کوچ پدیده ناکام وزنه برداری به آذربایجان

حرف آنلاین:

پدیده ناکام وزنه برداری ایران پس از این که نتوانست آن‌چنان توانایی‌های خود را به رخ وزنه‌برداری جهان بکشد، اکنون قدم در راهی گذاشته تا علی حسینی‌های دیگری را راهی دنیای پولاد سرد کند.

 

شکستن رکورد جوانان جهان اول راه برای ستاره شدن او بود اما با وجود اینکه می‌توانست در رده بزرگسالان هم یک پدیده باشد خیلی زود و به اجبار با دنیای قهرمانی وداع کرد. سعید علی حسینی چهره ناکام ورزش ایران، بعد از مثبت شدن دوباره تست دوپینگش در سال 2009 به مدت 12 سال حکم محرومیت برایش صادر شد که این به معنای پایان عمر کوتاه قهرمانی اش بود. پس از این اتفاق تا مدت‌ها خبری از چهره‌ جنجالی وزنه برداری ایران نبود تا این که قدم در مسیر جدیدی گذاشته و اکنون تصمیم دارد شانس خود را در زمینه مربیگری امتحان کند. هرچند که قرار است کشور جمهوری آذربایجان از تجربیات این پدیده استفاده کند.

 

سعید علی حسینی در گفت‌وگو با ایسنا از گذشته و شرایط حال حاضرش صحبت کرد. هنوز هم گلایه‌هایش از حسین رضازاده ادامه دارد و می‌گوید، وقتی آن مشکل برایش به وجود آمد اگر فدراسیون به اشتباه خود اعتراف نکرد حداقل سنگ‌اندازی هم نمی‌کرد.

 

با وجود این که می‌گوید به خوبی توانسته با اتفاقی که برایش رخ داده کنار بیاید اما از لابلای حرف‌هایش مشخص است خیلی چیزها مثل طلای جهان و المپیک، عنوان قوی‌ترین مرد جهان و رکوردشکنی در رده بزرگسالان را در دنیای قهرمانی جاگذاشته است.

 

 

 

مشروح گفت‌وگوی ایسنا با علی حسینی را در ادامه می‌خوانید:

 

 

سعید علی حسینی بعد از جدایی اجباری‌اش از دنیای قهرمانی چه کار می‌کند؟

 

در رشته تربیت بدنی و در مقطع فوق‌لیسانس مشغول تحصیل هستم. البته یک دوره‌ای نیز در یکی از باشگاه‌های کشور آذربایجان مربی‌گری کردم اما به خاطر مشکلاتی که در تحصیلم پییش آمد به ایران برگشتم. البته هنوز با باشگاه آذربایجانی همکاری می‌کنم و در ارتباط هستم.

 

چی شد که سر از آذربایجان درآوردی؟

 

رییس باشگاه وزنه‌بردار بوده و در المپیک آتلانتا نیز دهم شده بود، از آنجا که در جریان بود چه اتفاقاتی برای من افتاده است، در خواست کرد در زمینه باشگاه‌داری با هم فعالیت کنیم و حتی وزنه بزنم اما چون از دوران اوج خیلی فاصله داشتم بنابراین قبول کردم در زمینه مربی‌گری فعالیت کنم. در حال حاضر نیز با آن‌ها در ارتباط هستم و پس از پایان تحصیل اگر امکان داشته باشد برای مربی‌گری به آذربایجان برمی‌گردم.

