خطر بزرگ برای کشاورزی مازندران ؛ در حسرت کاهش هزینه تولید

یک خطر بزرگ کشاورزی استان و بخصوص شالیزاری‌ها را تهدید می‌کند؛ اینکه کشاورز با بروز افزایش هرساله تولید محصولات کشاورزی به این نتیجه برسد که کشت و کار کشاورزی دیگر مقرون‌به‌صرفه نیست و شالیزاری را رها کند. طی سال‌های گذشته اتفاقات ناخوشایند باعث شد تا اراضی زیادی از سوی کشاورزان به فروش برسد و به هر روش ممکن بعدها شاهد روییدن قارچ مانند ویلاها و ساخت شهرک‌های ویلایی در این اراضی بودیم.

بااینکه گفته می‌شود تلاش برای اقتصادی و مقرون‌به‌صرفه کردن تولیدات کشاورزی در اولویت برنامه‌های دولتمردان است و سعی شده تا با تمهیدات مختلفی شرایط برای فعالیت‌های کشاورزی سهل‌تر شود، برای فعالان این عرصه نگران‌هایی به‌وجود آمده است. نشاکارانی که در سال‌های گذشته بین 100 تا 12 هزار تومان دستمزد روزانه دریافت می‌کردند بناگاه در نشاء امسال مبلغی بین 250 تا 300 هزار تومان برای هرروز کاری طلب می‌کنند؛ بحثی که جدای از افزایش هزینه کشت برای شالی‌کاران، در پاره‌ای از اوقات شرایط تأمین این مبالغ را برای آنان مشکل کرده بود.

افزایش هزینه‌های تولید؛ عامل افزایش قیمت برنج

دبیر انجمن تولیدکنندگان برنج، عامل افزایش قیمت برنج در استان‌های برنج‌خیز را افزایش هزینه‌های تولید و در شهرهای بزرگ عدم نظارت سازمان‌های نظارتی در این شهرها دانست.

جمیل علیزاده شایق در گفت‌وگو با ایسنا بابیان این‌که دلیل افزایش قیمت تمام‌شده برنج از سوی کشاورزان، هزینه‌های تولید است درحالی‌که افزایش قیمت برنج در شهرهای بزرگ عدم نظارت سازمان‌های نظارتی است،  اظهار کرد: بیش‌ترین هزینه تولید در بخش برنج مربوط به هزینه کارگری در مرحله نشاء، برداشت و عملیات زراعی است.

او ادامه داد: این هزینه تولیدی از دهه ۸۰ با شروع مکانیزه کردن کشت و استفاده از ماشین‌آلات به‌جای نیروی انسانی کاهش پیدا کرد تا این‌که در سال ۱۳۹۸ با تحریم و گرانی ارز، واردات ماشین‌آلات با کاهش مواجه شد و همچنین عدم‌حمایت از ماشین سازان داخلی بخش کشاورزی موجب شد تا امسال شاهد این باشیم که کارگران دوباره به زمین‌های کشاورزی برگردند.

وی ادامه داد: افزایش قیمت کود و سم و دستمزدهای زیاد کارگران حاضر در زمین‌های زراعی، موجب این شد که اکنون تا حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد هزینه‌های تولید افزایش پیدا کند.

شایق درباره قیمت انواع برنج، گفت: اکنون مرغوب‌ترین برنج  در مازندران را حداکثر به قیمت ۲۰ هزار تومان می‌توان خرید که بیش‌تر از این مبلغ در مازندران برنج نداریم. در مراکز عرضه در استان‌های دیگر، این محصول با ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش قیمت فروخته می‌شود، درحالی‌که این برنج نسبت به برنج موجود در مازندران  کیفیت کمتری دارد.

وی درباره میزان تولید برنج، اظهار کرد: وزارت کشاورزی سال گذشته، میزان تولید برنج را معادل ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تن اعلام کرد، درحالی‌که برآورد انجمن برنج بیشتر از این میزان بود. همچنین وزارت کشاورزی میزان تولید برنج در سال جاری را نیز، معادل ۲ میلیون و ۹۵۰ هزار تن اعلام کرد درحالی‌که برآورد انجمن برنج از میزان تولید برنج در سال جاری ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تن است.

شایق ادامه داد: زمانی که به تیر و مردادماه می‌رسیم، می‌توانیم به‌صورت تقریبی سطح کشت و میزان تولید را پیش‌بینی کنیم درحالی‌که وزارت جهاد کشاورزی می‌توانست میزان تولید را متناسب با نیاز کشور به این محصول حدس بزند و اجازه واردات برنج را ممنوع کند، در اواخر شهریورماه، معادل ۲۰۰ هزار تن برنج در انبار ها را ترخیص کرد.

وی در پایان افزود: در شش‌ماهه نخست امسال نیز معادل ۶۰۰ هزار تن برنج دیگر هم وارد کشور شد که درمجموع  حدود ۸۰۰ هزار تن برنج با اجازه وزارت کشاورزی از طریق وزارت صنعت، معدن و تجارت وارد کشور شد درحالی‌که نیاز کشور به این محصول با تولید داخل تأمین می‌شد؛ بااین‌وجود ورود برنج خارجی به کشور منجر به انباشت برنج در انبار ها، هدر رفتن زحمات کشاورزان و خارج شدن ارز از کشور می‌شود.