کاسبی با زباله و سرطان

وضعیت عمارت فاجعه است و نمی‌توان به‌راحتی آن را جابه‌جا کرد، زباله‌های که 40 سال روی‌هم انباشته‌شده‌اند و به خاطر گازهای که در این فضاست، امکان انفجار وجود دارد. عمارت مهم‌ترین معضل زیست‌محیطی آمل است که هرروز 500 تن زباله را در خود جای‌داده و تهدید بزرگی برای سلامت شهروندان این شهر تلقی می‌شود.

زباله‌ها سال‌هاست در مازندران تبدیل به ابرچالش شده‌اند، غده سرطانی که روزبه‌روز وخامت بیشتری می‌یابد و تا جایی پیش رفته که نادیده گرفتن آن توسط مسئولین شهری انکارناپذیر است، اما همچنان مسئولین در اندرخم یک کوچه‌اند و چگونگی دفع زباله بهداشتی، سوزاندن، گرفتن انرژی برق و ساخت کارخانه کمپوست سردرگم مانده‌اند.

عمارت، زباله آمل و شهرهای هم‌جوار، محمودآباد، سرخرود و 62 روستا را بر دوش می‌کشد و روزانه بیش از 120 دستگاه کامیون زباله‌های خود را در این مکان تخلیه می‌کنند که آن را تبدیل به کانونی از میکروب‌ها و بیماری‌ها کرده است.

عمارت مهم‌ترین معضل زیست‌محیطی آمل است که هرروز 500 تن زباله را در خود جای‌داده و تهدید بزرگی برای سلامت شهروندان این شهر تلقی می‌شود. شیرابه‌های زباله روانه رودخانه می‌شود و خطر آلودگی آب شرب را به همراه دارد و از سویی تقریباً از 2 برابر ظرفیت این منطقه برای تخلیه زباله استفاده‌شده است و هرلحظه امکان رانش بر روی محور پرتردد هراز را دارد. رئیس شورای اسلامی مازندران در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به اینکه مدیریت زباله چندبعدی است گفت: سرانه مصرف زباله بسیار زیاد است که باید الگوی مصرف زباله تغییر کند و زباله‌ها از مبدأتفکیک شوند. فرزین محمودی پاتی ادامه داد: اساساً در ابتدا کم کردن زباله باید مدنظر باشد، فرهنگ‌سازی در جهت کم شدن زباله انجام شود که سیستم خیلی ضعیف عمل کرد، البته تلاش‌هایی صورت گرفته جای تشکر دارد ولی جزیره‌ای بوده است.

*زباله 22 میلیارد آب می‌خورد

 رئیس شورای اسلامی استان مازندران بابیان اینکه 22 میلیارد تومان برای جمع‌آوری زباله در سال جدید در نظر گرفته‌شده است، اظهار کرد: این مبلغ رقم قابل‌توجهی است که برای جمع‌آوری زباله هزینه می‌شود و باید راهکارهایی برای کم شدن این هزینه‌ها در نظر گرفت. وی ادامه داد: قراردادهای در نظر گرفته‌شده برای جمع‌آوری زباله حجمی است، ولی روال در شهرداری بر مبنای نیروی انسانی صورت می‌گیرد. سخنگوی شورای اسلامی آمل مشکل زباله را در سطح کلان دانست و افزود: متأسفانه اولویت دولت حفظ محیط‌زیست نیست و بودجه‌ای که برای آن در نظر می‌گیرد کم است، درحالی‌که طبق ماده 12 قانون پسماند خرید زمین برای زباله‌سوز بر عهده وزارت کشور است نه شهرداری‌ها، اما در حوزه عملیاتی برای محیط‌زیست کاری صورت نمی‌گیرد. وی به تلاش‌های شورا در دوره‌های قبل برای احداث زباله‌سوز در آمل اشاره کرد و گفت: تلاش‌های زیادی صورت گرفته و تا امضای قرارداد پیش رفت، اما متأسفانه متوقف شد، در حال حاضر فراخوان و استعلام‌ها انجام، اما تحریم‌ها مانع شده‌اند.

*سکان زباله در دستان مافیاها

پاتی اظهار کرد: دست‌هایی نمی‌خواهند این اتفاق بیافتد، دست‌هایی که در زباله کاسبی می‌کنند. وی آموزش را جز فعالیت‌های زیرساختی دانست و خاطرنشان کرد: ایستگاه‌ها در فرایند آموزشی نقش مؤثری دارند، اما 22 ایستگاه نمی‌تواند این فرایند را کامل کند و چون برنامه‌ریزی دقیقی صورت نگرفته است، مثلاً عنوان نشده که امسال باید به 5 هزار نفر آموزش داده شود که ازاین‌بین 2 هزار نفر دانش‌آموز باشند. عضو شورای اسلامی آمل نحوه برخورد با زباله تولیدشده را از راهکارهای مؤثر برای این معضل خواند و خاطرنشان کرد: تفکیک کردن زباله، تولید کمپوست، سوزاندن زباله از راهکارهای حال حاضر است که به‌واسطه ویژگی‌های جغرافیایی شهرستان آمل نمی‌توانیم دفن زباله داشته باشیم.

وی فرهنگ‌سازی در مصرف زباله را از راهکارهای مؤثر در مقابل زباله بیان کرد و افزود: بسیاری از کشورهای اروپایی برای زباله مالیات می‌پردازند و اگر از مقدار مشخصی بیشتر شود، مالیات زیادی را باید پرداخت کنند.

