شناعت سعودی ها و عبرت آموزی وطنی ها

حرف آنلاين:دولت سعودی به مانند کسی که بر سرشاخه نشسته و با ارهّ سعی دارد آن شاخه را از درخت جدا کند، متوجه نیست که با اعدام روحانی برجسته 56ساله شیعه آن کشور، حیات سیاسی خود را در معرض آسیب و نابودی جدی قرار می دهد. دادگاهی که آیت الله “نمر باقرالنمر”، رهبر شیعیان عربستان […]

حرف آنلاين:دولت سعودی به مانند کسی که بر سرشاخه نشسته و با ارهّ سعی دارد آن شاخه را از درخت جدا کند، متوجه نیست که با اعدام روحانی برجسته 56ساله شیعه آن کشور، حیات سیاسی خود را در معرض آسیب و نابودی جدی قرار می دهد.

دادگاهی که آیت الله “نمر باقرالنمر”، رهبر شیعیان عربستان را محکوم به اعدام کرد در ذکر اتهام این مرجع آورده :”وی از حکومت عربستان خواسته است به وضعیت قبرستان بقیع رسیدگی کرده، مذهب تشیع را به رسمیت شناخته و شیوه های آموزشی و درسی (وهابیت) کنونی حاکم بر عربستان را تغییر داده یا لغو کند”.

اتهام ذکر شده، که مهم ترین جرم آیت الله و مبنای صدور حکم اعدام می باشد، علاوه بر آن که جزء اصول اولیّه منشور حقوق بشر سازمان ملل است، در عرف باور و رفتار حکومت ها و کشورها و بویژه نزد ملت ها آنچنان انتظار پیش پا افتاده تلقی می شود که حکم فوق را با توجه به اتهام استنادی، بهانه ای بیش برای اعمال خفقان مطلق سرکوبگرانه نظام حاکم بر عربستان نمی پندارند.

شیعیان عربستان، که همواره حتی در آمار جمعیتی هم مورد پنهان سازی حکومت سعودیها قرار می گیرند و با این وجود آمارشان را دولت 4میلیون اثنی عشری(دوازده امامی) در مقابل جمعیت 16میلیونی این کشور اعلام کرده، محروم از کلیه حقوق اجتماعی هستند. (براساس اعلام دولت عربستان، 11میلیون مهاجر را نیز باید به آمار فوق افزود). واقعیت جمعیتی در عربستان گویای این نکته جالب است که غیر از شرق خوش آب و هوای این کشور، که کاملا” شیعه اثنی عشری هستند، جنوب عربستان در اختیار زیدیه و اسماعیلیه قرار دارد و با احتساب آنها، در واقع آمار جمعیتی شیعه بیشتر از وهابیون و سنی هاست. با این وجود، مطالبات آیت الله “نمرالنمر” در جایگاه مرجعیت شیعه، خواسته زیادی نیست. این درخواست مسالمت آمیز و کاملا” پیش پاافتاده و حداقلی با این واکنش تند حکومت، نشان دهنده حاکمیت ارتجاعی و قرون وسطایی وهابیت بر مقدس ترین سرزمین اسلامی و الهی است. آخرین دین خداوند با پیامبر خاتمی که دلسوزترین و مهربان ترین پیامبر الهی است، به جای آن که در محل تولد رحمت للعالمین و محل ظهور اسلام، مظهر عطوفت دینی و الگویی از حکومت عادله اسلامی باشد، نمونه ای از بدترین حکومت دیکتاتوری تاریخ است که نه به ملت خود توجهی دارد و نه کوچک ترین وقعی برای کرامت انسانی و رعایت حقوق اولیّه شهروندی قائل است. سعودی ها تحت تعالیم وهابیت به نام اسلام و پرده داری کعبه، این قبله همه مسلمانان جهان و زادگاه مولی الموالی امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام، نه دارای مجلس هستند و نه اجازه برگزاری هیچ انتخاباتی را می دهند. به بهانه شریعت، مرتجعانه ترین حکومت را با حمایت غرب به خصوص امریکا بر دنیای اسلام تحمیل کردند و با درآمدهای نجومی نفتی و حجی، خون آشام ترین گروه های تروریستی را بوجود آورده و به جان مسلمانان می اندازند. حکومتی که هیچ حقی حتی شناسنامه دار شدن را برای زنان و دختران قائل نیست و با برداشت شیطانی از شریعت، تلقی تکفیری خود از اسلام آمریکایی را مبنای اداره حرمین شریفین در مکه مکرمه و مدینه منوّره قرار داده و همه اماکن مقدسه و یادمان های پرافتخار تاریخ اسلام را در حال نابودسازی است، از سوی غرب و امریکا مورد حمایت جدّی است و در مقابل آن، جمهوری اسلامی ایران که اصیل ترین و حقیقی ترین حضور مردم در ارکان اداره حکومت و نظام سیاسی را برخوردار است، از آنجا که مخالف ظلم و ستمگری و تعدّی و تجاوز است، متهم به نقض حقوق بشر می شود.

