف

فاطمه عربی

به گوشه گوشه این سرزمین که سفر کنید،دست درازی به اراضی ملی را می‌بینید.کوه،دریا،جنگل،رودخانه،تالاب وهرکجا که پا بگذارید،ردپای غول‌های زمین‌خوار را می‌بینید. شوق واشتیاق آن‌ها برای تصرف اراضی ملی انتها ندارد. مثل چاه عمیقی که انتهایی برای آن نمی‌توان تصور کرد.همه این چپاول وتصرف درقالب خدمت به مردم است.منتش روی مردم است که می‌خواهیم فقر منطقه را ازبین ببریم،رفاه و اشتغال ایجاد کنیم.جلوی مهاجرت را بگیریم ودیگر کسی شب گرسنه نمی‌ماند.سفره ای پهن شده وهمه می‌توانند از آن بهره ببرند.یک دلسوز واقعی به مردم وکشور درآن جمع نیست که بگوید چرا اصرار به صنعتی کردن استان‌های شمالی دارید!چرا اصرار به‌ آوردن صنایع‌ای دارید که محیط زیست شمال کشور را به خطر می‌اندازد.صنایع‌ای که اکولوژی منطقه را به خطر می‌اندازد،صنایع ای که مصرف آب زیادی دارد و به اصطلاح آب‌بر است.

مگر نه این‌که در طرح آمایش سرزمین،اشاره شده‌است استعدادهای‌ذاتی منطقه،غنای سرزمین را درنظربگیرید وطبق همین قانون حضور صنایع آلاینده درقسمت‌های شمالی ایران ممنوع است.درآمایش سرزمین گفته شد که طرح‌های صنعتی باید با اقلیم منطقه سازگار باشد.درمناطق کم آب نمی‌توان طرح‌های آب‌بر استفاده کرد.چراکه ذخایر آبی منطقه را به خطر می‌اندازد.

ازهمان ابتدا،فعالان محیط زیست،رسانه واهالی منطقه با احداث پتروشیمی در منطقه به مخالفت برخواستند.

چه فرقی می‌کند نامش پتروشیمی “میانکاله “باشد یا”امیر آباد”یا حتی “شهدای حسین آباد”البته نام گذاری به‌نام شهدا،نوعی بازی با احساسات مردم است وشاید چون می‌دانستند مخالفت‌هایی می‌شود،خواستند جلوی حرف‌های بعدش گرفته شود.

پس از انتشار اسامی ابربدهکاران بانک توسعه صادرات،شایعاتی پیرامون مالک پتروشیمی شکل گرفت.آنانی که از ابتدا با تمام توان سنگ این پروژه را به سینه می‌زدند ومدعی بودند که عده‌ای جلوی توسعه استان را گرفتند،حالا درسایه ایستاده‌اند تا ببینند کی وچه وقت می‌توانند از این آب‌گل آلود به نفع خود ماهی بگیرند.

واگذاری۹۰هکتار از اراضی ملی به بخش خصوصی،آن‌هم زمین‌هایی که جزء مراتع هستند و دراجاره دامداران قرار دارد، اگر تخلف نیست چه‌می‌تواند باشد؟

برای گرفتن پروانه چرا دام،پروسه طولانی را باید طی کرد.ظرفیت مراتع منطقه مورد بررسی قرار می‌گیرد و درصورت تایید پروانه چرا دام صادر می‌شود.دامدار حق ندارد زودتر از تاریخی که اعلام شده،دام‌هایش را به آن مراتع ببرد وحتی نمی‌تواند بیشتر از آن تاریخ در مرتع بماند. چرا غیرمجاز مشمول جریمه می‌شود.حتی وجود دام مازاد چرا در مرتع هم طبق قانون جریمه‌ای برایش تعریف شد.طبق همین قانون وقتی مرتع را به دامدار واگذار کردیم،حق واگذاری به اشخاص دیگر را نداریم واین واگذاری باطل است. همه این قوانین سخت که درقانون مجازات هم برایش تعیین شده،برای دامداران است. برای من وشما شهروند عادی که حتی برای تیغه کشیدن سالن پذیرایی خانه ات وتبدیل به اتاق خواب باید مجوز شهرداری را داشت.

هر صنعتی که درتعارض با آمایش سرزمین باشد،صنعت سبز نیست و احداث آن در هر منطقه جغرافیایی آلودگی زیادی به دنبال دارد. اگر واقعا سازمان حفاظت محیط زیست از ابتد مخالف طرح بود،نباید مجوز اولیه طرح را صادر می‌کرد.این سازمان اگر‌می‌توانست و می‌خواست،با دلیل،مدرک وسند علت مخالفت خود را عنوان می‌کرد.پس در‌این‌جا،قدرتی بالاتر از قانون می‌تواند تصمیم بگیرد.

براساس سند آمایش سرزمین که در سال۱۴۰۰ ابلاغ شد،این عرصه دارای کاربری کشاورزی درجه دو اعلام شد.با توجه به این‌که این سند جزءاسنادبالادستی است،تغییر جزییات وکاربری‌های تعریف شده در هر دو درجه خاک یک و دو مقدور نیست وتحت هیچ شرایطی امکان استقرار کاربری‌های غیرکشاورزی اعم از استقرار واحدهای پتروشیمی در این عرصه وجود ندارد.

این طرح درسال۹۹ تصویب،یک سال بعد کلنگ خورد و سال بعدش به دلیل مخالفت‌هایی که شد،متوقف شد.اما از ابتدای تیر امسال،سرمایه‌گذار با فنس کشی،قصد ادامه اجرای پروژه را دارد.

تجارت نفت وصنایع مربوط به آن پرسود است وصنعت پتروشیمی،پولسازترین صنعت کشور است،برای همین عده‌ای به راحتی‌نمی‌توانند از رویای مولتی میلیاردر شدن بگذرند.

عده‌ای هم معتقدند فاصله این طرح با پناه‌گاه حیات وحش وتالاب میانکاله حدود چهار هزارو۲۰۰ متر است!چرا می‌گویید میانکاله بلکه در مجاورت بندر امیرآباد است! طبق این تفاسیر در این بین مخالفان لابد طرح دچار اشتباه محاسباتی شدند.

گفتند هفت هزار نفر اشتغال ایجاد می‌شود بعد معلوم شد۳۵۰ نفر است.یعنی برای۳۵۰ نفر اشتغال جدید ایجاد می‌شود وآن هفتاددامداری که چند نسل شغل آبا واجدادیش این بوده باید به اجبار کوچ کند ویا به فکر فروش دام‌هایشان باشند.دولت نه تنها حمایتی از دامداران نمی‌کند بلکه از این‌گونه طرح‌ها هم حمایت می‌کند.

بهرحال آن‌چه عیان است،در  اجرای طرح‌ها هم حقوق مردم باید در نظر گرفته شود و اراضی ملی احفاظت و حراست شود.