معادن خطیرکوه، نیازمند بازبینی مجوز

گروه اجتماعی : رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت مازندران می گوید که بازبینی مجوزمعادن محور خطیرکوه نیازمند راهکارها و حل مشکل است اما تصمیم‌گیری برای رفع مشکلات مربوط به این معادن باید با نگاه همه‌جانبه و در ارتباط با دیگر بخش‌ها صورت بگیرد.

پس از انتشار اخباری مبنی بر این موضوع که منابع طبیعی و حیات وحش محور خطیرکوه در خطر جدی ناشی از معدن‌کاوی‌های متعدد و استقرار واحدهای سنگ‌شکن قرار گرفته و با توجه به اهمیت این موضوع، با هدف کسب اطلاعات بیشتر حرف مازندران گفتگوی اختصاصی را  با مجتبی رضوی رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت مازندران انجام داد که شما را به خواندن آن دعوت می‌کنیم.

* پیشینه معدنکاری در منطقه خطیرکوه به چه زمانی می‌رسد؟

 قدمت معدنکاران در منطقه به نزدیک ۲۰ سال می‌رسد. معدن “کوه‌شکن” قدمت نزدیک بیست ساله دارد که عملکرد محیط زیستی بسیار مطلوبی داشته و مسئولان محیط زیست هم به آن اشاره کرده اند. چنانچه این معادن نیازمند جابه‌جایی باشند باید چاره‌ای اندیشید که دچار خسران و ضرر و زیان نشوند، چرا که از بیش از ۲۰۰ معدن در استان در بیش از ۱۰۰ معدن فعال حدود ۲ هزار نفر مشغول به کار هستند. 

* مهم‌ترین مسئله قابل توجه در محور خطیرکوه از نظر شما چیست؟

البته کشف و وجود غار اسپهبدان خورشید مسئله‌ای قابل اهمیت در این مسیر است چرا که متاخر از وجود معادن بوده و با ظرفیت سازمان میراث فرهنگی دعواهایی در این زمینه حال انجام است.

*از نظر شما آسیب‌های ناشی از وجود معادن برای حیات وحش چیست؟

 معادن شن و ماسه عموما صدایی که بتواند حیوانات وحشی محیط را از منطقه دور کند ایجاد نمی‌کنند ولی معادنی که نیازمند انفجار و آتش‌باری هستند، ممکن است موجب این موضوع شوند که باید در موردش چاره‌ای اندیشید. از این نوع معادن هم یک یا دو معدن فلورین در این مسیر وجود دارد که البته یکی از آن‌ها غیرفعال است.

* در خصوص تردد کامیون‌ها که سروصدای زیادی ایجاد می‌کند چه نظری دارید؟

مازندران در دو مسیر شاهد تردد سنگین کامیون‌های تامین مصالح و ساخت و ساز می باشد. یکی مسیر رودخانه هراز در جاده هزار و دیگری هم در محور خطیرکوه سوادکوه! البته حتما بی مبالاتی‌هایی در طول تاریخ برداشت از معادن و همچنین بحث ارائه پروانه بهره‌برداری صورت گرفته که باید تصحیح شود.

*نظرتان در مورد وجود ۱۷ معدن در منطقه خطیرکوه چیست؟

در واقع خود معدن‌داران قدیمی به شدت با موضوع مجوز معدن جدید مخالف هستند. به‌نظرم مجوزات باید از آخر به اول مورد بازبینی قرار بگیرند. البته به لحاظ قانونی یک سری موارد را عملا انجام دادیم و صاحبان مجوز از یک‌سری فیلترها عبور کردند، ولی کاش مبانی خاصی از همان ابتدای کار قبل از اعطای مجوز درنظر گرفته می‌شد.

*راهکاراتان برای جلوگیری از صدمات بیشتر فعالیت این معادن به محیط زیست چیست؟

اکنون ما تنها کاری که می‌توانیم انجام بدهیم اول بازبینی مجوزهای معادن از آخر به اول است. البته هر کاری باید در چهارچوب خودش انجام شود، یعنی مسیر اکتشاف معدن مشخص شود باید به گونه‌ای باشد که به محیط‌زیست آسیبی نرساند .

همچنین با توجه به اینکه مصالح استخراج شده از این معادن به شهرهای اطراف تا گلوگاه می‌رسد، انجام هر اقدامی که عامل گرانی مصالح شود باید با دقت نظر صورت بگیرد. در کل بحث آسیب معادن این منطقه به طبیعت سال‌ها است که مطرح بوده و پرونده‌اش روی میز کار است. به‌جای اینکه پرونده روی میز باز باشد باید راهکارها را روی میز بیاوریم.

*آیا تاکنون اقدام عملی خاصی در مقابله با رفع این معضل صورت گرفته است؟

 مدرنیته شدن معادن و رعایت درست قراردادها موجب شد یکی از این معدن‌کاران  برای دو سال متوالی توسط اداره محیط زیست منطقه مورد تقدیر قرار بگیرد. از طرفی اصلا نمی‌شود بدون کندن دل کوه مصالح به‌دست آورد. طبق قانون بخشی از درآمد معادن باید صرف امور بازسازی محیط زیست منطقه شود که پرداخت‌ها صورت می‌گیرد، مهم این است که صرف همین امور شود.

*حرف آخر؟

  لزوم استخراج شن و ماسه در استان را نمی‌توان کتمان کرد آنچه که مهم است این است که نحوه استخراج به‌گونه‌ای باشد که کمترین آسیب را به محیط‌زیست برساند، یادمان باشد در خصوص معدن ما با یک موجود زنده طرف هستیم که بیش از ۲ هزار نیروی کار دارد، تصمیم‌گیری برای رفع این مشکلات باید با نگاه همه‌جانبه و در ارتباط با دیگر بخش‌ها صورت بگیرد.