 

چرا به فکر مربی‌گری در کشور خودت نیستی؟

 

در ایران باشگاه کم است. در لیگ دو تیم ملی حفاری و مناطق نفت خیز حضور دارند و ذوب آهن نیز به تازگی دوباره به جمع آن‌ها اضافه شده است. از طرفی مربی‌گری در ایران بر اساس ارتباط است. آقایانی که در فدراسیون هستند کسانی را به عنوان سرمربی و مربی انتخاب می‌کنند که با آن‌ها ارتباط خوبی دارند. در بحث ملی و قهرمانی که برای من آن اتفاق افتاد. در بحث باشگاهی و مربی‌گری نیز فرصت نیست در ایران کار کنم وگرنه دلم می‌خواهد تجربه‌ای را که کسب کرده‌ام را در اختیار جوانان ایرانی بگذارم. البته الان در باشگاه تختی اردبیل به نوجوانان و جوانان کمک می‌کنم. به صورت تخصصی مربی‌گری نمی‌کنم تنها تجربیاتم را به کسانی که آینده‌دار هستند انتقال می‌دهم.

 

البته مربی‌گری در ایران اشتباه است و فایده‌ای ندارد. پدرم، من و سعید محمدپور را آماده کرد و ما نیز توانستیم در مسابقه‌های جهانی مطرح شویم اما الان پدرم کجاست؟ با این حال تلاشم را می‌کنم به صورت آکادمیک مربی‌گری را دنبال کنم بالاخره یک روز هم نوبت ما می‌شود که مربی‌گری کنیم حالا یا در ایران یا کشورهای دیگر. درست است که در ایران من را با وجود رکورددار جوانان جهان بودن تحویل نمی‌گیرند اما در خارج از کشور من را می‌شناسند. از لحاظ قهرمانی که دوستان لطف کردند و دیگر نمی‌توانم کاری انجام بدهم اما تلاش می‌کنم در زمینه مربی‌گری افتخارآفرین باشم.

 

چرا سعید علی‌حسینی به جای آماده کردن خود برای المپیک ریو الان باید به فکر مربی‌گری باشد؟

 

اگر حمایت می‌کردند در المپیک لندن هم می‌توانستم مدال بگیرم اما نخواستند. در سال 2008 من وزنه‌هایی را زدم که دوست خوبم سجاد انوشیروانی نتوانسته هنوز آن وزنه‌ها را بالای سر ببرد.

 

– بعد از گذشت چند سال توانسته‌اید با این اتفاق که عمر قهرمانی کوتاهی داشتید کنار بیایید؟

 

خانواده من مذهبی هستند. طی این جریان صبر را به من یاد دادند. خودم هم دیدم تمام زندگی‌ام ورزش نیست بنابراین با توجه به این موضوع و دید مذهبی که داشتم توانستم با این قضیه به خوبی کنار بیایم. البته قهرمان‌هایی در ایران بودند که چنین مشکلاتی برایشان پیش آمد و به جاهای خوبی کشیده نشدند.

 

– زمان برگزاری بازی‌های المپیک و مسابقه‌های جهانی چه حسی نسبت به سکوی قهرمانی دسته فوق سنگین دارید؟

 

هر ورزشکاری که قدم در ورزش می‌گذارد از همان روز اول به سکوی قهرمانی المپیک و جهان فکر می‌کند و آرزویش رسیدن به آن است من هم می‌خواستم بر سکوی جهان و المپیک بیایستم اما شاید حکمتی در کار بود. البته من بازی‌های المپیک لندن را به این دلیل که در شب قدر بود و در مسجد حضور داشتم ندیدم اما وقتی شنیدم سکوی اول و دوم به ایران رسیده خیلی خوشحال شدم. از طرفی رکوردها در المپیک لندن پایین بود و با خودم گفتم کسی که در تمرین‌ها 10 کیلوگرم کمتر از من وزنه می‌زد در المپیک مدال گرفته است.

 

زمان برگزاری مسابقه‌های جهانی و المپیک حسرت نمی‌خورید که چرا الان در صحنه مسابقه‌ها نیستید؟

 

در سال‌های 2009 و 2010 رکوردهایی که در فوق سنگین ثبت می‌شد پایین بود. تنها در 2011 بهداد رکوردهای خوبی را به ثبت رساند. در المپیک لندن باز هم رکوردها خوب نبود بنابراین اوایل می‌گفتم با چه رکوردهایی قهرمان می‌شوند اما الان شاید مسابقه‌ها را حتی نگاه هم نکنم، فکرم به سمت و سویی رفته که وزنه‌برداران دیگر را به خاطر وقت و جوانی که گذاشته‌اند، کمک کنم نسبت به گذشته پخته‌تر شده‌ام. در مقابل نیز توقعی ندارم که من را رییس فدراسیون یا سرمربی بگذارند. برای سرمربی تیم ملی کسی را انتخاب می‌کنند که با رییس فدراسیون خوب باشد و فردی که 10 تا شاگرد در سطح تیم ملی دارد را به عنوان سرمربی انتخاب نمی‌کنند.

