فروش شرطی کالا؛ اصناف کجای کارند!

ساری-خبرنگار حرف/ مرد و زن در صف پرداخت ایستاده‌اند تا فروشنده‌ها برایشان نایلکس بزنند و بعد کارت بکشند، هر خریداری یکی دو قلم کالا در دست دارد، یکی از فروشنده‌ها خطاب به مشتریانی که فقط یک قلم کالا در دست دارند می‌گوید: چرا فقط نان گرفتید نان را بدون کالباس و تخم مرغ نمی توانم فاکتور بزنم.

در فروشگاه‌های دیگر هم وضعیت به همین منوال است، روغن بدون ماکارونی و گوشت بدون رب و ماکارونی را فروشندگان فروشگاه‌های بزرگ در ساری، آمل و قایم شهر فاکتور نمی کنند! و این یعنی فروش اقلام ضروری به شرطها و شروطها…

مساله ای که شاید همه گیر نباشد و به انصاف فروشگاه‌ها بستگی داشته باشد اما شرط فروش کالاهای ضروری مانند تخم مرغ، روغن، نان و گوشت یعنی بهره‌برداری غیرمنصفانه از شرایط بحرانی جنگی‌.

فروش بیشتر و پر و پیمان بودن سبدهای خرید برای فروش اقلام ضروری شاید در هیچ بازدید سر زده و غیره ای به چشم هیچ مسولی نیاید.

اگرچه شرایط جنگ است و بحران اما وفور کالا در مازندران و سایر نقاط کشور در سایه تدبیر ملی اقدامی ارزشمند است.

نیاز شهروندان در انبارها و فروشگاه ها موجود است، تولید قطع نشده و بازار از کالا تهی نیست اما از مدیریت میدانی است.

توجه به مدیریت بازار و رساندن کالا به دست شهروندان، شهروندانی که زندگی روزمره خود را طی می کنند تنها با وفور کالا حاصل نشده است.

اگرچه انتقادی به فراوانی فروشگاه‌های بزرگ در استان مازندران و در معرض خطر قرار گرفتن کسب و کار خرد شده است اما مدیریت بازار و وفور کالا در این فروشگاه ها از اصناف خرد بهتر صورت می گیرد.

از این روست که توجه به مدیریت بازار توسط مسولان بازار و اصناف جلوی بسیاری از سواستفاده های احتمالی را خواهد کرد‌.

اگرچه مدیریت استانی در تامین کالاهای ضروری مازندران توجه ویژه‌ای به همکاری با فروشگاه‌های بزرگ دارد و خالی نشدن قفسه ها دغدغه اصلی است اما ضمانت رساندن کالا به دست مشتریان و حفظ آرامش روانی مشتریان و شهروندان نیز از وظایف متولیان به شمار می رود.

ایجاد راه های ارتباطی به غیر از شماره تماس‌های مرسوم و افزایش بازرسی‌های نامحسوس می تواند فشار روانی بازار و مشتریان را کاهش داده و شرایط روانی مناسبی را بر بازار حکم فرما کند.

خبرنگار: الناز پاک نیا