مسئول خانه کارگر آمل: نرخ دستمزد فعلی؛ معیشت کارگران را تامین نمی کند

هادی رضازاده مسول خانه کارگر شهرستان آمل به مناسبت در پیش بودن هفته کار و کارگر اظهار کرد: هفته کارگر امسال کارگران ما با مشکلات و معضلات بسیاری روبرو هستند؛ یکی از مشکلاتی که جامعه کارگری ما با آن روبرو است بحث امنیت شغلی است؛  متاسفانه سالهاست به اسم دفاع  از سرمایه و سرمایه گذار  و جذب سرمایه گذار خارجی و به اسم دفاع اشتغال به جرات می شود گفت که کارگران را قربانی می کنند.

وی با اشاره به اینکه این روزها بیش از 90درصد جامعه کارگری را، کارگران قراردادی تشکیل می دهند، اظهار کرد: نبود امنیت شغلی یکی از مشکلات قدیمی است که سالها است کارگران فریاد می زنند ولی متاسفانه صدای آنها شنیده نمی شود و به نتیجه ای هم نمی رسند. در اکثر خانواده ها دیده می شود که مثلا در شب عید یا اول ماه مهر کارگران می بایست به دلیل اتمام قراردادهای کار محل کار خود را ترک کنند و اخراج می شود در حالی که در ان برهه زمانی نیاز شدید به آرامش روانی و تامین مایحتاج خانواده دارند. البته نمی توان همه تقصیر ها را گردن کارفرمایان بیندازیم بلکه شرایط بد اقتصادی و مسائل دیگر دست به دست هم می دهند و باعث ایجاد این مشکل می شود اما بیشترین ضرر را در این میان کارگران می بینند.

مسئول خانه کارگر شهرستان آمل با اشاره به اینکه قراردادهای موقت به یک معضل بسیار بزرگ تبدیل گشته  و جامعه کارگری ما با آن دست و پنجه نرم می کند، تصریح کرد: روزانه تعداد زیادی از کارگران کشور به دلیل اخراج به ادارات کار مراجعه می کنند و چون این قرار دادها قانونی است و موی لای درز آن نمی رود، برای آنها نمی توان کاری انجام داد. در مورد قراردادهای موقت بارها با نمایندگان مختلف صحبت کردیم  حتی در ایام انتخابات وقتی از مشکلات  با آنها صحبت کردیم و می دیم در نطق های انتخاباتی چنان از بهسازی قراردادهای موقت صحبت می کردند  که ما خیال می کردیم دیگر کار تمام است ولی بعد از اینکه به صندلی سبز رسیدند  مشکلات کارگران را فراموش کردند. امیدواریم نمایندگان مجلس در این فرصت باقی مانده مسئله ساماندهی قراردادهای موقت  را پیگیری و به مصوبه برسانند.

وی با تاکید بر اینکه از مسولین خواهش میکنیم حداقل تبصره یک ماده هفت قانون کار که در مورد شغل های مستمر و غیر مستمر  است را در کشور اجرایی کنند، افزود: اما یکی از معضلات دیگری که جامعه کارگری با آن دست و پنجه نرم می کند و می شود گفت که جامعه مزد بگیر کشور درگیر آن هستند بحث معیشت است، در سال های اخیر به جای اینکه در مسئله معیشت پیشرفت داشته باشیم پسرفت داشته ایم، امروز شاهد این هستیم که هرساله در کشور قیمت ها در چندین نوبت افزایش پیدا می کند و نرخ سبد معیشت در چند نوبت افزایش را تجربه می کند ولی دستمزد کارگران و طبقه حقوق بگیر ثابت است. امسال شورایعالی کار مبلغ یک میلیون و پانصد هزار تومان را به عنوان حداقل حقوق مصوب کرد که متاسفانه عده ای هستند که این حداقل حقوق را قبول ندارند و به این بهانه کارگران خود را اخراج می کنند. به این افراد عرض میکنم شماهایی که با این حداقل حقوق مشکل دارید ابتدا بدانید که کارشناسان اقتصادی برای سال 97 خط فقر را سه میلیون و هفتصد هزار تومان پیش بینی کرده اند و  این حداقل حقوق در واقع فقط هزینه های دو هفته زندگی را تامین می کند.

این مسئول کارگری یادآور شد: قبول داریم که کارفرمای کوچک برای پرداخت این حداقل حقوق دچار مشکل می شوند اما باید بالاخره برای جبران قدرت خرید از دست رفته کارگران کاری کرد و نباید این مسئله را بهانه ای برای اخراج کارگران قرار دارد. متاسفانه در چند وقت اخیر در اکثر برنامه های صدا و سیما که به مشکلات تولید می پردازد ، می بینیم که دستمزد بالا در ایران را یکی از مشکلات تولید می دانند که باعث افزایش هزینه  تمام شده تولید می شود  اما واقعیت این است که دستمزد زیر ده درصد در قیمت تمام شده تولید تاثیر دارد  و باید گفت مطمئن باشید دستمزد تاثیر چندانی در مشکلات تولید ندارد.