پایان 24 سال انتظار

گروه ورزشی – سید حجت موسوی: هفته پایانی لیگ یک به شکلی عجیب پایان گرفت. در حالیکه عملا چهارتیم روی کاغذ از شانس بیشتری برای صعود برخوردار بودند سرنوشت دو تیم اول در حالیکه میزبان بودند در اختیار خودشان بود و نفت مسجد سلیمان و خونه به خونه با شکست حریفان راهی لیگ برتر می شدند . اما در صورت برد پر گل نساجی در تهران این نساجی بود که راهی لیگ برتر می شد . در حالیکه مازندرانی ها چشم به معجزه ای عجیب هم داشتند، در صورت شکست نفت مسجد سلیمان و پیروزی محتمل نساجی و خونه به خونه هر دو تیم مازندرانی صعود می کردند . اما در بابل شرایط برای خونه به خونه خیلی خوب آغاز نشد . آنها با همان ارنج همیشگی و البته سه غایب تاثیرگذار وارد زمین شد . آنها در فصول گذشته نیز در هفته های پایانی قافیه را باخته بودند و این موضوع فشار روحی آنها را چند برابر می کرد . اما برای شهر همسایه حریف بسیار آسان تری در پیش بود . تیم سقوط کرده راه آهن در مقابل تقریبا  تمام حریفانش شکست خورده بود و از قضا تعداد گل های خورده آنها به نساجی ها امید می داد .

نساجی خیلی زود به گل رسید و با یک ضربه پنالتی برتری نسیب آنها شد . در حالیکه دقایق پایانی نیمه اول برای خونه به خونه بد و بدتر می شد آنها در پی یک ارسال بلند از سوی برقی ها گل اول را دریافت کردند . در طرف مقابل نساجی با دو گل زده و یک پنالتی از دست رفته نشان داد که برای زدن گل های بیشتر عزمش را جزم کرده است . خونه به خونه در ثانیه های پایانی نیمه اول گل مساوی را زد تا امید به اردوی بابلی ها بازگردد . به این ترتیب نیمه اول با برتری نساجی ، تساوی خونه به خونه و برد دو بر یک نفت مسجد سلیمان به پایان رسید . با شروع نیمه دوم هیجان در تمام بازی های لیگ یک و مخصوصا بازی مدعیان چند برابر شد . مصدومیت دروازه بان خونه به خونه یکی از بدترین اتفاقات ممکن برای این تیم بود و یک شانس تعویض را از کادر فنی گرفت . حملات همه جانبه اما توام با استرس آنها خطرناک نشان نمی داد . روح الله باقری که در جام حذفی با عملکرد درخشانش این تیم را به فینال رسانده بود خوب تغذیه نمی شد . غیبت سجاد عاشوری یکی از عوامل کم تحرکی خط حمله بود . خبر خوب در دقایق 60 تا 70 برای مازنی ها این بود که نفت مسجدسلیمان با دریافت گل دوم از مس بازی برده را با تساوی عوض کرد. در بابل سرمربی خونه به خونه با بیرون کشیدن یک مدافع و اضافه کردن یک هافبک تهاجمی حملات تیمش را بیشتر کرد اما این نساجی بود که در تهران یک گل دیگر زد . حال و هوای تماشاچیان در هر دو میدان غیرقابل وصف بود . نکته جالب و در عین حال عجیب در بازی بابل این بود که رحمان رضایی در بیشتر صحنه های داوری معترض بود و با حرارت خاصی تیمش را هدایت می کرد . در دقایق پایان نساجی یک گل دیگر زد تا خونه به خونه کم امید حالا نیاز به دو گل داشته باشد . نیمه زمین آنها تقریبا خالی شده بود و تمام بازیکنان بجز دروازه بان خونه به خونه درون زمین برق بازی می کردند . دقیقه 87 یکبار دیگر روح الله باقری شادی و امید را به تیمش بازگرداند. با این نتیجه خونه به خونه یک گل دیگر نیازداشت تا صعود کند . حالا دقایق و ثانیه ها نفس گیر و جذاب شده بود . ارسال های بلند از هرجای زمین برنامه هر دو تیم شده بود . خونه به خونه برای رسیدن به گل بعدی و برق برای اتلاف زمان بازی تلاش می کردند . آیا در لحظات پایانی معجزه ای اتفاق می افتاد؟ پاسخ این سوال بعد از 9 دقیقه زمان تلف شده مشخص می شد. با مساوی در بازی نفت مسجد سلیمان این تیم با هدایت مربی جوان و مازندرانی خود راهی لیگ برتر شد و تنها سهمیه باقیمانده  نصیب یکی از دو تیم مازندرانی می شد. در حالیکه سکوتی سنگین و غمگین ورزشگاه هفت تیر بابل را در برگرفته بود نساجی گل ششم را به ثمر رساند تا عملا کار صعود را به پایان رسانده باشد و پس از سالها مازندرانی ها در لیگ برتر صاحب نماینده باشند.