در گفتگو با زهرا مهدوی مطرح شد؛

بررسی علت کسادی بازار میوه خشک در مازندران

حرف آنلاین: در سال‌های اخیر در بازار مازندران شاهد فروش میوه‌ خشک هستیم، اگر چه سنت خشک کردن میوه‌ها به ۲ هزار سال قبل برمی‌گردد.

فرآیند اصلی در تولید میوه خشک، استخراج بخش عمده آب میوه از آن است و امروزه روش‌های مختلفی برای تولید آن اعم از خشک کردن در آفتاب، یخ‌زدگی و استفاده از دستگاه‌های خشک کن استفاده می‌شود که تکنیک استفاده شده، نتیجه ظاهر و طعم میوه خشک تولید شده را تعیین می‌کند.

گرانی میوه در سال جاری موجب افزایش قیمت میوه خشک شد، از طرفی هزینه‌های تولید محصولات نیز افزایش پیدا کرده در نتیجه این روزها شاهد رکود در بازار فروش میوه و میوه خشک در مازندران هستیم.

برای کسب اطلاع بیشتر در این زمینه گفت‌وگویی با یک تولیدکننده میوه خشک و یک باغدار ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانیم؛

زهرا مهدوی ۳۷ساله اهل ساری، که همزمان با شیوع کرونا، با احداث کارگاه ۱۰۰ متری در خانه پدری اقدام به به‌کارگیری پنج نیروی کار و خرید دستگاه و ملزومات خشک کردن میوه کرد، از کاهش ۶۰ درصدی تولید میوه خشک نسبت به سال گذشته خبر می‌دهد و می‌گوید: در سال ۱۴۰۰ حدود ۵ تن میوه خشک تولید و بیشتر به‌صورت تناژی به فروش رساندم اما امسال تاکنون موفق به تولید ۴۰۰ کیلو میوه خشک شدم.

نیازهای یک تولیدکننده میوه خشک

این کارآفرین با بیان اینکه با امید وارد این کار شده و خیاطی را رها کرده، به نیازهای تولیدکنندگان میوه خشک اشاره کرده و تاکید میکند: یک تولیدکننده میوه خشک در حال حاضر برای شروع کار نیاز به سرمایه‌ای بیش از ۱۵۰ میلیون تومان دارد، بعد از آن باید به‌دنبال بازاری برای خرید میوه ارزان تر باشد، این شغل بیمه ندارد، از طرفی تعاونی یا مرکزی واحد و مشخص برای خرید تضمینی ندارد و تعداد تولیدکنندگان نیز محدود هستند.

وی اضافه می‌کند: ما سعی می‌کنیم در هر فصل میوه همان فصل را خریداری کرده و خشک کنیم، از این رو سرمایه در گردش مهم است، امسال به‌دلیل افزایش قیمت میوه میزان تولید کاهش یافت، از طرفی تولیدکنندگانی که بیشتر تولید کردند هنوز موفق به فروش تولیدات خود نشدند.

مهدوی با اشاره به سخت بودن نحوه نگهداری میوه خشک در شمال به‌دلیل رطوبت بالا، یادآور می‌شود: تولیدکنندگان میوه خشک حتما باید سردخانه داشته باشند، بنده خودم به‌دلیل توان خرید سردخانه را ندارم، مجبور به اجاره آن هستم.

معضلی به‌نام نبود بازار عرضه

این تولیدکننده میوه خشک در ساری همچنین به نبود بازار مناسب عرضه اشاره میکند و می‌گوید: در حال حاضر فروش به‌صورت مجازی و آنلاین انجام میشود، خرمالو، توت فرنگی، پرتقال، توسرخ، هلو، شابلون، موز و ملون طرفداران زیادی به‌خصوص از تهران دارد، از بسته‌بندی شکیل نیز به‌دلیل گران بودن نمی‌توانیم استفاده کنیم، وجود یک بازار مناسب حلال همه این مشکلات بود اما وجود ندارد.

وی با اشاره به مراحل خشک کردن یک میوه، اعلام می‌کند: میوه‌ها به ترتیب شسته، ضدعفونی، هسته‌گیری، کلاهک‌گیری، شسته، اسلاید (برش برش)، در سینی‌های مخصوص دستگاه همچون پازل چیده خواهند شد پس از آنکه دستگاه کاملا پر شد شروع به کار کرده، میوهها خشک، بسته‌بندی و راهی سردخانه میشوند.

هزینه‌های تولید کم شود میوه ارزان می‌شود

در ادامه، یک باغدار ۴۲ ساله اهل روستای ماکران گوهرباران‌، در گفت‌وگو با حرف مازندران، با بیان اینکه همراه با افزایش قیمت میوه، شاهد هزینه‌های تولید اعم از کود، سم، سبد، دستمزد کارگر و غیره نیز هستیم، اظهار میکند: در سال جاری به دلیل افزایش دستمزد کارگر با همسر و فرزندم مشغول برداشت محصولات هستیم.

حسینعلی جمشیدی که در حال حاضر صاحب ۶ هزار متر باغ هلو و شلیل و یک هکتار باغ تامسون بوده و در حال حاضر مشغول برداشت هلو است، خاطرنشان میکند: به اعتقاد بنده مسئولان اگر بیایند هزینه تولید را کم کنند و میوه ارزان شود بهتر است ما هم خوشحال‌تریم چون خودمان نیز خریدار محصولات دیگر بوده و مردم را درک می‌کنیم، ولی الان هم برای باغدار سخت شده و هم خریدار.

برابری قیمت یک سبد با یک کیلو میوه در گذشته

وی تصریح می‌کند: تصور کنید قیمت یک سبد کوچک که یک کیلو و نیم هلو در آن جای می‌گیرد شده ۳هزار و ۵۰۰ تومان! در حالی که در گذشته قیمت یک کیلو و نیم هلو همینقدر بود.

جمشیدی با بیان اینکه امسال میزان برداشت هلو افزایش پیدا کرد، از ریختن شلیل موقع رنگ گرفتن از درخت خبر میدهد و می‌گوید: امسال اوضاع هلو بهتر از شلیل است و خدا را شاکریم، اما گرانی امان همه را بریده، از طرفی ما چاره ای جز باغداری نداریم و خریدار چاره‌ای جز خریدن.

فعالان عرصه تولید چه کشاورزی و چه صنعت از افزایش هزینه‌های تولید و حتی قیمت فروش گلایه داشته و خواستار ارزانی هستند تا بتوانند در کنار تولید انبوه محصولات خود را بهتر به فروش برسانند، گویی زنگ خطر کاهش تولید دراثر رکود بازار عرضه به صدا درآمده است، اما جبر فضا را عادی جلوه می‌دهد.