شب نشینی در روستاها با چاشنی وعده‌های بی عمل

حرف آنلاین/فاطمه عربی:با پایان نام نویسی نامزدها، این روزها تبلیغات انتخاباتی نیز پررنگ تر از هر زمان دیگری در محافل عمومی و خصوصی انجام می‌شود، گرچه اغلب این افراد از یکی دوسال پیش، شب نشینی های انتخاباتی خود را با وعده و وعید به مردم شروع کردند. اگرچه زمان تبلیغات رسمی داوطلبان و نامزدهای انتخاباتی […]

حرف آنلاین/فاطمه عربی:با پایان نام نویسی نامزدها، این روزها تبلیغات انتخاباتی نیز پررنگ تر از هر زمان دیگری در محافل عمومی و خصوصی انجام می‌شود، گرچه اغلب این افراد از یکی دوسال پیش، شب نشینی های انتخاباتی خود را با وعده و وعید به مردم شروع کردند.

اگرچه زمان تبلیغات رسمی داوطلبان و نامزدهای انتخاباتی هر دوره از انتخابات حدود یک هفته پیش از برگزاری انتخابات است، ‌اما همیشه این عرصه و تبلیغات زودهنگام ماه‌ها قبل از برگزاری انتخابات آغاز می‌شود و به عنوان یک رویه معمول در استان بدل شده است.

بسیاری از نامزدهای انتخاباتی در یک سال گذشته به اغلب روستاهای صعب العبور مازندران رفته اند و رنج سفر را متحمل شده اند تا بلکه برنده انتخابات شوند.

چه وعده‌هایی که در این مدت داده نشد و چه روزنه‌های امیدی در دلها روشن نشد.وعده‌هایی از ایجاد فرصت های شغلی  تا توسعه عمران و آبادی روستا.وعده های خوش آب و رنگی به روستاییان که گویی آنها فرشته نجاتشان هستند و با انتخاب این فرد خطی برپایان مشکلات و فقر روستا کشیده خواهد شد و تابلویی برسر درب ورودی روستا با عنوان” پایان محرومیت‌ها” نصب می‌شود.

نامزدها با رصد کردن مشکلات روستاها به محروم ترین، دور افتاده ترین روستاها و بعضا پرجمعیت ترین روستاها می روند و در شب نشینی های انتخاباتی تمام تلاش خود را برای جلب نظر بزرگان روستا و مردم می‌کنند و حتی بسیاری از این کاندیداها در مراسم ختم، سوم و هفتم، ولیمه شرکت  و از هر تریبونی برای معرفی و برنامه های خود استفاده می‌کنند.

اغلب نامزدها پس از کسب رای و موفقیت در انتخابات هرگز به آن روستا پا نمی‌گذارند و حتی وعده هایی را که داده اند نیز فراموش می‌کنند تا چهارسال بعد که دوباره نامزد دیگری وارد آن روستا می‌شود و دوباره همان شعار و وعده های را می‌دهند این بار با چاشنی خوشایند تر.

بسیاری از نماینده های فعلی که در دوران نمایندگی خود به دلیل مشغله کاری و شرکت در کمسیون‌های مختلف، فرصت نشستن پای صحبت و دردو دل مردم را نداشتند این روزها وقت شان آزاد تر است، محرم و صفر نیز بهترین فرصت برای اثبات حضور آنان بود. حضور درهیات های عزاداری روستاها و عرض تسلیت به عزاداران، صحبت با مردم و شنیدن صحبت های مردمی که از کمبودها و نارسایی های روستای خود می‌گویند؛ از نداشتن جاده، کمبود و یا نبود آب آشامیدنی، پل قدیمی روستا که بر اثر طغیان رودخانه تخریب شده، از نبود مرکز بهداشتی، آموزشی و ورزشی، از مشکلات کشاورزی و دامداری، از وجود هکتارها زمین که به دلیل ناهمواری و نبود ماشین آلات کشاورزی استفاده نمی‌شود، از بیکاری جوانان و کوچ آنان به شهر و حاشیه شهر برای یافتن شغل و گفتن یک جمله از سوی کاندیدای احتمالی که اگر من نماینده شوم مشکلات و بیکاری روستای شما را برطرف می‌کنم و این همان جمله مشترک بین همه نامزدهاست.

این روزها نامزدهای احتمالی از هر فرصت و بهانه ای در اماکن عمومی و از هر روشی برای اثبات حضور استفاده می‌کنند اما آنچه که مهم است، تعهد، وجدان کاری و دلسوز بودن است چراکه اگر هر فردی ولو کاندیداهای احتمالی دارای این سه ویژگی باشند برایشان فرقی نمی‌کند که در کدام جبهه مشغول خدمت هستند، خواه به عنوان نماینده یک ملت و خواه به عنوان یک کارمند ساده باشد.

نامزدها با وعده های پوشالی که بعضا خارج از وظایف یک نماینده است، مردم ساده دل روستایی را امیدوار نکنند تا بلکه با کسب یک رای بیشتر از رغیب، برنده این انتخابات شوند. بسیاری از روستاهای مازندران در حوزه عمرانی با مشکلات زیادی روبرو هستند و نمایندگان مردم تنها کاری که می‌توانند در این حوزه انجام دهند، پیگیری مستمر است. تا با رایزنی و رابطه بتوانند بودجه ای را برای رفع مشکلات موجود دریافت کنند. با توجه به مشکلات اقتصادی کشور، اکثر دهیاران نتوانستند بودجه تخصیص یافته را نیز جذب کنند.