مقصد سفر هستیم یا نه؟!

ساری-گروه اجتماعی| در هفته اخیر، مساله حضور مسافران و گردشگران به استان مازندران، مشکلات بسیاری را در زمینه مدیریت حضور مسافران و گردشگران در این استان به نمایش گذاشت. مساله ای به نام مقصد سفر.

اگر بپذیریم که مازندران مقصر سفر است و از استان های گردشگری و پر مخاطب کشور به شمار می رود، کمبود بنزین، نان، امکانات بهداشتی و درمانی و ترافیک برای این حجم از مسافرت ها باید پیش بینی شود.

آلوده شدن چهره زیبای شهرهای مازندران به رخت و بندهای مسافران چادرخوابی باید مدیریت شود، مساله ای که آن را در هیچ کدام از شهرهای مقصد گردشگری در کشور شاهد نیستیم.

مشاهده‌ها در سطح شهرهای مازندران نشان می‌دهد که حتی محوطه های تاریخی و گردشگری مانند محوطه باغِ تاریخی ۳۳ هکتاری که عنصر کلیدی پرونده ثبت جهانی رامسر به شمار می‌رود و بافت حساس و شکننده‌ای دارد، محلِ برپایی چادر و حضورِ پرتعدادِ خودوری مسافران شده است. حتی اخیرا کمبودِ فضای چادر خوابی سبب شده محوطه سبزِ شهرک خصوصی چهارصددستگاهِ رامسر یا یکی از آرامستان‌های شهر هم به محل استقرار چادرهایی رنگارنگِ مسافران و گردشگران تبدیل شده بود.

چهره گویای شهرهای مازندران حاکیست تعداد چادرها نسبت به تعطیلات گذشته افزایش چشمگیری را تجربه کرده است، بطوریکه شهروندان با انتشار تصاویر چادرخوابی در فضای مجازی مرتبط با شهرها به این وضعیت واکنش نشان دادند و نارضایتی خود را با تعابیر گوناگون ابراز کردند. در این بین علاوه بر چادرهایی که در جای جای شهر برپا شده، آویزان کردن لباس‌های مسافران روی نرده‌های بتنی خیابان ها همچنین پهن کردن بساط منقل و چای و لم دادن مسافران در پیاده‌روها نه تنها چهره شهر را نازیبا کرده بلکه احتمال خطر برای کودکان و خانواده‌ها و حتی شهروندان را هم افزایش داده است.

کارشناسان معتقدند که طی سال های اخیر کفه چالش ها و دردسرهایی که گردشگری و مسافرپذیری برای استانی مازندران به همراه داشته رفته رفته نسبت به منفعت هایش سنگین تر شده؛ چراکه هر پیک مسافر شهرها را با دشواری هایی در ارایه خدمات ضروری برای بومی و غیربومی مواجه کرده است، ضعف هایی که به موازات حضور مسافران در زیرساخت های این شهرها خودنمایی می کند و شدت می گیرد و نمونه بارز این وضعیت چادرخوابی‌های گسترده باوجود ممنوعیت‌ است.

سفر به مازندران و مساله بنزین

خالی شدن مخازن بنزین جایگاه‌های سوخت در شهرهای غربی مازندران که از زمان حضور پرتعداد مسافران در این منطقه از شمال کشور آغاز شد و در این تعطیلات به دلیل مصرف بالا و بیشتر از ظرفیت بنزین در منطقه و پشت ترافیک ماندن تانکر حامل سوخت مشکل‌ساز شد به خاموش شدن خودروها در مناطق مختلف و تشکیل صف‌ شهروندانی با ظرف‌های خالی مقابل برخی جایگاه‌های سوخت منجر شد.

ساکنان مناطق غربی مازندران حدود ۴۸ ساعت تلخ را پشت سر گذاشتند تا بتوانند سوخت مورد نیاز خود را تامین کنند.

افزایش ناگهانی مصرف بنزین و خالی شدن مخازن بنزین جایگاه‌های سوخت و دیر رسیدن تانکرهای حامل سوخت به این جایگاه‌ها به دلیل حضور مسافران نخستین بار نیست که در مازندران و به ویژه شهرهای غربی این استان مشاهده می‌شود. اما این بار در برخی مناطق غربی مازندران مشکل حادتر از گذشته شده و حتی کار را به خاموش شدن خودروهای شهروندان و مسافران در خیابان‌ها و معابر کشانده است.

تانکرها هم در ترافیک ماند!

به گفته تورج امانی مدیر شرکت پخش فرآورده‌های نفتی منطقه چالوس، ورود کم‌سابقه مسافر به غرب مازندران ترافیک فوق سنگینی را در محورهای مواصلاتی و جاده‌های بین شهری ایجاد کرده که این ترافیک باعث شده ناوگان حمل نفتکش‌های جاده‌پیما برای حمل و رساندن سوخت با مشکل مواجه شوند.

وی افزود: بخشی از انبارهای تامین سوخت ما در رشت قرار دارد. مسافت رشت تا تنکابن در شرایط عادی برای نفتکش‌ها حدود سه ساعت و نیم است. اما در زمان حضور مسافران به هفت ساعت می‌رسد. این افزایش زمان طی مسافت باعث می‌شود برخی از جایگاه‌های ما به دلیل حضور مسافران و افزایش مصرف سوخت به صورت مقطعی غیرفعال شوند.

بر اساس آمارهای موجود مصرف روزانه بنزین در مازندران حدود ۶ میلیون لیتر است که گاهی در زمان حضور مسافران به ۱۰ میلیون لیتر هم افزایش می‌یابد.

21میلیون مسافر یا گردشگر!

اگرچه با ورود استاندار مازندران و تماس با مسئولان کشوری، مساله ورود بنزین به جایگاه های سوخت رفع شد اما گلایه شهروندان و مسافران به جاست که برای این استان حتما باید پیش بینی می شد که چه میزان مسافر و گردشگر خواهد داشت.

مسافران و گردشگرانی که نیازهایی ویژه دارند و با احتساب جمعیت سه میلیونی مازندران، نیازهای مناطق افزایش خواهد داشت.

مسافران رها شده و تخریب طبیعت

یکی دیگر از مشکلات مازندران در ایام تعطیلات، اذدهام جمعیت در مناطق جنگلی، طبیعت و جاذبه های طبیعی استان است که تخریب محیط زیست و طبیعت را در پی دارد.

مساله زباله های رها شده در طبیعت و آتش های افروخته پس از هر تعطیلات نشان می دهد که برای حضور هر تعداد مسافر در مازندران آمادگی کافی وجود ندارد.مادگ

مساله مقصر سفر بودن و تمهیدات لازم برای آن از جمله اولویت های استان مازندران و دستگاه های اجرایی در این زمینه باید باشد.

کتمان اشتیاق سفر ارزان به مازندران را نمی توان از ایرانی ها گرفت. اشتیاقی که مانند همه استان های مسافرپذیر باید برای آن برنامه داشت و آن را رها نکرد.

آموزش و فرهنگ سازی برای مسافرت به استانی با جاذبه های چندگانه و محیط زیست حساس و در معرض تخریب، همه و همه باید در برنامه های گردشگری و مدیریت استان مازندران مدنظر قرار داشته باشد.