عاشورا و عبرت های امروز
پایان عاشورا پایان روزهای خوب، همدلی و همراهی مسلمانان در کنار یکدیگر نیست. عاشورا درس یکی بودن، همدلی به جامعه شیعه و مسلمان می دهد. یکرنگی و در کنار هم بودن، همیاری و دست به دست هم بودن از درس های دهه محرم و عاشورا است. حس نوستالوژی و خاطرات محرم، سال ها است با […]
پایان عاشورا پایان روزهای خوب، همدلی و همراهی مسلمانان در کنار یکدیگر نیست. عاشورا درس یکی بودن، همدلی به جامعه شیعه و مسلمان می دهد. یکرنگی و در کنار هم بودن، همیاری و دست به دست هم بودن از درس های دهه محرم و عاشورا است.
حس نوستالوژی و خاطرات محرم، سال ها است با این ملت عجین شده است و محرم فرصت خوبی برای یادآوری درس هایی است که از کودکی هایمان فراموش کرده ایم. محرم و عاشورا فرصت دانستن حق تقدم دیگران بر خودمان است. درسی که رخدادهای جامعه امروز ما موجب شده است آن را فراموش کنیم.
حق تقدم، حق الناس و همان که حسین(ع) راه خود را با آن انتخاب کرد، درس هایی است که باید از عاشورا بیاموزیم و نگذاریم با پایان عاشورا به پایان برسد. دست هایمان در سفره های حسینی در کنار یکدیگر جوششی ایجاد می کند که از جوشش خون حسین(ع) و یارانش نشات گرفته است. یاری رساندن و کمک به دیگران و در کنار هم بودن عبرتی است که نباید از دست بدهیم.
جامعه امروز ما و ارتباطات امروز، نیاز به احیای فرهنگ عاشورایی دارد، فرهنگی که کم کم به فراموشی سپرده می شود اما بوی محرم و عاشورا که می آید، آن حس درونی دوباره می جوشد و کاش که با پایان محرم به پایان نرسد.
نذر کردن از خود گذشتن برای دیگران است، از خودم، خواسته ام و دارایی ام می گذرم، آن را به دیگری می بخشم تا آرامش یابم و این همان است که به آن عبرت های امروز عاشورا گفته می شود.
نذر کنیم، همیشه نذر کنیم دست نیازمندی را بگیریم، نذر کنیم همیشه سفره هایمان باز باشد. نذر کنیم گرسنه ای را سیر کنیم. نذر کنیم دست پاکبانان را بگیریم. نذر کنیم از ساعت های خودمان بزنیم و خیمه به پا کنیم و جماعتی را سیراب کنیم.
عاشورا که تمام شد یادمان نرود عبرت هایش هست، درس هایش هست. یک رنگی هایش هست.
عاشورا که تمام شد درب های خانه هایمان را نبندیم، عاشورا که تمام شد بشقابی غذا بیشتر درست کنیم برای همسایه ای در این نزدیکی که شاید به شامی محتاج است. عاشورا که تمام نشد یادمان نرود ما همان مردم ایم که زنده ایم به یاد حسین(ع).
عاشورا که تمام شد علم ها و کتل هایتان را گوشه حسینیه ها نگذارید، بیاورید بیرون همه زیر یک علم سینه بزنید. راهپیمایی کنید. عاشورا که تمام نشد هر کدام اتان نروید زیر عَلم خودتان.
این نیست که محرم و عاشورا زنده نگه داشتن یک داستان 1400 ساله باشد. عاشورا زنده است تازمانی است که فرهنگ عاشورایی زنده بماند و هیچ موجودی به اندازه انسان نمی تواند این عاشورا و این فرهنگ را زنده نگه دارد حتی شده یک روز در سال.
عاشورا و محرم خود زندگی است اصلا گمشده های امروز جامعه مدرن و امروزی و عصر ارتباطات در عاشورا نهفته است. همان که درس های آزادگی و برابری می دهد. اینکه همه جماعت و همه امت این سپاه برابر اند و صف اول و آخر ندارند. عبرت عاشورا این است که ابتدا فرزندان حسین(ع) به مقابل تیغ عاشورا می روند. برادران حسین(ع) در کنار فرزندان دیگر مسلمان می جنگند و شهید می شوند.
اینها عبرت های عاشورا است که باید به آن عمل کنیم.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0