منابع طبیعی، شریان های حیاتی جامعه برای زندگی

حرف آنلاین:

پانزدهم اسفند ماه در تقویم سالانه ما ایرانیان مصادف است با روز درختکاری که به مناسبت این روز سالهاست که هفته منابع طبیعی در کشور برگزار می شود و طی آن پیرامون حفظ ، احیاء و حراست از منابع طبیعی برنامه های متعددی در سطح کشور به اجرا در می آید در صورتیکه از این نکته اساسی همیشه و در همه حال نباید غافل شویم که درختان وفضای سبز به عنوان شریان های حیاتی یک جامعه برای زندگی در هوای پاک و بدون آلودگی محسوب می شوند که تحت هر شرایطی باید حفظ و احیاء آنها به عنوان یک اولویت اساسی در برنامه های توسعه کشور مد نظر قرار گیرد. در کشورهای مختلف جهان امروزه حفاظت از منابع طبیعی به عنوان یک اصل مطرح است البته این امر به این جهت است که این کشورها به اهمیت منابع طبیعی در جوانب مختلف پی برده اند و به ضرورت آن کاملاً آگاه هستند. تعریف از جنگل و اهمیت آن بنا به دلائل مختلف می باشد اما در حال حاضر اهمیت آن نه به دلائل صنایع چوب و زیر بخش های مرتبط به آن نیست بلکه به دلیل نقش انکار ناپذیر آن در توسعه پایدار هر جامعه است. کشور ما با دارا بودن بیش از 12میلیون هکتار جنگل ، یکی از کشورهای دارای جنگل های طبیعی در جهان به شمار می رود که قسمت اعظم این جنگل های انبوه در استانهای شمالی کشور و بخصوص مازندران وجود دارد که در سالهای اخیر آنچه بیش از پیش مشهود و قابل لمس است روند تبدیل جنگلها به زمینهای زراعی ، باغ ، ویلا و یا به جنگلهای درجه 2 و 3 و تخریبی است در صورتیکه جنگلهای شمال کشور یکی از نادرترین جنگلهای جهان به شمار می روند که نادرترین گونه های درختی جهان در آن وجود دارد. بنابراین اگر تا بحال کوتاهی هایی در این زمینه صورت گرفته است از این به بعد این اجازه را به متجاوزان به عرصه های منابع طبیعی ندهیم و با تمام توان جهت حفاظت از جنگل ها و منابع طبیعی فرهنگ سازی نمائیم. در تخریب جنگل ها و منابع طبیعی عوامل مختلفی تاثیر گذارند اما مهمترین عامل در این زمینه عامل انسانی است که برای تامین منافع زود گذر خود و دستیابی به سودآوری های کوتاه مدت ، عرصه های طبیعی کشور را هدف تاخت و تاز خود قرار می دهند و با تخریب جنگل حیات سالم بشری را به مخاطره می افکنند. علیرغم تلاشهای فراوانی که در زمینه حفاظت از جنگل ها با ایجاد تدابیری همچون جلوگیری از قاچاق چوب ، برخورد با متجاوزان به جنگل ، خروج دام از جنگل ، آموزش حاشیه نشینان جنگل ، همکاری نیروهای مردمی در مقابله با تخریب کنندگان جنگل انجام گرفته و در حال حاضر هم در حال انجام شدن است اما باز هم شاهد دست اندازی به منابع طبیعی و بخصوص جنگل ها با روشهای مختلف هستیم که در این رابطه باید روشهای نوینی را به کار گرفت و اعتبارات خاصی را در این زمینه اختصاص داد که یکی از مهم ترین این روشها توجه ویژه به همه گیر نمودن فرهنگ حفاظت از منابع طبیعی و بخصوص جنگلها می باشد و از طرف دیگر اجرای طرح فضای سبز توسط دستگاههای اجرائی می باشد که طی آن تمامی دستگاههای اجرایی موظف شوند در قالب این طرح بخشی از اعتبارات خود را برای توسعه فضای سبز هزینه نمایند. بر کسی پوشیده نیست که در حال حاضر برای حفاظت از جنگلها و مراتع کشور وحفظ منابع طبیعی دولت های مختلف هزینه های فراوانی را در طول سال متقبل می شوند اما برای اینکه این روند جنبه عمومی تری به خود بگیرد و همگام با تمامی آحاد جامعه پیش برود چاره ای وجود ندارد جز آنکه ایده حفاظت از منابع طبیعی و توسعه درختکاری به عنوان یک باور عمومی در میان تمامی افراد جامعه درآید که در اجرای این وظیفه مهم دستگاههای فرهنگی و بخصوص نقش رسانه ها در نهادینه نمودن فرهنگ حفاظت و حراست از منابع طبیعی بسیار موثر خواهد بود و در کنار آن دستگاههای اجرایی آموزشی ، فرهنگی و اجتماعی نیزتاثیر بسزایی در این امر خواهند داشت. برای اهمیت دادن به درخت و درختکاری و حفاظت از جنگلها قبل از هر چیز باید بدانیم حفاظت ازجنگلها و درختان یک امر تشریفاتی و یا شعاری نیست بلکه میزان فضای سبز ، درخت ، جنگل و منابع طبیعی با سرسبزی ، پاکیزگی و هوای پاک آن جامعه رابطه ای مستقیم دارد و این امر یک واقعیت مسلم است که بارها در کشورهای مختلف جهان ثابت شده است. بنابراین و در جهت حفظ و احیای جنگل ها و منابع طبیعی در کشور باید با تدبیر و درایت تمامی عوامل دست اندرکار و در جهت تحقق خواسته های ملی جامعه توسعه درخت کاری در جامعه از حرف به مرحله عمل در آید و همه روزهای سال به درخت کاری و حفاظت از عرصه های جنگلی و سرسبز کشور اختصاص یابد. در حفاظت از جنگل ها و توسعه منابع طبیعی تعیین کننده ترین بخش عموم مردم هستند که در این رابطه باید فرهنگ سازی شود و آموزشهای لازم جهت ترویج منابع طبیعی در سطح کشور صورت گیرد و در کنار آن همه ما به این باور بزرگ برسیم که قطع یک درخت برابراست با مرگ یک انسان و نابودی جنگلها هم برابر است با مرگ حیات و این امر یک شعار نیست بلکه واقعیتی است که همواره باید به آن پای بند باشیم تا بتوانیم در هوایی پاک نفس بکشیم و از نعمات الهی بهره مند شویم ، در غیر این صورت هم زندگی خود را به آلودگی های مختلف نزدیک می نمائیم و هم آنکه در نزد آیندگان و نسلهای آینده شرمنده خواهیم شد برای جلوگیری از وقوع آینده ناخوشایند همواره و در همه حال به حفاظت از منابع طبیعی پای بند باشیم.

رحمان امامی