 

سعید علی‌حسینی اگر به گذشته برگردد کدام اشتباه خود را تکرار نمی‌کند؟

 

سعی می‌کردم اردوی تیم ملی نروم. البته من با کسی مشکل نداشتم و آن‌ها با من مشکل داشتند و دل‌شان نمی‌خواست وزنه‌های خوب بزنم. سال 2008 که آن وزنه برداری که همه او را می شناسند نتوانست به المپیک پکن برود گفت “پسرم باید رکورد من را بشکند” در حالی که من همان موقع رکورد جوانان جهان را شکستم و کارشناسان وزنه‌برداری می‌دانستند من می‌توانم یک روزی قهرمان جهان شوم اما او که رکورددار جهان بود این را نمی‌خواست و می‌گفت پسرم باید رکورددار جهان شود. زمانی که مطرح کردم نمی‌خواهد جانشین داشته باشد بهداد سلیمی را رو کرد و از او حمایت کرد. اما گذشت زمان نشان داد از بهداد نیز نمی‌خواهد حمایت کند. زمانی هم که بهداد در برنامه تلویزیونی گفت باید تضمین دهند که او مثل من نشود، حتی برای اینکه نشان دهد حرف سعید علی‌حسینی درست نبوده و می‌خواهد ورزشکاران ایرانی قهرمان شوند بهداد را برگرداند وگرنه نمی‌گذاشت دست او هم به طلای جهان و المپیک برسد.

 

– شما در آن زمان هیچ حامی نداشتید؟

 

من حمایت نشدم وگرنه آن زمان تصمیم دیگری می‌گرفتم. تنها با مصاحبه کردن از خودم دفاع می‌کردم. اگر آن زمان حرف گوش نمی‌کردیم مانند سال پیش که بچه‌ها کنار گذاشته شدند ما هم کنار گذاشته می‌شدیم. سال 2009 زمانی که به اردو دعوت شدم گفتم به خاطر بعضی مشکلات به اردو نمی‌آیم همان موقع افشارزاده و جلایر می‌خواستند محرومم کنم که چرا مثلا به اردو نمی‌آیم و مثل سرباز خدمت نمی‌کنم، من هم آمدم و مثل یک سرباز خدمت کردم که نتیجه‌اش را هم دیدید، هرچند تمام مردم به ویژه مردم اردبیل اطلاع دارند میان من و رضازاده چه کسی حق دارد. در اردبیل اسم رضازاده که می‌آید خیلی ها از من یاد می‌کنند که آن کار را در حقم کرد.

 

فکر می‌کردید یک روزی به دلیل محرومیت در خاطره‌ها باشید تا کسب مدال المپیک و جهان؟

 

من در 20 سالگی 215 و 260 کیلوگرم را بالا سر می‌بردم و الان می‌بینید با چه وزنه‌هایی قهرمان می‌شوند. مردمی که آن موقع سر تمرین‌ها می‌آمدند و وزنه زدن من را می‌دیدند و حتی می‌گفتند یکی هست که می‌خواهد قهرمان شود اما خوشبختانه یا متاسفانه آن آقا جلویش را گرفت و نگذاشت پیشرفت کند، مردم آن سعید علی‌حسینی را به خاطر دارند.

