مدیریت پسماند مشکل جدی در مازندران

گروه اجتماعی: استان مازندران با جمعیت بالغ بر ۳ میلیون نفری روزانه ۲۷۰۰ تن زباله تولید می شود و از این میزان روزانه ۲۰۰ تن زباله در جنگل‌های شمال انباشت می شوند. این جدا از حضور سالانه ۱۵ میلیون گردشگر است که سبب می شود تا حجم زباله ها ۳ برابر افزایش یابد. این زباله‌ها در میان جنگل‌‌، رودخانه و دریا رها شدند.  زباله در محمود‌آباد در ۲ متری ساحل دریای خزر زباله دپو می‌شود، در قائم‌شهر نیز ۴۰ سال است زباله را در بستر رودخانه دپو می‌کنند. در فریدون‌کنار ارتفاع دپوی زباله به ۱۰ متر رسیده است. در شهرستان تنکابن ۴۰ سال است زباله ‌در رودخانه  تخلیه می‌شود و ارتفاع زباله به ۱۵ تا ۲۰ متر می‌رسد. موضوعی که سبب شده درپی این معضل چندی پیش با شکایت اداره محیط زیست مازندران  از شهرداری ها حکم بازداشت ۸۰ درصد از شهرداران شهرهای مازندران صادر شود. اگرچه شهرداری های استان در تلاش هستند تا با احداث کارخانه کمپوست این معضل را مهار کنند اما آن طور که باید این اقدام پیشرفت نداشته است. جدا از پیامدهایی که بوی بد زباله و انباشت آن بر تخریب محیط زیست دارد شیرابه های زباله ها نیز مشکل دیگری است که سبب انواع و اقسام بیماری ها می شود. نفوذ این شیرابه ها به رودخانه‌ها و آب‌های زیرزمینی باعث شده است که مازندران در کشور رتبه نخست شیوع سرطان دستگاه گوارش را داشته باشد.عضو مجمع نمایندگان مازندران از همکاری نامناسب دولت و شوراهای شهر با سرمایه‌گذار احداث کارخانه زباله‌سوز انتقاد کرد.عبدالله رضیان انباشت پسماند و زباله را یکی از مهمترین معضلات استان های شمالی دانست و گفت: طی روزهای اخیر جلسه ای با استاندار جدید مازندران داشتیم و وی به تاکیدات جدی رییس جمهور در جهت بهبود وضعیت محیط زیست، رفع چالش های محیط زیستی و موضوع پسماند و فاضلاب استان مازندران اشاره کرد.نماینده مردم قائمشهر در مجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه موضوع مدیریت و ساماندهی پسماند و فاضلاب دغدغه جدی مجمع نمایندگان استان مازندران است، با یادآوری اینکه معضل ورود پسماند صنعتی به دریای خزر تا حدود زیادی مدیریت و کنترل شده است، تصریح کرد: هزینه سنگین و هنگفتی برای احداث تصیفه خانه فاضلاب صرف و سال گذشته بزرگترین تصفیه خانه صنعتی در شهرستان قائم شهر افتتاح شد.رضیان از ورود شیرابه های حاصل از فاضلاب های خانگی و  شهری به دریای خزر انتقاد کرد و گفت: استان مازندران در رابطه با مدیریت پسماند با مشکل جدی مواجه است و در جلسات مختلف در استان و مجلس این موضوع را مطرح کردم البته در دیگر استان های شمالی با این معضل مواجه هستیم اما در استان مازندران نمود بیشتری دارد.این نماینده مردم در مجلس دهم در  گفت وگو با خانه ملت، یادآور شد: در زمان بررسی برنامه ششم از لاریجانی درخواست کردیم موضوع پسماند استان های شمالی را در برنامه ششم لحاظ و اقدام کلانی در این رابطه انجام شود؛ انتظار می رود با همکاری جدی مجلس و دولت بتوان این معضل را هر چه سریع تر ساماندهی کرد.رضیان با تاکید بر لزوم احداث کارخانه زباله سوز در مازندران، افزود: با چندین سرمایه گذار برای تحقق این مهم بحث و گفت و گو شد و آنان نیز استقبال کردند اما متاسفانه دولت و شوراهای شهر همکاری مناسب را نداشته و این موضوع مورد غفلت واقع شد و در واقع شوراهای شهر و شهرداری ها به سمت کمپوست زباله های شهری روی آورده اند.نماینده مردم قائمشهر در مجلس شورای اسلامی، افزود: هر چند این اقدام ارزش افزوده را به دنبال دارد اما به دلیل رطوبت بالا جوابگوی ساماندهی زباله استان نیست؛ البته هزینه خرید کارخانه زباله سوز بسیار سنگین بوده و می طلبد دولت و شهرداری ها برای تامین منابع آن گامی جدی بردارند.عضو مجمع نمایندگان استان مازندران ساماندهی معضل زباله این استان را مستلزم همکاری و تعامل موثر دولت، شهرداری ها و شوراهای شهر دانست و تصریح کرد: هر چند شهرداری ها تاکید دارند که منابع لازم برای خرید کارخانه زباله سوز را در اختیار ندارند اما می توانند با صرف نظر از هزینه های جانبی بخشی از عوارض اخذ شده از مردم را در جهت چنین اموری صرف کنند.مدیرکل حفاظت محیط‌ زیست مازندران نیز یکی از مشکلات اصلی استان را مدیریت پسماند برشمرد و گفت: باید اولویت اول شهرداران و شوراها، مدیریت پسماند باشد و مسائل محیط‌زیست به مطالبه اجتماعی تبدیل شود.ابراهیمی کارنامی با بیان اینکه محیط زیست با صنعت و توسعه مخالف نیست اما نگاه ما توسعه پایدار است، افزود: معادن‌کاوی باید به گونه‌ای باشد که برای نسل آینده هم باقی بماند و در استفاده از معادن باید حداکثر استفاده را داشت، چرا که امرزوه، خام فروشی بی‌معنا است و دیگر کشوری با منابع تجدیدناپذیر خود چنین رفتاری ندارد.وی با اشاره به وضعیت نامناسب برخی از سایت‌های دفع پسماند، مانند پلم‌کتی در چالوس، انجیل‌سی در بابل، پشت‌کوه در ساری، گفت: عدم تصفیه شیرابه‌ها و ورود انواع آلاینده‌ها به منابع پذیرنده بخصوص رودخانه‌ها که برخی از این رودخانه‌ها حفاظت شده و محل تخم‌گذاری و زادآوری ماهیان است، زاییده فعالیت پنج سال نیست و نشان می‌دهد که مدت مدیدی به آن توجه نشده است و اقدامات انجام شده نیز باید سرعت بیشتری به خود گیرد.