صدور حکم اعدام آیت الله باقرالنمر گویای واقعیت های بسیاری است. وقتی رهبر حداقل 30درصد جمعیت عربستان تنها به جرم بیان درخواست شیعیان آن کشور با مورد اصابت قرار گرفتن گلوله نیروهای امنیتی بازداشت و پس از دوسال حبس و شکنجه وحشیانه محکوم به اعدام می شود، می توان وضعیت شیعیان و دیگر مردم آن کشور را حدس زد که چگونه محروم از هرگونه حقوق سیاسی و اجتماعی، وحشتناک ترین سیستم امنیتی و پلیسی را تحمل می کنند. حقیقتی از امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام را تاریخ مکرر تجربه کرده و آن این که:” الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم”، کشور را اگر بتوان با کفر اداره کرد، با ظلم نمی توان آن را تمشیت و اداره کرد. نظام سعودی، که بر پایه دروغ و خدعه و قتل و کشتارهای فراموش نشدنی و ظلم مستمر استوار است، با دستان خود و خبط هایی همچون صدور حکم اعدام اخیر، زمینه فروپاشی نظام لرزان خود را فراهم می آورد. مظلومیت خون بیگناهان بویژه مسلمانان سرانجام گریبان جلادان را خواهد گرفت و آنها را از سریر قدرت به مزبله تاریخ خواهد سپرد. خون پاک آیت الله باقرالنمر، رژیم سعودی را بر لبه پرتگاهی قرار خواهد داد که قیام مردم مظلوم عربستان فصل نوینی در نابودی فاناتیک ترین حکومت کنونی جهان را رقم خواهد زد.

امّا در این میان، رسالت و وظیفه مسلمانان علی الخصوص شیعیان و تنها حکومت ام القراء جهان اسلام در برخورد با دولت سعودی چیست؟. بسیاری از مظلومان جهان چشم به موضع دولتمردان جمهوری اسلامی ایران دوخته اند. دولت و دستگاه دیپلماسی ایران اسلامی با درک موقعیت الهام بخش انقلاب اسلامی، باید فعالانه ترین تحرّک سیاسی خود را در بسیج همه ظرفیتهای سیاسی جهان اسلام به کار گیرد تا موجی بنیان کن علیه تصمیم ضدانسانی و بدعت آمیزحکومت آل سعود به راه افتد و مانع اجراء حکم شود، ضمن این که باید به این بهانه، حکومت سعودی را وادار به تمکین در قبال مطالبات به حق مردم کشورش کرد.

درس بزرگ این حکم برای روشنفکرمآبان وطنی واقعا” خواندنی است. فتنه جویان سال 88 که بر سر هدم اساس نظام اسلامی با شیاطین و مستکبران همراه و همگام شده بودند، رأفت و گذشت کریمانه مظلوم ترین حکومت ولایی جهان را با عربستان بعنوان نماد اسلام امریکایی مقایسه کنند  تا آنگاه شرمنده و خجلت زده شوند. اگر به ندامت و پوزش از سماحت بی بدیل رهبر معظم و امت مکرم او نرسند، بواقع استحقاق خفت آمیزترین تحقیرها و ذلتهایند