صفحه نخست آخرین مطالب / سیاسی / یادداشت
  • انتشار : خرداد 7, 1403 - ۱۰:۰۱ ق٫ظ

    • مجلس خانه واقعی ملّت است

    حرف آنلاین- یادداشت| به بهانه آغاز بکار دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی بر آن شدم تا با مروری بر اندیشه های امامین انقلاب شاخصه های مجلس در تراز انقلاب را معرّفی کنم .

    حرف آنلاین- یادداشت| به بهانه آغاز بکار دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی بر آن شدم تا با مروری بر اندیشه های امامین انقلاب شاخصه های مجلس در تراز انقلاب را معرّفی کنم .

    به همین مناسبت با تورّقی در تاریخ انقلاب به پیام مبارک امام امّت در آئین افتتاح اوّلین دوره مجلس شورای اسلامی رجوع کردم و در میان کلمات گهر بار ناخدای انقلاب ، به این جمله طلایی رسیدم که فرمودند : امروز مجلس خانه واقعی ملّت است . مجلس در تراز انقلاب که با واژه اسلامی و با اتّکاء به آراء مردم شکل می گیرد ، باید خانه واقعی ملّت و مظهر تجلّی اراده و آراء مردم باشد و به تعبیر رهبر حکیم و فرزانه انقلاب ، حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای ، مجلس مظهر مردم سالاری دینی است . یعنی در تمام لایه های مجلس و در رفتار و گفتار و آراء نمایندگان و متن قوانین مصوّب آنها ، نقش مردم ماندگار و از نای منتخبان آن ، صدای مردم دردمند و آرمانخواه شنیده شود . خانه ملّت آنجایی است که نمایندگان آن ، دردمندانه درد مردم را با گوشت و پوست و استخوان احساس کنند و هر نفس آنان برای رفع و دفع همّ و غمّ مردم و گشایش در امور آنان به شماره بیفتد و لحظه ای آرام و قرار در آنان مشاهده نشود و مسؤلانه مانند شهید سعید ، خادم ملّت ، رئیسی عزیز ، تمام همّت خود را صرف خدمت به مردم کنند و این مهم حاصل نمی شود ، مگر زمانی که منتخبان ملّت ، از خود بگذرند و آرمانها و مطالبات مردم را بر مطالبات باندی و حزبی و گروهی مقدّم بدارند و تمنیّات قلبی و مشتهیات دنیا طلبانه خود را لگام بزنند و دست و دلبازی را در تقسیم غنایم انتخابات کنار بگذارند .

    خانه ملّت آنجایی است که منتخبان دلسوز و مردمی آن اوّلین مطالبات و مصوّبات آنان برداشتن بار مشکلات از دوش مردم باشد نه اینکه در آغازین روزهای آن به فکر افزایش حقوق و مطالبات باشد . مجلسی که اوّلین مصوّبات آن تخصیص خوردوی تمام قسط با اقساط بلند مدّت و بدون ثبت نام و خارج از نوبت از کیسه بیت المال باشد ، یقیناً خانه ملّت نیست . مجلسی که منتخبان آن به دنبال ویژه خواری و تصویب تسهیلات نجومی با سود صفر درصد برای جبران هزینه های انتخاباتی باشند ، خانه ملّت نیست . مجلسی که منتخبان آن از ابتدای کار مجلس در فکر مهره چینی برای استانداری و فرمانداری و بخشداری و دهیاری و جابجایی مدیران ادارات از مدیران تا آبدارچی ها از میان حزب و گروه و اعضاء ستاد خود باشند تا مسیر چهار ساله آینده و انتخابات بعدی را از همین الان ریل گذاری کنند ، خانه ملّت نیست .

    مجلسی که منتخبان آن از بدو ورود به صحن مجلس در پی پرونده سازی برای رقبای انتخاباتی خود باشند تا آنان نتوانند در دور آینده وارد گردونه انتخابات شوند ، به یقین خانه ملّت نیست . مجلسی که منتخبان آن ذلیلانه در صحن علنی مجلس ، پیش پای وزرایی که روزی از همین مجلس رأی اعتماد گرفته اند زانو می زنند تا اقوام و دوستان و اعضاء ستاد خود را به صورت سفارشی و بدون در نظر گرفتن اصل شایسته سالاری به مناصب سفارشی بنشانند ، و یا سفارش نامه هایی برای آنان بگیرند ، یقیناً خانه ملّت نیست . مجلسی که از شرم هدایای انتخاباتی دوستان در زمان انتخابات به دنبال اخذ موافقت نامه های اصولی و مجوزهای آنچنانی از وزرا برای آنان باشند تا از خجالت آنان در بیایند ، به هیچ وجه خانه ملّت نیست .

    مجلسی که به سنّت غلط ، تمام همّ و غمّ خود را برای تصاحب دفتر و ماشین شاسی بلند و سایر امتیازات صرف می کند و به فکر مردم بیچاره گرفتار در مشکلات نباشد ، یقیناً خانه ملّت نیست . مجلس در تراز انقلاب مجلسی است که نماینده آن به سنّت حضرت آیت الله شیخ محمد فاضل استرآبادی (نماینده اوّلین دوره مجلس شورای اسلامی از بابل) حاضر نشد ماشین اهدایی مجلس را دریافت کند و سالها ماشین اهدایی مجلس در پارکینگ مجلس ماند .

