پای درد دل بلند قدترین والیبالیست ایران

مرتضی مهرزاد؛خودش همیشه گفته که برنامه ماه عسل زندگی او را تغییر داد.همان برنامه ای که او آرزو کرده بود تا علی کریمی را ببیند.کریمی این خواسته او را برآورده کرد و از همان جا بود که ورق برای او طور دیگری به زمین برگشت.مرتضی حالا یکی از ملی پوشان تیم پارالمپیمک والیبال ایران است و توانسته با این تیم افتخارات زیادی را از جمله کسب مدال طلای پارالمپیک برزیل را کسب کند.کار تازه برای مرتضی شروع شده است و او اهداف زیادی در سر دارد که می خواهد به تک تک آنها برسد. به گزارش مازندلیگ،مهرزاد حرفهایش را با اشاره به مراسم تقدیر از المپیکی ها و پارالمپیکی ها گفت:«رفتیم مراسم و خدا را شکر همه چیز خوب بود.آقای رییس جمهور را هم دیدیم.سلام و علیک کردم و دیگر وقت نشد به ایشان چیزی بگویم.بچه های دیگر در نوبت بودند و نمی شد چیزی گفت.»در ادامه گفتگو با بلند قامت ترین والیبالیست ایران را می خوانید ؛

*اگر قرار بود از رییس جمهور چیزی درخواست کنی چه چیزی می خواستی؟

گفتنی ها را همه گفته اند.هیچ درخواستی ندارم.هر چیزی می گفتم کلیشه ای می شد.

*مراسم راضی کننده بود؟

پاداش که دادند و امیدوارم هر چه زودتر نقد شود.چون حواله است و باید برویم و نقدش کنیم.

*چه برنامه ای برای آینده داری؟

من تازه تیم ملی را پیدا کرده ام.هر چه خدا بخواهد همان می شود.در سوپر لیگ والیبال نشسته قهرمان شدیم و منتظریم  تا سال 95 تمام شود.

*دیگر با علی کریمی در ارتباط نیستی؟

نه.بعد از برنامه ماه عسل دیگر ایشان را ندیدم.البته چند بار تلفنی حرف زدیم اما از نزدیک دیگر ایشان را ندیدم.واقعا دست علی آقا درد نکند.به ایشان هم زیادی زحمت دادم.

*مهمترین اتفاقی که امسال برای شما افتاد چه بود؟

اتفاق که زیاد بود.ما در چین قهرمان  جام  بین قاره ای شده ایم و من به عنوان بهترین اسپکر انتخاب شدم.این اولین حضور من در یک تورنمنت بین المللی بود.در ریو هم که خدا کمک کرد و  توانستیم اول شویم.در مسابقات قهرمانی کشور با تیم مازنداران قهرمان شدیم.خدا را شکر سال 95 برای ما خوب شروع شد و خوب هم دارد  تمام می شود.

*آرزویی داشته ای که به آن نرسیده باشی.

خدا را شکر.هر چه از خودا خواسته ام تا اینجای زندگی ام به من داده است.تنها آرزویم این است که بین المپیکی ها  پارالمپیکی ها تفاوت قائل نشوند.کسی اهمیت نمی دهد.نمی دانم چرا.واقعا این آروزی ماست.مردم بین ما فرق نمی گذراند  اما مسئولان  طور دیگری برخورد می کنند.حتی در استان خودمان هم نگاه ها متفاوت است.این آدم را اذیت می کند.بحث من اصلا مسائل مالی نیست.چند روز پیش از المپیکی های استان ما تقدیر کردند اما حتی یک زنگ خشک و خالی هم به ما نزدند.امیدوارم این دیدگاه مسئولان تغییر کند.

*اگر قرار باشد  در سال جدید به یک نفر هدیه بدهی آن یک نفر چه کسی است؟

مادرم،فقط مادرم.