پژوهشسرای رازی سوادکوه در آستانه تعطیلی

خبرهای رسیده به حرف آنلاین حاکیست که پژوهشسرای رازی شهرستان سوادکوه، در آستانه تعطیلی گرفتن قرار گرفته است.
این پژوهشگرا که از سال 1383 تشکیل شده است، در سال های اخیر رونق خود را از دست داده است و به دلیل عدم حمایت های آموزش و پرورش و طرح خودگردانی پژوهشسراها در آستانه تعطیلی قرار دارد.
تامین هزینه پژوهسراها توسط خانواده ها، تحمیل بار اقتصادی به خانواده دانش آموزان است، از سویی نیز فرسوده شدن امکانات سبب عدم کارآیی این بخش مهم از آموزش در برخی مناطق محروم شده است.
عدم توزیع عادلانه امکانات در کشور و عدم کلان اندیشی مسئولان در این بخش، به نظر می رسد، بخش محروم سوادکوه را از داشتن یک پایگاه علمی آموزشی مناسب محروم خواهد کرد.
دکتر امیرحسین بهمنی مدیر پژوهشسرای رازی شهرستان سوادکوه، در مطلبی از در آستانه تعطیلی گرفتن این پژوهشسرا به دلیل مشکلاتی خبرداده است و گفته ایده پژوهشسرا نیز روی کاغذ اندیشیده، کارا و مؤثر به نظر می رسید؛ اما بعد از زمانی در اثر تنگناهای اقتصادی به مشکلات فراوان برخورد. نمونه را از پژوهشسرای سوادکوه می توان نام برد که سابقه اش به سال، 1383 باز می گردد.
در سال‌های نخستین بازدهی خوبی داشت، ولی اندک اندک که دست حمایتگر آموزش و پرورش از پشت آن برداشته شد و محکوم به خودگردانی یا دیگرگردانی شد، رونق خود را از دست داد.
امکانات آن نیز هرسال فرسوده تر از قبل شد و برای آن که تعبیر امکانات برای آن مطابق با واقع باشد باید میلیاردها صرف به روزرسانی و نوسازی آنها شود. هیچ کس را نیز پروای تعطیلی آن نیست!
دست اندرکاران نیز که از ما پرهیز می کنند و مسئولان به ما رخ نشان نمی دهند. خیّران از ما روگردانده اند، در چنین اوضاعی چه باید کرد؟ به نظر می رسد بهترین راه هم افزایی پژوهش باوران، پژوهشگران و پژوهشسراهاست! وقتی پژوهشسرایی در گوشه ای از کشور دچار مشکلاتی از این دست می شود طوری که با خطر تعطیلی روبرو می شود، جز از عالمان و دانشمندان و متخصصان و پژوهشگران چشم یاری از که می توان داشت؟