جنگل‌های بی‌بهار هیرکانی؛ از ثبت جهانی تا تخریب گسترده

امروزه خطراتی بزرگی از جمله زباله، بهره‌برداری کارخانه‌های چوب، معادن مختلف که دل البرز را شکافته و هر روز وسیع‌تر می‌شوند و توسعه شهری و زیرساخت‌های عمرانی جنگل‌های هیرکانی را به شدت تهدید می‌کنند

گروه اجتماعی-جنگل‌های هیرکانی پس از کویر لوت به عنوان دومین اثر بزرگ طبیعی کشور در چهل و سومین اجلاس کمیته میراث جهانی که در باکو مرکز کشور آذربایجان برگزار شد، با اکثریت آرا در فهرست میراث جهانی قرار گرفت.

جنگل‌های هیرکانی با ۱.۹ میلیون هکتار وسعت، از آستارا در شمال استان گیلان تا گُلی‌داغ در شرق استان گلستان، در گستره‌ای به طول تقریبی ۸۰۰ کیلومتر و عرض ۲۰ تا ۷۰ کیلومتر پراکنش دارد. البته لازم به ذکر است که بخشی کوچکی از جنگل‌های هیرکانی در کشور آذربایجان قرار دارد.

در زمان حاضر جنگل‌های هیرکانی، زیست بوم ۲۹۶ گونه پرنده و ۹۸ گونه پستاندار است. همچنین ۱۵۰ گیاه بومی درختی و بوته‌ای (مانند شمشاد و انجیلی) نیز در آن یافت می‌شود.

جالب است بدانیم استان مازندران دارای بیش از یک میلیون هکتار عرصه جنگلی است که معادل ۵۳ درصد کل جنگل‌های شمال کشور است، در حالی که ۲ استان دیگر گلستان و گیلان فقط ۴۷ درصد از وسعت جنگلی شمال کشور را در اختیار دارند.

این نسبت در ثبت جنگل‌های هیرکانی نیز حفظ شده است به طوری که از ۱۲ لکه جغرافیایی ثبت شده در میراث جهانی یونسکو ۶ لکه مربوط به مازندران است.

به عبارت دقیق‌تر در مجموع تعداد ۱۲ لکه (به عبارتی ۱۵ سایت که لکه جنگل ابر در استان سمنان یک کامپلو سایت است و از سه سایت مجزا تشکیل شده است) در چهار استان گیلان، مازندران، گلستان و سمنان با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، سازمان محیط زیست، سازمان جنگل‌ها و مراتع و دانشگاه تربیت مدرس برای ثبت در لیست میراث جهانی یونسکو پیشنهاد شده است.

ثبت جنگل‌های هیرکانی در فهرست میراث جهانی یونسکو که از مدت‌ها پیش مورد توجه دولت ایران بوده است به یکی از اولویت‌ها تبدیل شد. و چندی قبل جنگل‌های هیرکانی شمال کشور پس از یک دهه دوندگی به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید

سایت های الیمستان، واز و لاویج، کجور، بولا، خشکه داران و چهار باغ ۶ نماینده مازندران در ثبت جهانی جنگل های هیرکانی هستند.

علاوه بر این استان مازندران حدود یک میلیون هکتار از مجموع یک میلیون و ۹۰۰ هزار هکتار جنگل های هیرکانی جهان را در جغرافیای خود محفوظ داشته است.

 

همه چیز درباره جنگل های هیرکانی

 

جنگل های هیرکانی در زبان رایج و عامیانه مردم ایران جنگل های شمال نامیده می شود و این جنگل ها متراکم ترین ناحیه جنگلی ایران را تشکیل می دهند. این جنگل ها که در جنوب دریای خزر قرار گرفته اند بین کشورهای ایران و آذربایجان مشترک هستند. جنگل های هیرکانی از سال های بسیار دور به جا مانده اند و حتی برخی عمر آنها را با دایناسورها (دوره سوم زمین شناسی) برابر می دانند.

البته این جنگل ها را به دلیل قرار گیری در مجاورت دریای خزر ، به نام کاسپینی – هیرکانی (Caspian Hyrcanian mixed forests) نیز می شناسند.

ارتفاع رویش درختان هیرکانی از سطح دریا آغاز می شود و تا ۲ هزار و ۸۰۰ متری ادامه می یابد. این پوشش گیاهی زمانی ۵۵ هزار کیلومتر مربع مساحت داشت که تاکنون ۵۱ درصد آن منقرض شده و تنها از ۱۰ درصد آن حفاظت صورت می گیرد.

همچنین در حال حاضر جنگلهای هیرکانی از غنی ترین اکوسیستم های جهان محسوب می شوند به طوری که بیش از ۲۹۶ گونه پرنده و در حدود ۶۰۰ گونه پستاندار، ۶۷ گونه ماهی، ۲۹ گونه خزنده و ۱۵۰ گونه درختی و بوته ای بومی(اندمیک) مانند درختان انجیلی و شمشاد در این جنگل ها زندگی می کنند.

 

جنگل های هیرکانی بهاری نشد

 

با وجود همه مزایا، معاون امور جنگل اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران- منطقه ساری می گوید: امسال شاهد هوای گرمی در زمستان و هوای سردی در بهار بودیم و ادامه هوای سرد بهاری موجب بهار دیررس در ارتفاعات جنگل‌های مازندران شد.

فتح الله غفاری افزود: سرد بودن هوا موجب شکوفه‌دهی دیر هنگام درختان در ارتفاعات شد، به‌طوری که خبری از برگ‌ها و شکوفه‌های بهاری در جنگل‌ها نیست و درختان حالت خزان هستند.

معاون امور جنگل اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران- منطقه ساری گفت:بهار دیرهنگام مشکلی برای جنگل‌ها به دنبال ندارد، این موضوع تاثیری بر جنگل ندارد.

 

امروزه خطراتی بزرگی از جمله زباله، بهره‌برداری کارخانه‌های چوب، معادن مختلف که دل البرز را شکافته و هر روز وسیع‌تر می‌شوند و توسعه شهری و زیرساخت‌های عمرانی جنگل‌های هیرکانی را به شدت تهدید می‌کنند که مهم‌ترین حفاظ از آنها در برابر دست‌اندازی‌های انسانی از جمله قطع درختان، قاچاق چوب و همچنین توسعه اراضی مرتعی بوده است. در حالی که وضعیت محافظت از جنگل‌های شمال کشور و خاصه محوطه‌های ثبتی جنگل‌های هیرکانی مطلوب نبوده و همچنان ضعف حراست و محافظت بر پیکره این فسیل چهل میلیون ساله سایه افکنده است.

 

ضعفی که در چند دهه اخیر بیشتر جنگل‌های هیرکانی را به بوته زار و حتی چمنزار تبدیل کرده است. تاکنون طرح‌های متفاوتی از جمله طرح تنفس جنگل و خروج دام برای حفظ جنگل‌های مازندران مطرح شده است که هنوز هیچکدام به جز روی کاغذ، موفقیت‌آمیز نبوده است.

ضعف‌های حفاظت از جنگل‌های کهن هیرکانی مازندران در حالی است که ثبت جهانی ان این مسئله را برای کشور به گفته بسیاری از کارشناسان حیثیتی و استراتژیک کرده است.

 

فاطمه عربی