آب‌بندان‌ها، رها شده در صنعت گردشگری مازندران

  سرویس گردشگری حرف: یکی از منابع مهم اقتصاد روستایی بویژه در مناطق شمالی ایران تالاب ها یا در اصطلاح عامیانه  آب بندان هاهستند که علاوه بر تأمین آب کشاورزی اراضی شالیزاری در زمینه های متعددی از جمله  پروش و صید ماهیان گرم آبی، تامین منابع آب سفره های زیر زمینی وهمچنین بعنوان زیستگاه میلیون […]

 

سرویس گردشگری حرف: یکی از منابع مهم اقتصاد روستایی بویژه در مناطق شمالی ایران تالاب ها یا در اصطلاح عامیانه  آب بندان هاهستند که علاوه بر تأمین آب کشاورزی اراضی شالیزاری در زمینه های متعددی از جمله  پروش و صید ماهیان گرم آبی، تامین منابع آب سفره های زیر زمینی وهمچنین بعنوان زیستگاه میلیون ها پرنده مهاجر آبزی و کنار آبزی در فصول مختلف سال ضمن ایجاد اشتغال درآمدهای سرشاری را برای روستائیان ایجاد می نماید. نقش آب بندان در تولیدات مربوط به بخش کشاورزی بسیار مهم می باشد بطوریکه به گفته کارشناسان 50 درصد تولیدات استان مازندران مربوط به این منابع  آبی است.

اما آب بندان هامی تواند محملی برای بسط و گسترش اکوتوریسم باشد.علی ابوطالبی کارشناس محیط زیست در گفت و گو با حرف در این مورد گفت:آب بندان ها تالاب های مصنوعی هستند که بدست انسان ساخته شده است.وی افزود:در40-50سال اخیرتالاب های قدیمی به وسیله لایروبی و خاکریزانسانی تبدل به آب بندان شده است که بیشتر کاربرد عمده آن برای اراضی شالیزاری است.

ابوطالبی خاطرنشان کرد:بنابرآمارهایی که مدیر کل امور روستایی استانداری مازندران اعلام کرده بالغ بر 17هزار آب بندان در مازندران وجود دارد.این کارشناس زیست محیطی گفت:اولین و مهمترین کاربری تالاب ها استفاده برای کشت شالی است و پس ازآن یکی دیگرکارکردهای اقتصادی  آب بندانها  پرورش ماهیان گرم آبی است  که از منابع ارزشمند تولید ثروت قلمداد می گردد.

وی تصریح کرد: از سوی دیگر پوشش های گیاهی موجود در آب بندان ها، مکان مناسبی برای ایجاد پناهگاه و امنیت پرندگان و شرایط خوبی برای آشیانه سازی و زادآوری انواع پرندگان، پستانداران و گونه ای موجودات بی مهرگان آبزی است.

ابوطالبی خاطرنشان کرد:این موقعیت در تالابها می تواند فصل جدیدی در توسعه گردشگری بنام پرنده نگری را ایجاد کند. وی افزود:بعلاوه وجود حیات وحش نادر در اطراف آب بندان و پوشش گیاهی خاص آن می تواند گردشگران علاقه مند به این حوزه را دراطراف خود جمع کند.

این کارشناس زیست محیطی گفت:اما پرورش ماهی تعارض بزرگی با حضور پرندگان در آب بندانها دارد.وی خاطرنشان کرد:تا زمانی که آبزی پروری وجود نداشت نیزارهای تالابی مکانی امن برای پرندگان و حیات وحش محسوب می شد.

ابوطالبی گفت:اما با ورود ماهیان به آب بندان ها نیزارها صاف شدند  و پرندگان تالابی دیگر مکانی برای استتار ندارند در نتیجه دیگر کمتر به آب بندها ورود پیدا می کنند.

وی افزود:آب بندانها یکی از اصلی ترین دلایل جلوگیری از مهاجرت جوانان روستایی به شهرها می توانند باشد. این کارشناس زیست محیطی گفت: اشتغال پایدار در صورت رونق گردشگری در آب بندها می تواند منجربه کاهش مهاجرت جوانان به شهرها شده وبسیاری ازمعضلات اجتماعی ناشی از فقر وبیکاری را کاهش دهد.

ابوطالبی خاطرنشان کرد:در صورت مدیریت درست بر این دریاچه ها باید فرصت مناسبی برای رونق صنعت اکو توریست(طبیعت گردی) فراهم گردد.وی ساخت اسکله های چوبی در آب بندان ها،احیای نیزارها،حذف شکارچیان،گشت با قایق در آب بندان ها، ایجاد شرایطی برای غذادهی به پرندگان توسط گردشگران را ازجمله اقدامات موثر درتبدیل آب بندان ها به نقطه ای جذاب برای گردشگران دانست.

ابوطالبی خواستار احداث پایگاه زیست بوم طبیعی مازندران بمنظور مطالعه وانجام تحقیقات وپژوهشهای علمی  توسط دانشجویان ،اساتید دانشگاه ومحققان در این مسیر شد.

وی افزود:آب بندان ها بعنوان یک پارک طبیعی آبی  با جذب گردشگران برای طبیعت گردی می تواند نقش موثری در حفظ این منابع ارزشمند اقتصادی، حفظ محیط زیست واحیاء برخی گونه های نادرپرندگان مهاجرباشد.