حاضران به غایبان برسانند…

حرف آنلاین: یک کاغذ و دوات برایم بیاورید تا چیزی برای شما بنویسم که تا قیامت به دردتان بخورد و از گمراهی و ضلالت نجاتتان دهد…
– کتاب خدا برای ما کافی است ای رسول خدا…. پیامبر خدا مریض هستند و دارند هذیان می گویند…
– لعنت خدا بر شما باد … از اینجا بیرون روید…

جملات فوق بخشی از حدیث مشهور قرطاس(دوات و قلم) است که در آخرین روزهای عمر پیامبر شریف اسلام  بیان شده است و سند آن  در کتب اهل تسنن(صحیح مسلم و بخاری) نیز به چشم می خورد. آنچه از ظاهر حدیث بر می آید این است که رسول خدا در پی آن بودند که مطلب مهمی را متذکر شوند تا از انحرافات احتمالی امت اسلامی بعد از رحلت شان جلوگیری نمایند.روایان حدیث می گویند که پیامبر خدا می خواسته بار دیگر به جانشینی امام علی (ع) بعد از خود اشاره نماید و این مهم را مکتوب کند که متاسفانه با کارشکنی برخی از صحابه این امر محقق نشد.

هدف از نوشتن این مطلب آن نیست که به چرایی ممانعت برخی از اصحاب پیامبر به نوشتن این نکته مهم و حواشی پیرامون آن بپردازد بلکه بدنبال جواب دادن به این سوال است که امامت چگونه می تواند یک امت را از گمراهی برهاند و به سرمنزل مقصود رهنمون سازد؟ در واقع ما چه نیازی به امام داریم؟در ادامه به این سوال پاسخ خواهیم داد..

1.طبیعت ما انسانها طوری بنا نهاده شده که اگر حاجتی در خودمان یافتیم بالطبع آن در اطراف مان جوابی نیز برای آن حاجت پیدا خواهیم کرد. اگر تشنه شویم بدنبال آب هستیم و اگر گرسنه گردیم همت خودمان را برای پیدا کردن لقمه ای غذا صرف خواهیم کرد.حال اگر ما طالب رسیدن به کمال و فتح قله های سعادت هستیم که هدف نهایی خلقت ما نیز همین است؛چه چیزی پاسخگوی این این نیاز ما می باشد؟آیا نیاز به راهنما و بلد راه نداریم؟آیا برای عبور از گردنه های سخت و طاقت فرسای این دنیا با وجود وسوسه های مکرر و متنوع شیطان و با علم به توانایی محدود خود نیازمند انسانی آگاه، عالم، معصوم از هر خطا و اشتباه و.. نداریم؟آیا نداشتن کشتی بانی ماهر در این دریای پرتلاطم ما را به مقصد اصلی خواهد رساند؟. 2.حضرت على علیه السلام مى‏فرماید: لابدّ للناس من امیر برٍّ كان او فاجرٍ  وجود رهبر براى مردم ضرورى است، خواه نیكوكار باشد یا بدكار. جامعه ای که در آن امام نباشد بلاشک به هرج و مرج کشیده خواهد شد و کدام عقل سلیم و وجدان بیداری چنین وضعی را می پذیرد؟ امام معصوم براى پیاده شدن دستورات الهى و حفظ احكام، قدرت و حكومت لازم است و قدرت و حكومت به امام و رهبرى لایق نیاز دارد.

3.دلیل دیگری که می توان بدان اشاره نمود این است که پیامبر اکرم بعد از سالها مجاهدت و تلاش های صبورانه خود توانسته امت اسلامی را شکل و قله های معنویت را به آنها نشان دهد,آیا رها کردن این امت به حال خود کار حکمیانه ای بنظر می رسد؟آیا نبود امام منجر به از بین رفتن آنهمه حرص خوردن ها و زحمات پیامبر نمی شود؟امام معصوم می تواند احکام و قوانینی که پیامبر اکرم بنا نهاده را به مرحله ی اجرا درآورد..

و امّا…

پیامبر اکرم در زمان ها و مکانهای مختلف و با شیوه های متعدد حضرت علی (ع) را بعنوان جانشین بعد از خود انتخاب و به جهانیان معرفی نمود.او علی بود که در کعبه متولد شد و در خانه خدا به شهادت رسید،او علی بود که در لیله المبیت جای پیغمبر خوابید و جانش را بخاط حفظ جان پیامبر در خطر انداخت،او علی بود که بسیاری از آیات قرآن مثل دادن انگشتر به فقیر در رکوع نماز و آیه تطهیر و مباهله و لیله المبیت در شان او نازل شد، او علی بود که در هر جنگی شجاعانه جنگید و به اسلام خدمت کرد, او علی بود که هرگز به دشمن پشت نکرد، او علی بود که قبل از شهادتش گفت سلونی قبل ان تفقدونی و همه معترفند که او راست گفته، او علی بود درب شهر علم پیامبر لقب گرفت، او علی بود که شوهر برترین زنان عالم شد، او علی بود که پیامبر با او عقد اخوت بست، و هزاران هزار فضلیت دیگر…

افتخار کنیم که شیعه چنین مردی هستیم..حاضران به غایبان فضائل امیر المومنین علی (ع) را برسانند…