جناب روحانی ؛ ما هستیم شما چه؟!

سرانجام پس از کش و قوس های فروان و نیز پس از بحث های طولانی پیرامون سوال از رئیس جمهور، روز گذشته یعنی سه شنبه ششم شهریور این سوال پرسی در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی روی داد. این جلسه که دو سه ساعت بطول انجامید بطور مستقیم از رسانه ملی پخش شد تا اقشار مختلف مردم از نزدیک در جریان مذاکرات قرار گیرند و خود به یک جمعبندی درست و دقیق برسند. بنظر می رسد پیرامون آنچه که رئیس جمهور محترم در جلسه مذکور  بعنوان پاسخ بیان نمود می توان موارد زیر را طرح کرد:

1_ رئیس جمهور در طلیعه سخن سخنان خود ضمن بیان دو توصیه، آرزو کرد که سخنانش در جلسه سوال بر ریل  این دو توصیه باشد. توصیه نخست توصیه ای قرآنی بود که قول احسن را طلب می کرد و توصیه دوم هم بر اساس آنچه که جناب روحانی عنوان نمود رهبر معظم معظم انقلابی اسلامی در مورد جلسه سوال به او داشتند. در مورد توصیه نخست که رئیس جمهور در توضیح این توصیه بیان بهترین کلام  و سخن و نیز بیان نیکوترین جملات نسبت به یکدیگر را مراد آن عنوان نمود باید گفت که ای کاش رئیس جمهور محترم زودتر از این به چنین توصیه ای توجه می کرد. اگرچه مروری کوتاه و گذرا بر بسیاری از سخنان ایشان از مرداد سال 92 تاکنون این را می گوید که وی لااقل در مواجهه با منتقدان خود، موفق به انجام  توصیه فوق نبود اما بهرتقدیر از آنجائی که نباید در گذشته ماند صمیمانه آرزو می کنیم که جناب روحانی از این به بعد عمل به آن را از الویت های کلامی و رفتاری خود قرار دهد چراکه همانگونه که خود ایشان بدرستی اذعان  نمود این شیوه سبب نزدیک تر شدن دلها که مقدمه ای برای حل مشکلات هست خواهد شد. اما در باب توصیه دوم، ای کاش جناب ایشان بصورت شفاف بیان می کرد که رهبر معظم انقلاب اسلامی چه توصیه هائی در مورد جلسه سوال، به او داشتند. مردذم ایران که با نوع ادبیات رهبر حکیم خود آشنائی دارند بخوبی می دانند که  توصیه های ایشان بدون تردید در چارچوب همان توصیه نخست است یعنی بیان قول احسن. ملت عزیز ایران بخوبی می دانند که رهبرشان  هیچگاه قائل به ایجاد حریم امن برای اخلال کنندگان در نظم  عمومی کشور در حوزه های مختلف از جمله  حوزه اقتصادی نبوده و نیستند بنابراین توصیه ایشان به رئیس جمهور محترم قطعا نمی تواند در این چارچوب تلقی شود. اگر اینگونه القا شود که ناگفته هائی از این دست در میان بود اما بجهت توصیه ای که شده از بیان آنها صرف نظر گشت بدون تردید یک جفاست.  رهبر معظم انقلاب در عین حالی که در  همه ایام و در همه دولت ها بر حفظ وحدت مسئولان با یکدیگر و نیز صیانت از جایگاه حقوقی افراد تاکید داشته و دارند اما هیچگاه قائل به محترم بودن دست اندازان به بیت المال مسلمین  و نیز احترام داری نسبت اخلال گران نظم اقتصادی و اجتماعی کشور نبودند. نگارنده به جد معتقد است که  توصیه ایشان به رئیس جمهور در زمینه ایجاد همدلی بیشتر با پاسخگوئی در چارچوب قانون و سوالات مطروحه  با هدف  جلوگیری  از ایجاد حاشیه بوده است.

2_  سخنان آقای حسن روحانی در جلسه سوال در عین حالی که نکات خوبی از جمله اینکه  دشمنان دوگانگی و اختلاف در میان مسئولان را نخواهند دید داشت اما بنظر می رسد  ظاهرا ایشان می بایست برای هر سخنرانی کمی هم به  سخنان قبلی و پیش از این خود  نیز  توجه کند چراکه برخی از مطالب فعلی وی در تناقض با مطالب قبلی او بوده است. تناقضی که  اسناد سمعی و بصری آن موجود است و به گفته یکی از موافقان سوال،  شاید اگر وقت اجازه می داد کلیپ ها پخش می شد آنوقت رئیس جمهور محترم واقعا چه جوابی داشت تا بیان کند؟! معلوم نیست چرا جناب رئیس جمهور براحتی از سخنان قبلی خود عبور کرده و مطالب اکنون او عکس مطالب قبلی اوست! بررسی تناقضات کلامی ایشان نشان می دهد که نوع استخدام کلمات  از سوی او را باید به دو وقت تقسیم  کرد نخست شرایط عادی  و دوم شرایط و ایامی خاص همچون انتخابات و یا برخی بحران ها. قطعا زمانی می توان روی کلمات ادا شده حساب ویژه باز کرد که از نظمی درست و  در طول برخوردار باشد. اینکه اکنون چیزی گفته شود و فردا روز چیز دیگری، بدون تردید مخاطب را به این درجه از اعتقاد خواهد رساند که نه از کلمات ماضی و نه از جملات حال، نه مسرور شود و نه مغموم.

