می خواهم به دیارم برگردم

محمد عباس‌زاده آقای گل فصل گذشته لیگ دسته یک فوتبال از سرمربی خود در تیم سایپا خواست تا اجازه دهد به دیارش برگردد تا بتواند وسیله‌ای برای بازگرداندن نساجی به لیگ برتر شود. ورزشگاه شهید وطنی قائم‌شهر در روزهای اخیر میزبان نخستین رقابت از نیم‌فصل دوم مسابقات فوتبال لیگ یک بود که طی آن تیم […]

محمد عباس‌زاده آقای گل فصل گذشته لیگ دسته یک فوتبال از سرمربی خود در تیم سایپا خواست تا اجازه دهد به دیارش برگردد تا بتواند وسیله‌ای برای بازگرداندن نساجی به لیگ برتر شود.

ورزشگاه شهید وطنی قائم‌شهر در روزهای اخیر میزبان نخستین رقابت از نیم‌فصل دوم مسابقات فوتبال لیگ یک بود که طی آن تیم فوتبال نساجی مازندران توانست با یک گل از سد حریف بوشهری خود عبور کند.

بازی در زیر بارش شدید باران و با حضور تماشاگران پرشور قائم‌شهری برگزار شد یک مهمان ویژه داشت. مهمانی که تا چند وقت پیش روی همین چمن توپ می‌زد و بعد از بُرد تیمش در پایان بازی، به سمت هواداران می‌دوید تا در تشویق ایسلندی آنان سهیم باشد.

محمد عباس‌زاده، مردی از دیار قائم‌شهر که با آقای گلی در فصل گذشته آن‌هم با پیراهن نساجی، خوب خودش را در دل هواداران عاشق این تیم جا کرده به طوری که سراسر وطنی یک‌صدا محمد عباس‌زاده را صدا می‌زد.

وی که مشتاقانه منتظر پیوستنش به تیم محبوب خود یعنی نساجی است در صفحه اینستاگرام خود خطاب به علی دایی، بزرگ مرد تاریخ فوتبال ایران و سرمربی تیم سایپا نوشت:تمام دل مشغولی این روزهایم در دو چیز خلاصه شده است خانواده و نساجی.

این روزها خانواده‌ام به من نیاز مبرم دارند، شاید بیشتر از روزهای قبل.

استاد! می‌دانم که می‌دانید دقیقاً خانه من قلب وطنی است، خانواده من همان مردمان نساجی‌چی شهر خسته‌اند، مردمانی که دیروز به مانند همیشه شرمنده محبت‌شان شدم و دستانم خالی بود برای جبران و هرچه بود قلبی بود که با صدای تک‌تکشان محکم‌تر تپید و چشمی که اشک در مقابل این‌همه احساسات در آن خانه کرد.

دیروز با خود اندیشیدم کاش می‌شد جبران محبت پینه دستان عاشق کنم. شاید بیجا نباشد بگویم با تمام وجود عشق آنان به نساجی را درک می‌کنم چراکه درس عاشقی را از آنها یاد گرفته‌ام دقیقاً در کلاس درس استادیوم وطنی، شهریار ایران زمین شما تنها الگوی ورزشی من بوده و هستید.

همیشه سعی کردم ادامه دهنده راه ورزشی و اخلاقی شما باشم و به مانند شما به مردم شهرم خدمت کنم.

شهریار! عاجزانه تقاضایی دارم و آن هم این است که اجازه دهید به دیارم برگردم تا بتوانم وسیله‌ای باشم برای بازگرداندن نساجی به لیگ برتر و خدمتگزارش شوم.

بگذارید برگردم تا شکننده طلسم 24 ساله شوم چراکه این مردم امروز به من نیاز دارند و شاید امروز همان روزی باشد که باید جبران محبت کنم.

درست است برایم سخت است که از شما و لیگ برتر دل کنم چراکه شما همیشه در شرایط سخت مثل برادری دلسوز پشتم بوده‌اید و سخت است از روزهای خوب فوتبالی‌ام دست بکشم اما در این برهه زمانی سخت‌تر از این‌ها غم خانه کرده در قلب مردمم و حسرت خانه کرده دوری از لیگ‌برتر در چشمشان است.