اتیسم و راه‌های نرفته

حرف آنلاین، زری طاهری| مرکز آموزشی و توانبخشی اختلالات طیف اتیسم نیک اندیشان با تاکید بر لزوم آگاهیبخشی به جامعه در خصوص شناسایی خصوصیات و نحوه برخورد با بیماران اتیسم، به مشکلات این روزهای آن‌ها در بحث واکنش‌های بد اجتماعی، نبود امکانات برای بروز استعدادها، عدم تعلق بیمه تکمیلی و عدم پیگیری برای پیشگیری از تولد اشاره کرد.

صدیقه ابراهیمی در گفت‌وگوی اختصاصی با حرف مازندران با اشاره به گذر از هفته آگاهی‌رسانی اتیسم، اظهار کرد: باتوجه به اینکه اکثر مردم اطلاع دقیقی از جزییات اتیسم ندارند از این رو آگاهی‌رسانی به جامعه برای شناسایی و یادگیری نحوه درست برخورد با بیماران اتیسمی محدود به یک هفته نبوده و در طول سال ضرورت دارد.

وی با بیان اینکه اتیسم یا خودماندگی یک اختلال عصبی رشدی است که عملکرد مغز را مختل می‌کند، افزود: نحوه بروز این بیماری در افراد مختلف متفاوت است که البته در جامعه کم شناخته شده و برخی همین اطلاعات پیش پا افتاده را هم از اتیسم ندارند.

*قضاوت نکنیم

ابراهیمی تصریح کرد: کودکی را تصور کنید که در خیابان دست مادرش را کشیده و فقط جیغ می‌زند، یا اینکه کودکی داخل تاکسی با شنیدن صدای ضبط رفتاری پرخاشگرانه از خود نشان می‌دهد و یا اینکه کودکی به والد یا مراقب خود اجازه ایستادن در صف نانوایی را نمی‌دهد و غیره، در نگاه همه ما این کودک درست تربیت نشده و مادرش شیوه فرزندپروری نمی‌داند و چه بسا رفتارهای بدی از جامعه بابت عکس العمل کودکش دریافت می‌کند.

این دکترای روانشناسی بالینی با بیان اینکه متاسفانه کودکان اتیسمی درکی از مسائلی همچون به نوبت ایستادن ندارند و همچنین دارای حساسیت‌های شنیداری هستند، عنوان کرد: جامعه از این ضعف این کودکان بی‌اطلاع است به همین دلیل خانوادهای را که دارای بیمار اتیسمی است را قضاوت میکند، از این رو آگاهی‌رسانی باید افزایش پیدا کند.

* جزییاتی از خدمات مرکز

وی با اشاره به اینکه وظیفه ما در مرکز ارائه خدمات آموزشی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و انجام فعالیت‌های ورزشی و هنری آموزشی و آموزش ABA و PRT و غیره است، از فعالیت مرکز نیک اندیشان از سال ۱۳۹۳ در ساری خبر داد و اعلام کرد: در حال حاضر ما ۵۰ بیمار از گروه سنی ۲ الی ۱۶ سال و همچنین تعداد زیادی پشت نوبتی در مرکز داریم.

ابراهیمی با بیان اینکه مفتخریم بگوییم که ما توانستیم کودکان سطح یک اتیسم و تعدادی از سطح ۲ را برای ورود به مدارس عادی آماده کنیم، خاطرنشان کرد: در این چند سال حدود ۱۰ کودک اتیسمی راهی مدارس عادی شدند، اما کودکان سطح سه را که دچار چالش‌های بیشتری هستند به مدارس استثنایی و تخصصی هدایت می‌کنیم چرا که نیاز به مربی اختصاصی دارند.

مدیر این مرکز آموزشی و توانبخشی اتیسم، با بیان اینکه وظیفه ما مراکز و بالاتر از آن وظیفه بهزیستی است آگاهسازی اصناف مختلف و فعالان در سطح جامعه برای نحوه درست برخورد با این افراد است، ادامه داد: ما اقداماتی نظیر برپایی کمپین در پارک‌ها، تهیه بروشور، برگزاری همایش برای والدین فعالیت در فضای مجازی و راهکارهای اینچنینی را داریم ولی در کل دنیا فضای شهر را برای اتیسمی‌ها مناسب‌سازی شده و هر کدام دارای کارت مخصوص هستند، اما در کشور ما بیماران اتیسم تنها دارای کارت معلولیت هستند.

*هزینه‌های درمان سرسام‌آور

وی اضافه کرد: از طرفی اتیسمی‌ها جزو بیماری‌های خاص محسوب نمی‌شوند بیمه تکمیلی ندارند ولی هزینه‌های درمان سرسام‌آوری دارند، بسیاری از آن‌ها بضاعت مالی ندارند و این موضوع تبدیل به چالشی بزرگ شده که کسی رسیدگی نمی‌کند.

ابراهیمی در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد: همه باید بدانند که اتیسم اختلالی است که درمان قطعی ندارد اما بچه‌های سطح شدید قابل کنترل هستند، ما جزو مراکزی هستیم که معلم باسابقه سنجش داریم، مادرانی که ناامید از ترد کودکان خود هستند با ورود به مرکز با استعدادهای خاص فرزندانشان آشنا می‌شوند.

این دکترای روانشناسی بالینی با اشاره به اینکه طبق تحقیقات ما اکثر مادرانی که فرزندان اتیسمی دارند دوره بارداری پر از چالش همراه با افسردگی شدید روحی را تجربه کرده‌اند، تاکید کرد: این شاخص به بهزیستی ارائه شده ولی پیگیری خاصی صورت نگرفت، البته گفته شده در کشور
درمان‌های جدید اتیسم در دست بررسی است.

*هوش جزیره‌ای

وی از برگزاری نمایشگاه آثار کودکان مبتلا به اتیسم در سال جاری خبر داد و یادآور شد: خواستیم بگوییم این کودکان ناتوان نیستند بلکه یک سری توانمندی‌های خاص دارند و به‌نوعی دارای هوش جزیره‌ای هستند، ما در مرکز استعدادیابی داریم اما متاسفانه امکاناتی وجود ندارد نمی‌دانیم اینها را به کجا معرفی کنم کدام موسسه و آموزشی اینها را قبول می‌کند؟ توقعمان ورود بهزستی و مشاهده هنرنمایی این کودکان و همچنین ایجاد بازار کار برای آن‌ها است.

ابراهیمی در پایان اذعان داشت: حرف آخر اینکه باید بیشتر در آگاهی و شناساندن اتیسم در جامعه تلاش کنیم چرا که این طیف نیاز به شنونده دارند ناتوان نیستند هوششان شبیه بچه های عادی است، باید تدابیری اندیشیده شود تا بتوانند در جامعه شبیه افراد عادی رفتار کرده و ترد و گریزان نشوند، این جامعه است که باید فضا را برای حضورشان آماده کند.