    این روزها عطر و بوی شهید خدمت ، فضای جامعه را عطر آگین کرده ، همو که در زمان تصدّی تولیّت آستان قدس رضوی از حقّ شرعی و قانونی تولیّت که میلیون ها تومان پول حلال و طیّب و طاهر بود گذشت و همه را برای رفاه حال زائرین علی بن موسی الرّضا(علیه السّلام) هزینه نمود .

    مجلسی که نمایندگان آن در زمان جلسات علنی ، میان صندلی ها می گردند و عکس سلفی می گیرند و به مصوّبات گوش نمی دهند و با اصرار رئیس مجلس بعد از بارها تذکّر و تهدید ، باز هم به صندلی خود بر نمی گردند و در رأی گیری شرکت نمی کنند ، خانه ملّت نیست . انسان شرمنده می شود وقتی می بیند زمان بررسی مصوّبات و رأی گیری بارها و بارها اعضاء هیأت رئیسه مجلس فریاد می زنند ، آقایان نماینده لطفا در رآی گیری مشارکت کنید .
    به راستی آقایان به چه دلیل به مجلس می روند ؟ آیا غیر از این است که یکی از وظایف آقایان بررسی و تصویب قوانین است و تصویب هر قانونی نیاز به رأی نمایندگان دارد؟ امّا صد حیف و افسوس که بی توجّهی بعضی از نمایندگان سبب گلایه رهبری از این رویّه ناصواب شده و حضرت آقا به این رفتار زشت اعتراض نمودند . مجلسی که منتخبان آن به جای مطالعه قوانین و بحث و بررسی پیرامون آن ، در قسمت هیأت رئسیه ، گردا گرد صندلی رئیس مجلس حلقه می زنند و گاهاً پشت سر ایشان روی زمین حلقه می زنند و گعده نمایندگی برگزار می کنند خانه ملّت نیست . مجلسی که نمایندگان آن برای رفتن به سفرهای خارجی گوی سبقت را از هم می ربایند و با تخصّص و بی تخصّص در هر سفری چمدان به دست به دنبال وزرا می دوند خانه حقیقی ملّت نیست .
    مجلسی که منتخبان آن در زمان رأی گیری هوچی گری می کنند و دو دو می کنند ، مجلسی که منتخبان آن در صحن مجلس یقیه گیری می کنند و در زمان نطق نمایندگان به آنان حمله ور می شوند و اخلاق را زیر پا می گذارند ، ارزش و اعتبار مجلس را لگد مال می کنند . گلایه های رهبری از برخی از رفتارهای نمایندگان : مردم از مجلس و دو قوه دیگر انتظار بیان حق و پیگیری آن رادارند و به شدت با مجادله و گریبان گیری و تشنج میان قوا مخالف هستند و همه بدانند فضای منازعه در رئوس دستگاهها برای افکار عمومی زیان بخش و ناراحت کننده است. مجلسی که منتتخب آن اصرار دارد تا به ناحق و ناروا از خطوط ویژه نظام و خط ویژه خیابان ها عبور کند و در مقابل مجری قانون ایستادگی می کند و پاسخ قانون مداری را با سیلی می دهد ، خانه ملّت نیست .
    مجلسی که منتخب آن برای عبور از گیت ویژه زبان به فحّاشی می گشاید ، خانه ملّت نیست . خانه ملت جایی هست که سفره خالی مردم در آنجا پهن باشد و نمایندگان آن مانند مولای متقیان گرداگرد سفره یتیمانی بنشیند که تنها توشه آنان اشک یتیمی و سفره خالی هست . خانه ملت آنجایی هست که پدر آن از سر نداری و فقر و بیکاری شرمنده فرزندان خود نیست. خانه ملت آنجاست که نماینده آن ماه ها پول و اضافه کاری و حق ماموریت و بن مرع و گوشت نگیرد تا بتواند درد کارگری که ماه ها حقوق معوقه خود را دریافت نکرده اند بدانند .
    خانه ملت آنجاست که نمایندگان انقلابی آن مانند کارمندان و کارگران زحمتکش ظرف غذای خود را از منزل با خود بیاورند و از رستوران مجلس غذای سوبسیدی نخورند تا بدانند که گرانی مرغ و گوشت و برنج و جبوبات ، سفره های آنان را بی رونق کرده . روزها با مترو و اتوبوس و تاکسی تردد کنند تا حرف مردم را بشنوند و مانند شهید خدمت آیت الله آل هاشم در دل مردم جایی برای خود باز کنند . آقایان نماینده مراقب باشید تا در این دوره حسّاس از مجلس ، قدم در راه ناصواب گذشتگان نگذارید و بگذارید از خانه ملّت صدای ملّت شنیده شود .
    دکتر محسن محسن زاده
    برچسب ها