ماجراجویی در غارگل زرد

حرف آنلاین:

غار گل زرد غاری، رودخانه‌ای در دامنه جنوب شرقی قله 3706 متری گل زرد که از مجموعه قله‌های ناظر بر کوه دماوند است. این غار که در استان مازندران، در منطقه پلور و در مراتع شمالی روستای منظریه قرار دارد، از معدود غارهای طبیعی موجود در این منطقه به شمار می‌رود.

سطح درون غار از کربنات کلسیم پوشیده شده و درون آن چندین حوضچه آب سرد وجود دارد. عمق برخی از این حوضچه‌ها به 4 متر می‌رسد. گل زرد از غارهای فعال آهکی است و زایش انواع «سازندهای آهکی» در آن ادامه دارد. آب‌های زیرزمینی در تمام سال در این غار جریان دارند. هرساله گردشگران داخلی و خارجی از این غار بازدید می‌کنند.

در جاده هراز، در فاصله 65 کیلومتری تهران، کمی پیش از خروجی سد لار و نرسیده به راهدارخانه منظریه، جاده‌ای خاکی از سمت چپ مسیر اصلی منشعب می‌شود که 4 کیلومتر طول دارد. بالا رفتن از آن تنها با خودروهای شاسی‌بلند و یا پیاده امکان‌پذیر است. این جاده در انتها به یک کلبه کوهستانی می‌رسد که از کنار آن تا دهانه غار نیم ساعت پیاده راه است. گل زرد از معدود غارهاي آهكي حاشيه كوه دماوند است كه سر باز كرده و زيبايي خاص خودش را دارد; غارهاي كشف شده اين ناحيه يا مصنوعي و ساخته بشراند يا زيبايي هاي آهكي آن چندان نيست كه قابل توجه باشد. از ديگر غارهاي اين منطقه مي توان به «مجموعه غارهاي كافر كولي»، «غار اسك» و «غار انسان» اشاره كرد.

باید عنوان داشت دهانهاین  غارشگفت انگیز كمي تنگ و ترش است. براي ورود به غار بايد سينه خيز وارد شد و 10متري هم چهار دست و پا حركت كرد. غار مسيري مشخص و دالاني دارد كه نيازي به نخ كشي يا نشانه گذاري در آن نيست. هرچند كه در طول مسير شكاف ها و آب رو هاي كوچكي وجود دارد كه بايد مراقب آن ها بود از ورود به آن ها اجتناب كرد.فضاي غار بسيار زيباست و با وجود حوضچه هاي كوچك و بزرگ  و جويبارهاي زير زميني و سازندهاي آهكي بسيار متنوع; فضايي دلفريب و رويايي ايجاد كرده است. در نظر داشته باشيد كه رويت اين زيبايي ها مستلزم ديدار گروهي از غار است كه همه نفرات چراغ قوه هاي پرنور همراه خود دارند.  بعلاوه براي اين غار نوردي نسبتا ساده و رفت و برگشت تا انتهاي غار نزديك به سه ساعت زمان صرف خواهد

اما این روزها متأسفانه به غار گل زرد آسیبهای بسیاری وارد شده است، بر روی قندیهاو دیواره های آهکی، گل کلمیها و تورعروسها که چندصد ساله و بعضا چندهزار ساله هستند یادگاری نوشته شده است و به طور مشخص مقدای از استاکتیت های چندهزارساله بریده شده اند و جای بسیار تاسف است که این امر حتی توسط گروههای فنی که تا پایان غار را پیمایش کرده اند هم انجام شده است. زباله های غارنوردان از جمله بطریهای خالی در انتهای بعضی حوضچه ها جمع شده که دسترسی به آنها بسیار سخت و شاید غیرممکن باشد. درون غار گل زرد نیز به دليل نبود نور، هيچ نوع جانداري زندگي نمي كند و حيات در حد صفر است. بنابراین زباله ها تجزيه نمي شوند و تا ساليان بسيار دور باقي مي مانند. اين امر باعث آلودگي شديد محيط غار و از طرف ديگر آلوده شدن آب چشمه ها مي شود و این تهدید جدی برای گردشگری این غار خارق العاده ایجاد می کند که مسئولان باید در این مورد تدابیر لازم را بیندیشند در کنار آن گردشگران نیز فرهنگ گردشگری را از یاد نبرند.
لازم به ذکر است زمان مناسب برای بازدید غار گل زرد خرداد تا شهریورماه هرسال است و پیش و پس از این زمان دهانه غار معمولاً به دلیل آب‌گرفتگی بسته است.