دغدغه بزرگ برای برانکو

برانکو هر گاه کامیابی نیا را در مرکز زمین نداشته با مشکلات جدی مواجه شده که البته این از اشتباهات مدیریتی پرسپولیس در تابستان و زمستان سال قبل منتج شده است. پرسپولیس رسید به مهمترین دیدار فصل خودش، دیدار با لخویای قطر، تیمی با استخوان بندی محکم و قدرتمند. در این سو اما پرسپولیس و […]

برانکو هر گاه کامیابی نیا را در مرکز زمین نداشته با مشکلات جدی مواجه شده که البته این از اشتباهات مدیریتی پرسپولیس در تابستان و زمستان سال قبل منتج شده است.

پرسپولیس رسید به مهمترین دیدار فصل خودش، دیدار با لخویای قطر، تیمی با استخوان بندی محکم و قدرتمند. در این سو اما پرسپولیس و برانکو ایوانکوویچ یک دغدغه دارند، دغدغه ای نگران کننده برای تیمی که بهترین تیم داخلی ایران است. دغدغه ای به نام کمال کامیابی نیا.

کمال کتفش را به جراحان سپرد و حالا آن وسط میدان برانکو چهار چشمی دنبال یک جانشین برای این بازیکن می گردد. از ربیع خواه تا کرمی از ماهینی تا هر کس دیگری که بتواند کمال باشد و پرسپولیس را کامیاب کند. برانکو تاریخ بازی های پرسپولیس را تورق می کند، در دیدار با قشقایی که یکی از تلخ ترین بازی های فصل پرسپولیس بود، کامیابی نیا نبود، در دیدار با استقلال که نقطه سقوط پرسپولیس در روزهای اوج خودش بود هم کامیابی نیایی وجود نداشت.

در واقع دو شکست بزرگ پرسپولیس بدون کامیابی نیا بوده است و این آمار سلول های خاکستری برانکو را ملتهب می کند و نگران. دوباره بازی بزرگی رسیده و پرسپولیس باز هم کامیابی نیا را ندارد. آیا این نگرانی ها بر حسب بدشانسی است و خرافات؟ پاسخ منفی است، ریشه آن اتفاقات و این نگرانی ها بر می گردد به اشتباهات پرسپولیس در دروازه تابستانی نقل و انتقالات و پنجره زمستانی آن. آنجا که پرسپولیس مرتکب اشتباه شد و لیست خودش را با بازیکنانی پر کرد که بیشتر تماشاگر  بودند.

در آن تابستان که پرسپولیس بمب پشت بمب می ترکاند و از امیری تا بیرانوند و سید جلال حسینی همه را می گرفت دو نفر اشتباهی در لیست پرسپولیس مسافر شدند. ولادیمیر پریموف و آلکسی پولیانسکی. این دو لیست را پر کردند تا پرسپولیسی که می توانست از میان این دو حداقل یک هافبک دفاعی دیگر داشته باشد، عملا اجازه این کار را نداشته باشد.

برانکو آن روز مقابل قشقایی ماهینی را در پست غیر تخصصی آزمود و نتیجه را امروز همه می دانند. بعد از جدایی این دو اوکراینی در پنجره زمستانی، تراکتورسازی دو بازیکن پرسپولیس را برد. امید عالیشاه و البته احمد نوراللهی رفتند تا این دومی آخرین هافبک دفاعی پرسپولیس باشد. اینجا هم اما پرسپولیس اشتباه کرد. در حالی که می توانست به دنبال یک هافبک دفاعی برود، نرفت و با جذب سروش رفیعی که البته خرید خوبی هم بود پرونده را بست.

در دیدار با استقلال دوباره برانکو ماند و علامت سوالی به بزرگی کمال! آن روز هم این معادله حل نشد و پرسپولیسی که تا آن روز کلا پنج گل خورده بود در ۹۰ دقیقه سه گل از استقلال دریافت کرد.

حالا همچنان برانکو دنبال جانشین کمال کامیابی نیا می گردد که در تابستان و زمستان نسبت به جذب جانشینش کوتاهی کرده است. ایوانکوویچ نه توانست جانشینی بسازد و نه توانست جانشینی بیابد و حالا رسیده به لخویای قطر آن هم در مرحله حذفی و البته در هر دو دیدار رفت و برگشت ستون تیمش را ندارد.

آنچه امروز موجب نگرانی است، آنچه در دیدار با قشقایی و استقلال رخ داد و اینکه امروز نه برانکو که همه ایران نگران نماینده ایران هستند، هیچکدام تصادفی و بدشانسی نبوده و نیست بلکه منتج از اشتباهات تابستانی و زمستانی تصمیم سازان باشگاه پرسپولیس بود که لیست را با گردشگرها پرکزدند و پس از آن هم بی توجه به تنها ماندن کمال، راه کامیابی را سخت کردند.

این اشتباه بزرگی از پرسپولیس بود، اشتباهی به بزرگی شکست هایی مهم در سالی مملو از پیروزی که امیدواریم اینبار در مقابل لخویا تکرار نشود.