ممنوعیت دریافت پول نقد به جای وثیقه
آژانسهای مسافرتی در زمان فروش سفرهای خارجی، “مجاز نیستند” به جای وثیقه یا ضمانت بازگشت، از مسافر “وجه نقد” دریافت کنند.ضمانت نامه بازگشت از سفر همان وثیقهای است که متناسب با قیمت تور توسط آژانسهای مسافرتی ارزشگذاری میشود، مبلغی بین ۲۰ تا ۵۰ میلیون تومان و حتی بیشتر برای هر نفر، که هیچ نقش و […]
آژانسهای مسافرتی در زمان فروش سفرهای خارجی، “مجاز نیستند” به جای وثیقه یا ضمانت بازگشت، از مسافر “وجه نقد” دریافت کنند.ضمانت نامه بازگشت از سفر همان وثیقهای است که متناسب با قیمت تور توسط آژانسهای مسافرتی ارزشگذاری میشود، مبلغی بین ۲۰ تا ۵۰ میلیون تومان و حتی بیشتر برای هر نفر، که هیچ نقش و تاثیری هم در صدور ویزا ندارد و مدرکی نیست که سفارتخانهها از مسافر خواسته باشند. این وثیقه گِرو آژانس میماند تا مسافر برگردد، اما ظاهرا برخی را به بیراهه برده است. گزارش بازرسان گردشگری نشان میدهد؛ برخی از مجریان تور در حالیکه دستورالعملهایی برای ممنوعیت دریافت وثیقه نقدی وجود دارد، طلب وجهالضمان نقدی میکنند، مبلغی که گاه سرانجامِ نامعلومی پیدا میکند. به گزارش ایسنا،بیشتر آژانسهای گردشگری منکر این جریان هستند، اما گاهی تهیه مدارک مورد نیاز برای ویزا مخصوصا از نوع شینگن آنقدر راه طولانی و زمانبری دارد که در نهایت به پیشنهاد پرداخت وثیقه نقدی ختم میشود. تایید این واقعیت را بیشتر از زبان مسافرها میتوان شنید نه آژانسهای مسافرتی. در هر حال موضوع وثیقه برای حفظ اعتبار آژانس، تعیین شده و یقینا به همین راحتی برملا نمیشود. صرف نظر از مسافرانی که هیچوقت به کشور برنمیگردند و آژانس مجاز است وثیقه مربوطه را در جای خود هزینه کند تا دستکم مرهمی باشد بر زخم بیاعتباری، اما هستند مسافرانی که به کشور برگشتهاند و وثیقه نقدی خود را از دست دادهاند و مال باخته شدهاند و چون مدرکی در اختیار نداشتهاند، نتوانستهاند حق خود را به اثبات برسانند و دست آخر هم ماهها سرگردان دادگاه شدهاند.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0