عضو شورای شهر آمل گفت: وضعیت عمارت فاجعه است و نمی‌توان به‌راحتی آن را جابه‌جا کرد، زباله‌هایی که چهل سال روی‌هم انباشته‌شده‌اند و به خاطر گازهای که در این فضاست، امکان انفجار وجود دارد.

*سد هراز وسط بحران

وی ادامه داد: سد هراز اگر آبگیری شود، باوجود شیرابه‌های زباله چه اتفاق خواهد افتاد؟

پاتی حل مشکل زباله را تنها بااراده ملی دانست و تصریح کرد: در پاساکش ازنظر زیست‌محیطی دفن زباله نمی‌توان انجام داد و باید زباله‌سوز احداث شود، زمانی احداث زباله‌سوز صورت خواهد گرفت که نه‌تنها یک شهرستان بلکه یک مجموعه درگیر شوند و اقدامی انجام دهند.

وی با اشاره به اینکه باید فرهنگ‌سازی و تفکیک زباله قدم اول باشد، گفت: در سیستم زباله‌سوز اگر زباله خشک و تر باهم بسوزد، سطح انرژی زیادی می‌خواهد؛ چراکه مشکلی با زباله تر نداریم و به‌راحتی می‌توان مدیریت کرد و اگر تفکیک زباله انجام شود این مشکل نیز حل خواهد شد. این استاد دانشگاه اظهار کرد: کم شدن زباله، تفکیک زباله، ایجاد سیستم خشک‌کن که رطوبت زباله را بگیرد و درنهایت سوزاندن زباله راه‌حلی برای مشکل زباله است. وی خاطرنشان کرد: برای حل زباله دولت باید وسط کار بیاید و شهرهای اطراف و همه برای حل آن همکاری کنند.

*زباله بلای جان شمال

محمد مظفری با اشاره به شرایط اقلیمی استان مازندران گفت: حساسیت بالای اکولوژیکی، نزدیک بودن کوه، دریا، مناطق روستایی و جنگل‌ها باعث شده با دفن زباله در استان به مشکل برخوریم و زباله تبدیل به بلای جانی برای محیط‌زیست و جامعه شود.

وی بهترین راه مؤثر در کاهش زباله را تفکیک پسماندهای خانگی دانست و افزود: بر اساس قانون، مدیریت پسماند موظف به اجرای تفکیک زباله از مبدأ است و همچنین با راهکارهای آموزشی و جداسازی زباله خشک و تر، به فرهنگ‌سازی این موضوع بپردازد.

کارشناس محیط‌زیست بابیان اینکه نفوذ شیرآبه ها در سفره‌های زیرزمینی خطر بزرگی برای سلامت شهروندان مازندرانی است، اظهار کرد: به‌طور تقریبی 753 هزار لیتر در استان تولید می‌شود که منبع قابل‌توجهی از باکتری و میکروب‌ها خواهد بود که جان انسان‌ها را تهدید می‌کند. وی دستگاه زباله‌سوز را گزینه مناسبی برای حل زباله خواند و عنوان کرد: برخی از کارشناسان معتقد هستند که زباله‌سوز نوعی خاکستر سمی تولید می‌کند که سلامت جامعه را به خطر می‌اندازد، اما واقعیت این است که به خاطر سطح آب‌های زیرزمینی در منطقه جغرافیای ما این بهترین گزینه است. مظفری به مافیای زباله اشاره کرد و گفت: کسانی که از انتقال زباله سود زیادی می‌برند و با بهره‌گیری از رانت‌های پنهانی بر تجارت انتقال زباله درآمدهای میلیاردی به جیب می‌زنند.

*شیرابه‌ها عاملی برای سرطان

محمد محمدی رئیس شورای اسلامی شهر آمل معضل زباله را مشکل سیاسی دانست و بیان کرد: بزرگ‌ترین آرزویم قبل از انتخابات که دوست داشتم در شورای شهر انجام دهم، مشکل زباله بود. وی ادامه داد: روزی که پدرم سرطان گرفت در آمل 118 نفر سرطان داشتند، علل مختلف برای ایجاد سرطان وجود دارد اما به نظرم در آمل شیرابه‌ها بزرگ‌ترین مشکل است و حق بچه‌ها نیست در سن 4 سالگی شیمی‌درمانی شوند، وقتی پدرم را دیدم که در سن 50 سالگی چه دردی می‌کشید و وقتی می‌بینم کودکی به‌جای بازی‌های کودکانه مجبور است شیمی‌درمانی شود واقعاً برایم دردناک است.

*خط پایانی برای زباله

بلاغ نوشته است؛ بیش از 2 هزار و 800 تن زباله با هزینه‌های میلیاردی جابه‌جا می‌شود و به لطف مافیای زباله از این طلای سیاه جز سایه سرطان چیزی برای شهروندان این استان ندارد. استانی که بزرگ‌ترین گنجینه‌ای از نعمت‌های خداوند را می‌توان در کوه، دریا و جنگل‌های هزارساله‌اش دید، اما چه‌بسا که متأسفانه فرزندان ناخلفی برای ارث اجدادی‌مان بودیم و جز زباله چیزی برای فرزندانمان هدیه نخواهیم گذاشت. مازندران استانی مسافر خیز است و حجم بسیاری از زباله‌ها سوغات گردشگران عزیزی است که برای لذت بردن به این خطه سبز سفر می‌کنند و این ثابت می‌کند که زباله در مازندران مشکلی فرا استانی و منطقه‌ای است؛ هرچند باوجود 12 نماینده در این استان انتظار می‌رفت تا نگاهی اثربخشی ببینیم ولی متأسفانه جز اینکه هرروز ارتفاع کوه‌های زباله سیر صعودی داشته باشد دستاورد دیگری نداشته است