انتشار مقاله «شهدای شیمیایی» در مجله سایِنس آمریکا

مقاله‌ای با عنوان «شهدای شیمیایی» برای نخستین‌بار پس از 30 سال گذر از پایان جنگ تحمیلی، با تلاش دکتر عمادی پزشک بدون مرز ایرانی و دیگر پزشکان کشورمان به قلم ریچارد استون در مجله معتبر جهانی ساینس آمریکا به چاپ رسید. دکتر سیدناصر عمادی پزشک بدون مرز ایرانی در رابطه با چاپ مقاله‌‌ای با عنوان […]

مقاله‌ای با عنوان «شهدای شیمیایی» برای نخستین‌بار پس از 30 سال گذر از پایان جنگ تحمیلی، با تلاش دکتر عمادی پزشک بدون مرز ایرانی و دیگر پزشکان کشورمان به قلم ریچارد استون در مجله معتبر جهانی ساینس آمریکا به چاپ رسید.

دکتر سیدناصر عمادی پزشک بدون مرز ایرانی در رابطه با چاپ مقاله‌‌ای با عنوان «شهدای شیمیایی»، در مجله معتبر جهانی ساینس آمریکا اظهار کرد: خدا را شاکرم که سرانجام بعد از 30 سال، حقانیت و مظلومیت جانبازان شیمیایی ایران برای نخستین‌بار رسماً در مجله معتبر جهانی (علمی، خبری و اجتماعی) «ساینس Science» آن هم از قلب آمریکا (واشنگتن) با تلاش پروفسور ریچارد استون دبیر بخش بین‌الملل این مجله به تمام دنیا اعلام شد.

وی افزود: آنچنان اعتراف به ظلم هشت‌ساله علیه ملت ایران آشکار و واضح بود که محققان آمریکایی جمله دوکلمه‌ای عنوان مقاله «شهدای شیمیایی» را با هشت سال حمله شیمیایی عراق به ایران تکمیل کردند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: 25 مهرماه 96 در زمینه فعالیت‌های بشردوستانه برای درمان بیماران نیازمند، در خارج از کشور به‌سر می‌بردم که دکتر ملک‌زاده معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت در تماس تلفنی به بنده اعلام کرد که ریچارد استون برای بررسی و تحقیق از وضعیت مجروحان شیمیایی به ایران می‌آید، لازم است شما سریعاً برگردی و با شناختی که از مسائل جنگ شیمیایی داری، او را راهنمایی و قانع کنی که ایران حقیقتاً بزرگ‌ترین و نخستین قربانی سلاح‌های شیمیایی بوده و همچنان در آتش آن می‌سوزد.

دکتر عمادی بیان کرد: بلافاصله روز پنج‌شنبه 27 مهرماه ساعت 4 صبح به ایران برگشتم و ساعت 9 صبح همان روز نخستین نشست علمی را با حضور ریچارد استون، دکتر ملک‌زاده و اساتید محقق دانشگاه شاهد خانم دکتر غضنفری و همکاران‌شان در تهران برگزار کردیم.

وی اضافه کرد: نخستین دور گفت‌وگو با سخنان بنده و فیلمی کوتاه از حمله شیمیایی به ایران و شهادت سربازان، افراد غیرنظامی و مردم بی‌دفاع به‌ویژه در سردشت آغاز شد و پس از آن بیان مطالب علمی از عوارض ریوی، چشمی و پوستی در جانبازان، با صحبت‌های اساتید دانشگاه شاهد (دکتر غضنفری، واعظ مهدوی، سروش، عرب خردمند، قاسمی و …) تکمیل شد.

پزشک بدون مرز ایرانی گفت: بعد از آن جلسه به دیدار جانبازان شیمیایی در بیمارستان ساسان و سپس موزه صلح پارک شهر رفتیم.

