قیمت روغن، نذری دولت به مردم!

گزارش حرف از آخرین وضعیت صنایع روغنی مازندران ؛ گروه اقتصاد – حسین زحمتکش: مازندران دارای 14 کارخانه تولید روغن خوراکی است که ظرفیت اسمی آن ها به 1 میلیون و 482 هزار تن می رسد اما از این تعداد 11 کارخانه مشغول به فعالیت هستد که 729 هزار و 200 تن تولید سالانه دارند. […]

گزارش حرف از آخرین وضعیت صنایع روغنی مازندران ؛

گروه اقتصاد – حسین زحمتکش: مازندران دارای 14 کارخانه تولید روغن خوراکی است که ظرفیت اسمی آن ها به 1 میلیون و 482 هزار تن می رسد اما از این تعداد 11 کارخانه مشغول به فعالیت هستد که 729 هزار و 200 تن تولید سالانه دارند.

در این صنعت، 4 واحد تصفیه روغن خام، 2 واحد روغن کشی، 2 واحد تولید مارگارین ، 1 واحد به طور مشترک تصفیه روغن و روغن کشی، 2 واحد به طور مشترک تصفیه روغن و تولید مارگارین دارند و 95 درصد روغن مصرفی این کارخانه ها وارداتی است.

میزان اشتغال اسمی این صنعت 2410 نفر و اشتغال عملی آن حدود 1395 نفر است. یعنی 58 درصد اشتغال اسمی فعال است.

مهمترین چالش های صنعت روغن استان را می توان در کوچک بودن تعداد زیادی از این واحدها، نوسانات قیمت و محدودیت دسترسی به بخشی از مواد اولیه به دلیل انحصاری بودن واردات که در اختیار تعدادی کم شمار از واردکنندگان است، دانست. برای اطلاع از آخرین وضعیت تولیدکنندگان صنعت روغن استان با چند تن از ان ها به گفت و گو نشستیم.

*نرخ گذاری دولتی مهم ترین مشکل تولیدکنندگان

عضو هیئت مدیره انجمن صنایع روغن مازندران نرخ گذاری روغن توسط دولت را یکی از مهمترین مشکلات تولیدکنندگان این بخش دانست و اظهار کرد: تغییراتی در نرخ روغن ایجاد شده اما در صنعت مارگارین این اتفاق رقم نخورده است. غلامرضا قاسمی اظهار کرد: 95 درصد مواد اولیه روغن وارد می شود که آمریکای جنوبی و مالزی بهترین مواد اولیه را برای فرآوری روغن تولید می کنند. وی وضعیت صنایع تولید روغن استان را نامناسب معرفی کرد و گفت: به دلیل اینکه سفره خانوار کوچک شده و قدرت خرید مردم کاهش یافته است وضعیت صنایع تولید روغن استان نیز با مشکل بازار مواجه شده است. این تولیدکننده روغنی در پاسخ به این پرسش که دولت در بسته های غذایی که برای اقشار کم درآمد در نظر گرفته است از تولیدات استانی استفاده کرده است؟ گفت: تاکنون در خرید بسته های غذایی، دولت از تولیدکنندگان صنایع روغن خوراکی استان درخواستی نداشته است. قاسمی با انتقاد از عملکرد دولت نسبت به پرداخت تسهیلات به صنایع روغن خوراکی استان اظهار کرد: هیچ یک از واحدهای تولید روغن در استان نتوانسته اند از تسهیلات بسته رونق اقتصادی استفاده کنند در صورتی که این صنایع نیازمند بیشترین نقدینگی هستند.

*مازندران نیمی از نیاز کشور به روغن را تولید می کند

مدیرعامل شرکت شیمی آلایش شمال با بیان اینکه کارخانه های تولید روغن در مازندران می توانند نیمی از مصرف کشور را تامین کنند، اظهار کرد: مصرف سالانه روغن در کشور 5/1 میلیون تن است اما بیش از 3 میلیون تن تولید داریم که مشکل تامین بازار را برای تولیدکنندگان این صنعت ایجاد می کند. کریم محمدزاده قنبری به تولید کلزا در کشور اشاره کرد و گفت: افزایش دو برابری تولید کلزا و سویا نسبت به سال های قبل نیاز کارخانه های تولید روغن به مواد اولیه ارزان و داخلی را فراهم کرده است. وی با بیان اینکه مازاد تولید روغن نیاز به صادرات دارد، اظهار کرد: سال های گذشته به دلیل مشکلات موجود در حوزه ارز مرجع و ارز مبادله ای دولت مجوز صادرات نمی داد اما اخیرا صادرات روغن آزاد اعلام شد ولی به خاطر تعرفه های بالای گمرکی امکان صادرات وجود ندارد. محمدزاده قنبری به قیمت گذاری روغن توسط دولت نیز اشاره کرد و گفت: قیمت گذاری روغن توسط سازمان حمایت از مصرف کنندگان صورت می گیرد که این نهاد سیاست های دولت را اعمال خواهد کرد در صورتی که برای قیمت گذاری روغن باید نظر تولیدکننده یا شرایط عرضه و تقاضا در نظر گرفته شود تا قیمت روغن در یک مقدار متعادل و منطقی قرار گیرد.

*از سال 93 افزایش قیمت نداشته ایم

این تولیدکننده روغن خوراکی افزود: از اردیبهشت سال 93 تاکنون افزایش قیمت نداشته ایم در صورتی که مواد اولیه، هزینه های حمل و نقل، تامین اجتماعی، مالیات و حقوق کارگران افزایش داشته است. عضو انجمن روغن نباتی ایران در ادامه افزود: این قیمت گذاری اجباری یقنا باعث بروز تخلف خواهد شد اما آزادسازی قیمت روغن یقینا موجب رقابت آزاد خواهد شد و تولیدکنندگان به سمت تولید کیفی برای کسب سهم بیشتر از بازار می روند.

با توجه به موارد بیان شده باید دریافت که کوچک شدن سفره خانوار تاثیر به سزایی در تولید روغن استان داشته است، هر چند این محصول ارتباط مستقیم با معشیت خانوار دارد و قیمت گذاری آن نیز حساسیت ویژه ای را می طلبد اما به نظر می رسد باید مطالبه تولیدکنندگان در افزایش منطقی قیمت روغن در نظر گرفته شود و امکانات صادرات این محصول به وجود اید تا مشکل کمبود بازار داخلی تامین شود.