3_ کیست که نداند دشمن غدار بشدت بدنبال ایجاد حس بی اعتمادی مردم نسبت به مسئولان هست. شرایط امروز کشور می طلبد که همگان در جهت تقویت حس اعتماد تلاش کنند. در این میان مدیران و مسئولان وظیفه ای بسیار مضاعف دارند. در این بین رئیس   جلسه علنی مجلس، می توان به افزایش اعتماد عمومی امیدوارتر شد؟! قطعا با شنیدن سخنانی پیرامون ضرورت وحدت و همدلی ارکان مختلف کشور با بکدیگر از زبان رئیس جمهور که بدرستی در جلسه علنی مذکور عنوان گردید اعتماد عمومی افزایش خواهد یافت اما وقتی مردم سخنان عالی ترین فرد اجرائی کشور را در مورد موضوعات مهم کشور می شنوند و آن را با سخنان قبلی او در کنار هم قرار می دهند آنگاه به نوعی تناقض می رسند که نتیجه  نهائی آن، نشانه گیری اعتماد عمومی خواهد بود. بنابراین وقتی رئیس جمهور بجای پذیرش اشتباه، به توجیه رفتاارهای اخیر دولت خود می پردازد  نه تنها اعتماد عمومی رشد نخواهد یافت  بلکه از آن کاسته هم خواهد شد. قطعا آقای روحانی بخوبی آگاه هست  که  وقتی مردم نوعی دوگانگی در منش و گویش مسئولان ببینند آنگاه رشته اعتماد عمومی گسست خواهد شد. اکنون به اذعان همه کارشناسان اعم از داخلی و خارجی همه به اتفاق به این نظر رسده اند که اعتماد عمومی نسبت به رفتار و گفتار رهبری هر روز بیشتر از قبل می شود اما چرا همین رشد اعتمادی برای دیگران دیده نمی شود. اگرچه بسیاری از مدیران دارای رفتار و گفتاری اعتماد آفرین هستند اما نباید از این نکته غفلت کرد که بالاخره مردم مسئولان را رصد کرده و کلام سابق آنان را امروز به یاد داشته و با سخن اکنون آنها قیاس خواهند کرد. پس مخاطب را مطلع بدانیم و فکر نکنیم سخنان آتشین و اغراقی دیروز ما را به یاد ندارند.متاسفانه متن و محتوای برخی از سخنان آقای روحانی در جلسه علنی مجلس با متن و محتوای سخنان دیروز او فرقی اساسی کرده است. نتیجه چنین آگاهی، ریزش اعتماد عمومی خواهد بود.

4_ ای کاش جناب آقای روحانی با شجاعت اشتباهات خود را می پذیرفت و اقدام به اصلاح آن می کرد. قطعا اولین گام برای اصلاح ،اعتراف و اذعان به اشتباه هست. تا فرد نپذیرد که مسیری که او رفته اشتباه بوده است آنگاه هیچ توقعی نمی توان از او داشت. در سخنان آقای رئیس جمهور بجای شنیده شدن اذعان به اشتباه بودن برخی تصمیمات، متاسفانه بازهم پاسکاری و توپ اندازی به زمین این و آن دیده می شود. اینکه گفته شد اتفاقات دی ماه باعث گستاخی و امیدواری ترامپ شده است و او را به این جمع بندی رسانده که از برجام خارج شود خیلی محل تانی است. فارغ از این تانی،  مگر رئیس جمهور محترم در ادامه سخنان خود عنوان نکرد که مردم بعد به صحنه آمدند و قصه پرغصه دی ماه جمع شد پس چرا ترامپ گستاخ تر شد؟!  نکند برخی تصمیمات و اظهارات نابجا موجب گستاخ تر شدن آمریکائی ها شده است!  اینکه پیش از این گفته می شد در صورت خروج یکی از حاضران در برجام، این توافق یک شکاف و ترک اساسی خواهد دید پس چه می شود که بعد از این عنوان می شود که در صورت خروج یکی از حاضران در آن، برجام همچنان ادامه خواهد یافت؟! چرا اندکی هم رئیس جمهور محترم یقه خودش را نمی گیرد؟! چرا جناب روحانی سهم برخی افراد در گستاخ تر شدن ترامپ  را نادیده نمی گیرد؟! همین این موارد ما را به این نگاه می رساند کاش رئیس کابینه بجای  بیان برخی توجیهات و نه توضیحات، اذعان به اشتباه می کرد همانگونه که وزیرخارجه اش شفاف عنوان نمود که پیرامون نوع مواجهه با آمریکائی ها اشتباه کرده است. قطعا کسی از اعلام اشتباه کوچک نخواهد شد اما بدون تردید اصرار بر توجیه اشتباه، نه در قاب قول احسن تعریف می شود و نه همدلی و همراهی عمومی و حاکمیتی را افزایش می دهد

5_و سخن آخر اینکه  آقای رئیس جمهور محترم ، مردم ایران بکرات ثابت کرده اند که پای اقتدار انقلاب شان ایستاده اند و چون کوه استوارند. اما سخن در این است که امروز متاسفانه در سوی دیگر این میز داخلی، اقتداری همچون این سوی میز دیده نمی شود. مردم همچنان به رئیس جمهورشان امیدوارند و اعتقاد دارند اما براستی کابینه محترم براتی افزایش امید عمومی به رئیسش چه تدابیر عملی و میدانی را لحاظ کرده و یا خواهد کرد؟! آقای رئیس جمهوردر یک کلام مردم می گویند ” جناب روحانی؛ ماهستیم شماچه؟!”

شکرالله رضازاده شرمه