مردی که رنج‌های دیروزش اعتلای امروز ورزش ایران شد

حاج حسین نقیبی مربی سازنده کشتی در جویبار برای سومین سال پیاپی به‌عنوان مربی برتر سازنده ورزش کشتی در کشور دست پیدا کرد. حسین نقیبی مربی‌ کشتی که عمرش را روی تُشک‌های خسته باشگاه‌های جویبار به این امید گذراند که روزی استعداد‌های شهرش را به قهرمانان ملی و المپیک تبدیل کند، برای سومین سال پیاپی […]

حاج حسین نقیبی مربی سازنده کشتی در جویبار برای سومین سال پیاپی به‌عنوان مربی برتر سازنده ورزش کشتی در کشور دست پیدا کرد. حسین نقیبی مربی‌ کشتی که عمرش را روی تُشک‌های خسته باشگاه‌های جویبار به این امید گذراند که روزی استعداد‌های شهرش را به قهرمانان ملی و المپیک تبدیل کند، برای سومین سال پیاپی به‌عنوان یکی از مربیان برتر سازنده کشور در ورزش اول این مرز و بوم انتخاب شد.

مردی فروتن و متواضع با تبسمی همیشگی بر لب که در نگاه شاگردانش نه به‌عنوان یک مربی بلکه با آن شخصیت خاصش فراتر از پدری دلسوز جا افتاده است.کسی که ندیده‌ایم طی چند سال اخیر در جایی مسابقه‌ای (از قهرمانی استان گرفته تا قهرمانی المپیک) برگزار شود و شاگردانش در آن مقامی نیاورند اما با آن همه افتخار سکوتش در برابر بی‌مهری‌ها، اعصاب‌خُردکن است و تا از او پرسیده نشود، برای حرف زدن از کشتی لب باز نمی‌کند.

شاید 20 سال پیش که هنوز تب کشتی در جویبار مانند این سال‌های اخیر بالا نگرفته بود، در فکر کسی نمی‌گنجید که حاج حسین بتواند روزگاری با شاگردانش لقب پایتخت کشتی ایران را برای جویبار به ارمغان آورد اما او به خود و استعدادهای شهرش ایمان داشت، ایمانی محکم و استوار که تنها دلیلی شد برای او که با وجود کم‌ترین امکانات ممکن و حقوق ماهانه ناچیز، 20 سال آزگار عشق او به کارش در دلش بماند و دست از هدفش نکشد.

او اما اکنون به اهدافش رسیده و در تمامی رده‌های سنی قهرمان تحویل تیم ملی داده است اما بهای سنگینی که بابتش داد، عمر و جوانی‌اش بود که به پای این قهرمانان گذاشت و به هیچ وجه پشیمان نیست از دادن این بها.

نقیبی مربی‌گری را از سال 1376 در باشگاه شهید فقیهی جویبار آغاز کرد، قبل از آن تجربه مربی‌گری نداشت اما در دوران ورزشی خود در هر دو رشته آزاد و فرنگی کشتی گرفت و در رشته فرنگی به مقام کشوری نیز دست یافت اما نبوغ مربی‌گری‌اش را از پدرش که خود مربی بود، به ارث برد.

در سال‌های شروع مربی‌گری او، در بخش گیلخواران جویبار کشتی‌گیران سرشناسی همچون برادران عالی، احمدی، نیستانی، حاجی‌زاده و … وجود داشتند اما در جویبار خبری از کشتی‌گیر مطرحی نبود تا اینکه مهدی حاجی‌زاده قهرمان جهان شد و باشگاه‌های جویبار با استقبال شدید نونهالان و نوجوانان جویباری برای ثبت نام در ورزش کشتی مواجه شد.

در واقع کار اصلی نقیبی از همان زمان آغاز شد که می‌بایست از بین خیل عظیم این نونهالان، استعدادهای ناب را شناسایی کند.با اینکه بیشتر مربیان با پرورش یک قهرمان جهان یا المپیک به‌نوعی راضی شده و خود را بازنشسته می‌کنند اما گویا حاج حسین نقیبی با پرورش و معرفی نسلی طلایی با کشتی‌گیرانی همچون ایمان صادقی، رضا مظفری، کامران قاسم‌پور، برادران هاشمی و … سیری‌ناپذیری خود را در کارش به رخ اهالی کشتی در ایران کشید.

این کشتی‌گیرانی که نام برده شد، همه‌شان به مقام‌های جهانی و آسیایی در رده‌های مختلف سنی رسیده‌اند و هنوز راه قهرمانی‌شان به پایان نرسیده است اما نقیبی همچنان در باشگاه خود با وقت گذاشتن برای نوجوانان جویباری به‌دنبال پرورش قهرمانان نسلی دیگر است تا این زنجیره کشتی‌گیرسازی در جویبار قطع نشود.

نتیجه سال‌ها تلاش و همت نقیبی در باشگاه شهید فقیهی و پس از آن در خانه کشتی جویبار، علاوه بر معرفی ملی‌پوشان مطرحی که در بالا نام برده شد، دست‌یابی به‌عنوان مربی برتر سازنده کشور در دو سال متوالی و همچنین عنوان دومین مربی برتر سازنده در سال جاری است.

به گزارش فارس، او به کمک دیگر مربیان جویبار توانستند در سال‌های گذشته در مسابقات لیگ برتر کشتی آزاد کشور دست به کار بزرگی بزنند و با یک تیم کاملاً مردمی و بومی و با پشت سر گذاشتن مربیان پُرمدعای تیم ملی به‌عنوان نخستین تیم شهرستانی باشند که به مقام قهرمانی لیگ برتر دست پیدا کرد.