اینجا پول نیست؛ باید ببازی!
لیگ دسته اول فوتبال ایران روزگار حیرت انگیزی پیدا کرده است و برخی از تیمها تحت فشار هستند تا به لیگ برتر صعود نکنند! در روزگار نه چندان دور در فوتبال ایران تیمها برای صعود به لیگ برتر اشتیاق فراوانی داشتند و رقابتی نفسگیر بین تیمها حاکم بود تا یکی تیمی بتواند راهی لیگ برتر […]
لیگ دسته اول فوتبال ایران روزگار حیرت انگیزی پیدا کرده است و برخی از تیمها تحت فشار هستند تا به لیگ برتر صعود نکنند! در روزگار نه چندان دور در فوتبال ایران تیمها برای صعود به لیگ برتر اشتیاق فراوانی داشتند و رقابتی نفسگیر بین تیمها حاکم بود تا یکی تیمی بتواند راهی لیگ برتر شود و حضور در بالاترین سطح رقابت باشگاهی کشور را تجربه کنند. تیمهای پرهوادار زیادی بودند که برای رسیدن به لیگ برتر سرو دست شکستند اما وقتی به لیگ برتر رسیدند به جای رشد و پیشرفت و توسعه در مسیر نابودی قدم گذاشتند! شاهین بوشهر و ابومسلم خراسان شاخصترین انها بودند شاید به همین دلیل است که اکنون از داخل باشگاههای لیگ دسته اولی و دل رقابتهای لیگ یک خبرهای حیرت انگیزی به گوش میرسد که در لیگ برتر پول نیست باید ببازی!
در این روزها شایعه شده که هیات مدیره برخی از باشگاه ها به مدیرعامل و کادرفنی خود به طور مستقیم و غیرمستقیم پیام میدهند که بودجهای برای هزینه در لیگ برتر ندارند و بهتر است قید حضور در لیگ برتر را بزنند! ادامه حضور در لیگ یک به سود همه شان است! شنیدن این حرفهای تعجب برانگیز و حیرت آور است. مگر میشود لیگ یکیها دوست نداشته باشند به لیگ برتر برسند؟! مگر میشود یک مربی نخواهد قهرمان لیگ یک شود و به لیگ برتر برسد؟! اما ظاهرا جواب این سوالات مثبت است.
اعضای هیات مدیره این باشگاهها اتفاقا دلایل به ظاهر منطقی هم برای نسخه باختن تیمهایشان دارند؛ آنها میگویند در لیگ دسته اول حدود ۲۰ میلیارد تومان هزینه میکنیم اما اگر به لیگ برتر برسیم این رقم حداقل سه برابر خواهد شد. یعنی باشگاه باید ۶۰ میلیارد تومان هزینه کند اما هیچ درآمد اضافهای وجود ندارد. در واقع حضور در لیگ برتر فقط خرج اضافه روی دست مدیران باشگاههاست! باشگاههای لیگ برتری هیچ درآمدی ندارند؛ نه خبری از حق پخش تلویزیونی است نه از حق کپی رایت و ….
شاید به همین دلایل منطقی است که تیمهای خصولتی!( چیزی بین خصوصی و دولتی) حاضر نیستند به لیگ برتر بیایند و شاید به همین دلیل است که در سالهای اخیر فقط تیم پارس جنوبی که وابسته به دولت است به لیگ برتر آمده و دیگر تیمها حاضر نیستند لیگ برتری شوند و میدان رقابت را برای تیمهای خصوصی خالی میکنند و لیگ برتر را به آنها تعارف میزنند.
این رقابت معکوس در فوتبال ایران اگر صحت داشته باشد فاجعهبار است. اینکه تیمهای دولتی میدانند با حضور در لیگ برتر به دلیل قانون! نمیتوانند کمک دولتی دریافت کنند اما در لیگ یک قانون منعی برای کمک دولت به تیمها ندارد!
تیمهای خصوصی اما به عشق فروش امتیاز خود راهی لیگ برتر میشوند و در نهایت سرنوشت شومی پیدا میکنند. زیرا از پس خرجهای لیگ برتر برنمیآیند. نمونه مشهودش همین سپیدرود رشت. همین نساجی که اکنون افتان وخیزان میرود و مالکانش مدام از نداری میگویند. کاش این حرفها واقعیت نداشته باشد اما…
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0