 

جای خالی طلای المپیک و جهان در ویترین مدالی شما چقدر سنگینی می‌کند؟

 

من تلاشم را کردم. خانواده وزنه‌برداری هم می‌داند که من می‌توانستم مدال بیاورم بنابراین سعی خودم را کردم و تا حدودی نیز مدال به دست آوردم و رکورددار جوانان جهان شدم که هنوز کسی نتوانسته آن را تکان دهد. همچنین هر ساله اسم من به عنوان رکوردار جوانان جهان در مسابقه‌ها مطرح می‌شود بنابراین مشکلی در مورد نداشتن مدال جهان و المپیک ندارم حتما حکمتی در کار بوده است.

 

سال‌های پیش وزنه‌بردارانی که در رده‌های نوجوانان و جوانان بودند، مشکل پشتوانه را حل می‌کردند اما در حال حاضر و با توجه به لغو اعزام‌ها باید نگران آینده وزنه برداری بود؟

 

زمانی که در آذربایجان بودم بر روی نوجوانان و جوانان کار می‌کردیم تا هم جوانان بیشتری جذب ورزش شوند و در آینده نیز بتوانند صاحب سکوهای جهان و المپیک شوند. اما در ایران بر روی رده‌های نوجوانان و جوانان کار نمی‌شود و اعزام به مسابقه‌ها نیز صورت نمی‌گیرد. بهداد سلیمی، کیانوش رستمی، نواب نصیرشلال، سعید محمدپور تمام آن‌ها در رده‌های نوجوانان و جوانان و در زمان افشارزاده بر رویشان کار شده است. رضازاده زمانی که رییس فدراسیون شد تنها آن‌ها را به مسابقه‌ها اعزام کرد و همان 4 مدال المپیک نیز نتیجه چیزی بود که افشارزاده کاشت و رضازاده تنها آنها را به مسابقه‌ها برد. با شرایطی که الان وجود دارد مطمئنا در آینده کسی را نداریم و مدال‌ها را از دست خواهیم داد.

 

 

در مورد عملکرد بهداد سلیمی در مسابقات جهانی 2014 صحبت می کنید؟

 

بهداد وزنه بردار خوبی است،‌ در تمرینات 270 کیلوگرم را زد که نشان می‌دهد توانایی های زیادی دارد اما احتیاج دارد حمایت شود. مدال نقره جهانی 2014 یک اتفاق بود. مطمئناً او قوی برگردد می تواند مدال طلا بگیرد. اما باید حمایت شود و مجبور هم هستند او را حمایت کنند زیرا به غیر از بهداد چه کسی را دارند که در فوق سنگین افتخار آفرینی کند.

 

کادر فنی در این میان چقدر توانست به خوبی کار کند؟

 

به عنوان یک دلسوز می گویم بروید ببینید آنهایی که در کادر فنی هستند چه سوابقی دارند. بهمن زارع آن زمان به عنوان مترجم ایران بود، زمانی که در مسابقات تایلند سر مربی بود بروید ببینید چه نتایجی بدست آورد. سال 2009 که او مربی و رضازاده سرمربی بود از هشت نفری که می توانستند اعزام بشوند تنها 3 نفر به مسابقات رفتند و نمی دانم واقعا می تواند وزنه برداران را تمرین دهد یا خیر. بنابراین برای انتخاب سرمربی باید به سوابق نگاه کرد و حداقل باید گزینه مورد نظر یک نتیجه موثر داشته باشد. اگر بحث طلای کیانوش را مطرح می‌کنند که او خودش توانایی لازم را داشت از طرفی چرا در بازیهای آسیایی خیلی راحت طلا را از دست داد در حالی که مربی باید شرایط را مدیریت می کرد. به نظرم نباید کوروش باقری را از دست می‌دادند خود ورزشکاران نیز به این نتیجه رسیده اند.

