موسیقی بومی جریان زندگی است

 

 

 

سارا ربیعی : 54 سال از عمرش می گذرد اما هنوز با نوای موسیقی خود را احیا می کند، وارد خانه اش که می شوید گویی که در تونل زمان وارد گذشته ها شده اید، تمامی چیدمان خانه رنگ و بوی سنت‌های مازندران را به خود گرفته و این نشان از عشق صاحبان خانه به فرهنگ اصیل مازندرانی است.

با مهمان نوازی که خاص مردمان خونگرم شمال است وارد خانه شدیم، خانه ای که بوی عشق و موسیقی درهم آمیخته شده است.می گوید موسیقی بومی عشقی است که مرزی برای آن متصور نیست و این شیوه عاشقی را سال‌ها است که با جان و دل پذیرفت.

رجب رمضانی سرپرست گروه امیرپازواری از سال‌های دلدادگی‌اش به موسیقی می گوید: حدود 17 سال بیشتر نداشتم که به واسطه دوستی با برادران خوشرو با ساز سنتور آشنا شدم.

وی افزود: سال 59 ابتدا نزد احمد محسن پورفراگیری موسیقی را آغاز و سپس در محضر اساتید به نام آن دوران نادر سینکی و کیومرث وندادی ساز سنتور را به صورت حرفه ای دنبال کردم، آن سال‌ها بیشتر تحت تاثیر کارهای پایور و مشکاتیان سنتور می نواختم.

موسیقی برای وی جریان زندگی است، این از تمامی واژگانش مشخص است آنچنان که در گذشته ها غرق شده و این امر برای آن لذت بخش است.سرپرست گروه امیرپازواری با اشاره به اینکه سال‌ها پس از فراگیری حرفه ای موسیقی سال 1369-1370 به همراه برادران خود و تعدادی از دوستان علاقه‌مند به موسیقی محلی به فکر تشکیل گروه موسیقی مستقلی برای خود کردیم، تصریح کرد:ساز و کار گروه که تشکیل شد به واسطه اینکه امیرپازواری معروف به شیخ‌العجم و امیرالشعرا از شاعران مازندرانی دوران حکومت  صفویان که به زبان مازندرانی شعر می‌سروده نام گروه را امیرپازواری گذاشتیم تا یاد و خاطره این شاعر محلی‌گوی باقی بماند.

وی اظهار کرد: در سال 82 نیز توانستم مدرک صلاحیت تدریس از مرکز توسعه فعالیت‌های فرهنگی هنری تهران را دریافت کنم و تا به امروز به عنوان سرپرست گروه امیرپازواری مشغول به فعالیت درحرفه موسیقی بومی محلی هستم.

*آلبوم نرگس جار سال ١٣٧١، آلبوم هژبرخوانی  سال1373، بهاروارش سال١٣٧۵، تش سما سال١٣٨١، ورف سما سال ١٣٨٣، لارما سال١٣٨٧ از مهم‌ترین مجموعه اثارثبت شده توسط مرکزموسیقی وزارت فرهنگ وارشاد درقالب البوم بوده که تنظیم واهنگسازی آن را رجب رمضانی به عهده داشته است.

وی درباره  حضور و اجرا در جشنواره های مختلف با همراهی گروه امیرپازواری به سرپرستی و آهنگسازی‌اش می گوید: نخستین کنسرت محلی  گروه امیرپازواری درسال 1370 به خوانندگی استاد خوشرو در سینما فجر قائم‌شهر برگزار شد که استقبال خوبی هم از آن به عمل آمد.

رمضانی با بیان اینکه پس از آن در سال 1373 برای بار دوم کنسرت موسیقی در سینما فجر قائم‌شهر برگزارشد، تصریح کرد: در سال ١٣٧۵ گروه امیرپازواری به خوانندگی نورالله علیزاده و در سال ١٣٧٧به خوانندگی علیزاده و محمود شریفی نیز در قائم‌شهر به برگزاری کنسرت اقدام کرد.

شرکت در جشنواره دهه فجر تهران سال ١٣٧٨، شرکت در جشنواره مقامی کرمان ١٣٧٨، مقام نخست جشنواره محلی در رامسر تنکابن ١٣٧۶، شرکت درجشنواره  موسیقی محلی بابلسر ١٣٧٧ و قائم‌شهر ١٣٧٨به عنوان گروه دوم و گروه برتر به همراه بیست گروه محلی دیگر از جمله فعالیت های گروه امیرپازواری به سرپرستی رجب رمضانی بوده است.

وی می گوید:در سال‌های 1385 با هدف القا فرهنگ بومی محلی مازندران راهی آلمان، اسپانیا و فرانسه شد1387 ودر شهر های پاریس، برلین، هامبورگ و هانوفر کنسرت‌هایی درخور شان مردم مازندران برگزار کرد .

رمضانی برگزاری جشنواره های موسیقی را مهم‌ترین گام برای اعتلای موسیقی بومی مازندران می داند و اظهار می‌کند: رشد و اعتلای خلاقیت ها و آفرینش های موسیقایی، ایجاد زیر ساخت و بسترهای مناسب به منظور ارائه، ثبت و معرفی آثار هنرمندان موسیقی معاصر، تقویت زیرساخت های دیپلماسی فرهنگی از جمله اثرات برگزاری درست و هدفمند جشنواره های موسیقی فولکلور بوده است.

وی افزود: جشنواره های موسیقی بومی همچون “لیلم”می تواند فرصتی برای جوانان علاقه مند به موسیقی فولکور باشد تا استعدادهای درخشان کشف و از طریق حمایت هایی که پس از آن باید انجام و نوعی کارآفرینی در این حرفه ایجاد شود.

سرپرست گروه امیرپازواری می گوید: فکر جوان مانند لوح نانوشته است باید از فکر جوانان برای استحکام و غنای موسیقی محلی مازندرانی استفاده کرد و از این طریق فرهنگ موسیقایی استان را به ایران و جهان شناساند.

حرف هایش پایان می یابد اما گویی آرزویش هنوز در تارهای کمانچه اش گره خورده است.