شما قهرمان؛ آقای رئیس جمهور!‏

الناز پاک نیا/

به نظر می رسد آقای رئیس جمهور می خواهند قهرمان ملی باشند و دولت را قهرمان مبارزه با کرونا معرفی کنند اما چقدر دیر!

از ابتدای اسفندماه به بعد هر طرحی که با نام قرنطینه و یا محدودیت در تردد ایرانی ها به ویژه تهران و شمال کشور ارائه شد، با وتوی رئیس جمهور همراه بود، برنامه ستاد مقابله با کرونای مازندران به مذاق رئیس جمهور خوش نیامد، از استاندار مازندران دلخور شدند، گفتند محدودیتی نداریم، مازندران سفید را تحویل دستورات ستاد ملی مبارزه با کرونا دادند و امروز استانی با وضعیت قرمز تحویل گرفتند.

راه های مازندران تنها از 16 تا 17 اسفند به دستور استاندار مازندران توانست بسته بماند اما پس از آن آقای رئیس جمهور منع محدودیت اعلام کردند. با این حال روستاها و برخی شهرهای مهم در ورودی های مازندران، شاهد مسدود شدن راه ها بود و هنوز هم ادامه دارد.

آقای رئیس جمهور می خواست قهرمان باشد، یک هفته پس از آنکه به مازندران اجازه مسدود شدن راه هایش را نداد، دستور ستاد مشترک نیروهای مسلح هم بر جای خود ماند، قرار بود منع رفت و آمد اجرا کنند همان که امروز دولت ” فاصله گذاری اجتماعی” می خواند.

روزی که خواستند قرنطینه شویم، معاون وزیر بهداشت قرنطینه را مناسب جنگ جهانی ارزیابی کرد و امروز فقط نام این طرح تغییر کرده است، می گوییم: فاصله گذاری اجتماعی!

قرار است رئیس جمهور قهرمان مبارزه با کرونا باشد، پس از 5هفته درگیری ایرانی ها با کرونا، زمانی که جمعیت مبتلایان سه هزار نفر بود، رئیس جمهور و ستاد ملی کرونا، قرنطینه را لازم ندانستند و امروز با 30هزار مبتلا و 3 هزار جان باخته، طرح فاصله گذاری کرونا اجرایی می شود!

فرصت سوزی همین قدر کافی که با مدیریت قطره چکانی و مرکز محور، استان هایی مازندران بیشترین آسیب را در شیوع کرونا دیدند و جمعیت مبتلایان و آمار مرگ و میر ناشی از آن افزایش یافت اما ستاد ملی اصرار داشت که نه ورودی ها بسته شود و نه منع تردد مورد نظر ستاد مشترک اجرایی شود.

آری رئیس جمهور، می خواهد قهرمان ملی باشد، دولت می خواهد ناجی باشد چون مهم است که در مدیریت ایرانی کار به نام چه فردی و چه گروهی تمام شود.

از سه هزار مبتلا تا 30هزار مبتلا از 250 کشته تا 3هزار جان باخته راه زیادی است، هرچه هست اگر هم قرار بود قهرمان آخر داستان مشخص باشد و یا قهرمان سازی هم کنیم، می باید سوار بر موج فعالان اجتماعی و رسانه ای و روزهای ابتدایی بدون این میزان هزینه بر دوش و روان کادر درمانی و اجتماع می توانستیم بر کرونا فائق آییم.

مثل همان داستان ماسک و دستکش که گفتیم نیازی نیست و امروز هیات دولت بدون ماسک و دستکش دیده نمی شوند، قرنطینه را تبدیل به فاصله گزاری کردیم و منع تردد را هم اجرا کردیم ولی دیر و خیلی هم دیر!

بازهم دولت اعتقاد ندارد که باید 4 هفته کامل این دو طرح اجرایی شوند و به یک هفته بسنده کرده است و از این رو نمی توان امید داشت ابتلای روزانه 2هزار نفر به کرونا  در ایران در یک هفته به 100 نفر کاهش یابد که این نمودار به نظر می رسد با شیبی به این میزان کاهش نخواهد داشت.

ستاد ملی کرونا بهتر می داند که آمار مبتلایان از روزانه 150 تا 200 نفر در هفته پایانی 98 به روزانه 2هزار نفر در هفته نخست سال جدید رسیده است و اما به دلیل ناقل بودن بسیاری از مردم؛ این میزان به این سرعت شاهد کاهش نخواهد بود.

هرچه هست این هزینه ای است که ایرانی ها برای مشخص شدن قهرمان داستان می پردازند …

 شما قهرمان باش آقای رئیس جمهور اما یک قهرمان واقعی… نه از آن شخصیت های قصه ها که آخر داستان می رسند و عکس یادگاری می گیرند!