 

اختلافی که میان کوروش باقری و وزنه برداران المپیکی رخ داد،فکر نمی کنید در بحث مدیریت کلان می‌شد شرایط را بهتر مدیریت کند؟

 

در مورد این موضوع هر دو طرف ( کوروش باقری و وزنه برداران ) حق داشتند. مربی باید سخت گیری کند تا ورزشکار مدال بگیرد اما می تواند این سخت گیری با ملایمت باشد و از طرفی وزنه بردار هم وقتی مدال می گیرد توقع دارد تفاوتی با نوجوانان و جوانان داشته باشد. در این میان فدراسیون باید بحران را مدیریت می کرد. چون می خواست بهداد سلیمی ها نباشند بنابراین زیاد پشت ورزشکاران را نگرفت و گفت بگذار خراب بشود.

 

– از زمان وداع اجباری تان با دنیای قهرمانی کسی سراغ شما را گرفت؟

 

با کوروش باقری، کیانوش رستمی، بهداد سلیمی، نواب نصیر شلال،‌ سعید محمد پور و سجاد انوشیروانی در ارتباط هستم، اما مسئولان سراغ بهداد را نمی گیرند چه برسد به من که دیگر وزنه نمی زنم و از عرصه رقابت دور هستم.

 

-سعید علی حسینی به فرزندش کمک می کند تا بتواند ناکامی های پدرش را جبران کند؟

 

فکر نکنم بگذارم در وزنه برداری بزرگ شود. زیرا وزنه برداری رشته ورزشی سختی است و باید سختی های زیادی بکشد. همچنین برخی از همان آقایان نمی گذارند که قهرمان شود بنابراین اگر در رشته های دیگر استعداد داشته باشد می گذارم وارد آن‌ها شود.

 

از آن اتفاق کسی هست که او را هنوز نبخشیده باشید؟

 

چون دیدگاه مذهبی دارم بنابراین با کسی مشکلی ندارم . اما می گویم اگر اشتباه کردند و حداقل اشتباه خود را نگفتند، سنگ اندازی هم نمی کردند. رضازاده برای این که رئیس شود گفت سعید علی حسینی هیچ مشکلی ندارد پس از آن که برای ریاست فدراسیون انتخاب شد زیر آب من را زد و سنگ اندازی کرد. در کل با کسی مشکلی ندارم الان هم اگر از کادر فنی انتقاد می کنم برای این است که نتیجه موثری نگرفته اند. بهداد سلیمی را باید مدیریت می کردند تا به موقع به اوج برسد. نباید اجازه می دادند کیانوش مفت طلا بازیهای آسیایی را از دست بدهد. از طرفی کوروش باقری وزنه برداری چون بهادر مولایی، سعید محمد پور، علیرضا سلیمانی و علیرضا دهقان را معرفی کرد. بهمن زارع چه کاری انجام داد. درست است که به خاطر حمایت نکردن از من با او مشکل دارم اما این بحث ها را از لحاظ ورزشی مطرح می کنم. اگر بحث مالی را مطرح می‌کنند که رضا زاده اگر بخواهد 100 تا اسپانسر می تواند بیاورد مانند زمان کوروش باقری اسپانسر ها اردوهایی را در کردستان و بروجرد برگزار می کردند بنابراین رضازاده اگر بخواهد می تواند مشکلات مالی را حل کند.

 

سقف آرزوهای سعید علی حسینی کجاست؟

 

اگر در دنیای قهرمانی بودم می گفتم بهترین وزنه بردار جهان شدن اما الان شرایط فرق کرده و زیاد دست من نیست. اگر بگویم که می خواهم بهترین مربی جهان شوم اما پدرم را می بینم که 2 وزنه بردار قهرمان معرفی کرد و زحمت کشید اما کسی او را به عنوان بهترین مربی معرفی نکرده است.بنابراین مربیگری در ایران فایده ندارد. در آذربایجان وقتی ورزشکاری قهرمان می شود، دولت آن جایزه ای که برای ورزشکار در نظر می گیرد مبلغی از آن را به مربی سازنده می‌دهد اما در ایران این مبلغ را به مربی تیم ملی می دهند در حالی که مربی تیم ملی ورزشکار را به صورت آماده در اختیار گرفته است.

