توسعه براساس اکوسیستم‌هیرکانی

• 

گروه اجتماعی_عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر گروه تخصصی علوم و مهندسی محیط زیست در خصوص مسائل توسعه مازندران، گفت: توسعه مازندران به تنهایی و بدون استان‌های گیلان و گلستان، توسعه‌ای منطقی و پایدار نخواهد بود.

دکتر ولی الله عزیزی فر در گفت‌وگوی اختصاصی با حرف مازندران با بیان اینکه اکوسیستم هیرکانی از ;آستارا تا گلیداغی بجنورد;، پهنه‌ای پیوسته و یک ماکروکلیما است، افزود: سه استان شمالی گیلان، مازندران و گلستان در این منطقه رویشی واقع شده‌ و دارای تنوع زیستی، شرایط آب و هوا، درجه حاصل‌خیزی و جغرافیای زیستی، تقریبا مشابه هستند که یک بیوم محسوب می‌شود و به‌طور منطقی توان زیستی، بستر توسعه و مارکتینگ مرتبط با هم دارند.

وی تاکید کرد: استان‌های شمالی مسائل اقتصادی، اجتماعی و محدودیت‌های توسعه  مشابه داشته و در برخی موارد همچون؛ کمبود زمین، مخاطرات محیطی، کاربری اراضی، سیلاب‌ها، روان‌گرایی، مدیریت پسماند، تغییرات آب و هوا و خشکسالی‌ها، آفات و بیماری‌های گیاهی، بالا بودن سطح آب زیر زمینی و غیره از یکدیگر تاثیر می‌پذیرند.

عزیزی فر با تاکید بر اینکه باید مسائل توسعه سه استان هماهنگ با هم پیگیری شود، اضافه کرد: این موضوع نیاز به هم‌افزایی نمایندگان مجلس شورای اسلامی در این سه استان و دبیرخانه مجمع نمایندگان استان‌های شمالی دارد و در حوزه اجرایی نیز نیازمند فعالیت مؤثر دبیرخانه هماهنگی توسعه منطقه شمال است.

این استاد دانشگاه با اشاره به راهکار در این حوزه، اذعان داشت: در تدوین برنامه‌های توسعه باید این منطقه اقتصادی، به‌صورت یک province ;منطقه، استان، یک سرزمین در نظر گرفته شود و مسائل توسعه آن‌ها، به‌خصوص در امور زیربنایی همچون؛  سدسازی و مدیریت منابع آب، زیر ساخت‌های حمل و نقل با درجه آزادی مختلف جاده‌ای، ریلی، هوایی ، دریایی ( همچون فرودگاه، بندر، منطقه آزاد و…)،  سیستم مدیریت جامع پسماند، اکوتوریسم و مسائل گردشگری، صنایع تبدیلی، پایانه‌های صادرات و توزیع، الگوی کشت و مدیریت موضعی زراعی و… در ارتباط با یکدیگر تحلیل و هماهنگ با مسیر توسعه، پیگیری و اجرا شوند.

وی خاطرنشان کرد: به‌‌دلایل مشابه، استان‌های واقع در منطقه زاگرس حدود ۱۱ استان، استان‌های واقع در منطقه خلیج و عمانی و سواحل مکران، استان‌های واقع در منطقه ارسباران و استان‌های واقع در منطقه ایران و توران، هر کدام به نسخه توسعه و آمایش سرزمین مختص به خود نیاز دارند.

عزیزی فر گفت: نسخه‌های توسعه پایدار و بادوام، همواره نزدیک به طبیعت، هم‌ساز با اقلیم و براساس توان اکولوژیک، توان اقتصادی و اجتماعی، نیروی متخصص و سرمایه‌گذاری ذهنی است در غیر این صورت هرگونه گسترش و افزایش سبب توسعه نخواهد شد و مشکل‌ساز است.