متخصص پوست دانشگاه علوم پزشکی تهران عنوان کرد: روز دوشنبه یکم آبان‌ماه با هماهنگی دکتر ملک‌زاده، ریچارد استون را به بیمارستان پوست رازی تهران دعوت کردم، ابتدا فیلم و تصاویر جانبازانی که در سال 64 تمام بدن‌شان از آتش شیمیایی دشمن سوخته بود را در حضور همه اساتید و دستیاران بیمارستان نشان دادم و سپس عده‌ای از همان جوانان آن‌روز که امروز با ریه مصنوعی و چشمان نابینا به زندگی سخت و دشوار ادامه می‌دهند را حضوراً به او معرفی کردم؛ حال ریچارد دگرگون شده و در او طوفانی به‌وجود آمده بود که آنچه در گذشته از ایران و قربانیان شیمیایی آن گفته بودند، چقدر متفاوت از واقعیت‌های امروز است.

دکتر عمادی خاطرنشان کرد: همان‌جا به او گفتم این تمام واقعیت مظلومیت ایران در جنگ شیمیایی نیست زیرا بسیاری از مظلومان شیمیایی با تحمل سال‌ها درد و رنج هم‌اکنون در دل خاک هستند که هر روز به تعدادشان افزوده می‌شود.

وی تصریح کرد: آن روز در پایان جلسه ریچارد استون در مقابل همه ایستاد و گفت: در حالی دنیا از قربانیان سلاح‌های شیمیایی در هیروشیما، ناکازاکی و مترو ژاپن و جنگ جهانی اول و دوم سخن می‌گوید که ملت و کشور شما بدون تردید بزرگ‌ترین قربانی سلاح‌های شیمیایی است؛ وظیفه خودم می‌دانم در بازگشت به آمریکا به همه دنیا اعلام کنم و قاطعانه از تحقیقات دانشمندان و پزشکان ایرانی حمایت کنیم.

پزشک بدون مرز ایرانی ادامه داد: ریچارد برگشت و همه ما منتظر گزارش او که آنچه به چشمان خود از تألم و تظلم بر ایران از جنگ شیمیایی دیده و در روز آخر در بیمارستان رازی اظهار کرد، آیا عمل می‌کند و یا خیر؟ هر چه می‌توانستم تصاویر شهدا و مجروحان و خاطرات خانواده‌های شهدا شیمیایی را برای او می‌فرستادم تا لحظه‌ای ذهن او از واقعیت مظلومیت ایران محو نشود؛ به‌ویژه ماجرای شهدای شیمیایی نوروزی، نفت‌چالی، فاطمه حداد سردشتی و درویش‌وند که فرزند شهید درویش‌وند برایم گفته بود: «در 7 سال اول زندگی‌ با پدر شهیدم، هر وقت به آغوش او می‌رفتم گرمای آغوش او جز تب بیماری‌اش و نگاه او جز چشمان اشک‌بارش از مواد شیمیایی و صحبت او جز سرفه سینه تنگ و بیمار او نبود، آرزو داشتم دقایقی در آغوش پدری باشم مانند همه پدرها که فرزندشان را از شادی و خشنودی در آغوش می‌گیرند تا اینکه همان آغوش پدر بیمار را نیز در هفت‌سالگی از دست دادم».

متخصص پوست دانشگاه علوم پزشکی تهران تأکید کرد: کار بسیار دشواری بود تا واقعیات علمی و تحقیقاتی در کنار مصیبت‌ها و تألمات فردی، اجتماعی، خانوادگی و ملی با کلام منطق و استدلال به دور از هرگونه مبالغه به اطلاع فردی رسانده شود که گزارش او در مجله جهانی ساینس، دنیا را از خواب غفلت و نادانی از ایران اسلامی آگاه کند که آن ایرانی که با بیش از 20 هزار شهید شیمیایی و بیش از 100 هزار مصدوم شیمیایی نخستین و بزرگ‌ترین قربانی جنگ شیمیایی دشمنان دین و انسانیت بوده، هرگز و هرگز نمی‌تواند حامی و همراه تروریست باشد.

دکتر عمادی افزود: به‌خاطر دارم برای موفقیت در این مسیر دشوار، از توسل به روح شهدا و به‌ویژه شهدای مظلوم شیمیایی و جانبازان عزیز غافل نبودم و از مولایم امام حسین(ع) که مظهر آزادی و عزت است و فرمود: «زندگی جز عقیده و جهاد نیست» استعانت کردم و وعده خدای بزرگ بر دل و جانم این نوید و اطمینان را می‌داد که خون پاک و مظلوم شهدا قطعاً ضامن این موفقیت خواهد بود.