 

وزنه برداری در حال حاضر کجای زندگی سعید علی حسینی قرار دارد؟

 

من در وزنه برداری بوده ام بنابراین دلم می خواهد باز هم در آن فعالیت داشته باشم اما به شرایط بستگی دارد و وقتی کسی تو را نخواهد چه فایده ای دارد که تو وزنه برداری را بخواهی؟

 

از مشکلات و کمبود امکانات اردوهای وزنه برداری اطلاع داشتید؟

 

وزیر ورزش که نمی تواند به این مسائل رسیدگی کند. او فردی به نام رئیس فدراسیون را بر سر کار قرار داده تا این کارها را انجام دهد. از طرفی رئیس فدراسیون اگر می خواهد به اسم خودش نتایج خوبی بگیرد باید یک کارهایی نیز انجام دهد. هزینه فیزیوتراپ مگر چقدر بوده است؟ رضا زاده با آن حقوق و تجارت هایی که دارد نمی توانست کارهایی انجام دهد؟‌ زمان علی مرادی امکانات زیاد نبود با این حال او تلاش می کرد حداقل ها را فراهم کند اما رضازاده می گوید برای ملت ایران کار می کند در نهایت هم فکر نمی‌کنم کار زیادی انجام بدهد.

 

به عنوان مربی چقدر بر مسئله دوپینگ بر روی شاگردانت نظارت دارید تا آن‌ها نیز سرنوشتی مشابه شما نداشته باشند؟

 

این موضوع دست مربی نیست و فدراسیون باید کنترل بیشتری داشته باشد. همچنین با ستاد مبارزه با دوپینگ هماهنگی کند تا هر چند وقت یکبار آزمایش بگیرد. مربی برنامه تمرینی و مکمل ها را می‌دهد. در واقع در باشگاه اگر مربی زیاد فشار بیاورد وزنه بردار ساعت تمرین خودرا تغییر می‌دهد اما وقتی بحث اردو و قهرمانی باشد وزنه بردار بهتر حرف مربی را گوش می‌دهد. در آذربایجان نیز بیشتر برنامه های تکنیکی و آمادگی جسمانی دست من است تا برنامه‌های دارویی و مکمل ها.

 

خودتان هم قرار است باشگاهی دایر کنید؟

 

هنوز 100 درصد نیست. اما تصمیم داریم باشگاه بدنسازی داشته باشم و در آن چند تخته بگذارم تا با وزنه بردارانی که با هم در ارتباط هستیم کار کنم.

 

در مورد وضعیت استعدادیابی در ایران چه نظری دارید؟

 

من با یک مربی صحبت کردم که با هم به مدارس برویم و استعداد یابی کنیم. چرا که اردبیل نیز در رده نوجوانان جوانان کسی را ندارد. اما گفت وقتی حمایت نیست چه فایده ای دارد. برای این کار فدارسیون،‌ هیأت ها و آموزش و پرورش باید همکاری و حمایت کند. همین الان اگر بخواهیم به مدرسه ای برویم باید از چند جا مجوز بگیریم.

 

نگاه سعید علی حسینی به عنوان قوی ترین مرد جهان؟

 

رضازاده برای این عنوان زحمت کشید ما هم دوست داشتیم که باز هم این عنوان برای ایران باشد و کسب آن قطع نشود. البته برای من این عنوان زیاد مهم نبود با این حال دوست داشتم هر کاری که شروع می کنم را به انتها برسانم.

 

از ایوانف خبر دارید؟

 

متوجه شده ام ازبک ها را تمرین می‌دهد. مربی خوبی بود البته نه برای من. او در المپیک 2000 سیدنی دو نشان طلا بدست آورد و وزنه برداری چون کوروش باقری و برخواه را به کشور معرفی کرد. اما زمانی که من در رده نوجوانان و جوانان بودم نتوانست مهارتش را نشان دهد و برای مرتبه دوم بیشتر به خاطر جیبش به ایران آمده بود با این حال مربی خوبی بود و روانشناسی می دانست.