ساخت بند سرشاخه گیر برای سیل در غرب مازندران ضروری است

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران منطقه نوشهر گفت: بازدیدهای کارشناسان و مسئولان ذیربط در عرصه های جنگلی سیل گیر نشان داد که ساخت بند سرشاخه گیر در 10 نقطه جنگلی این منطقه با هدف پیشگیری از بروز سیل بسیار ضروری است.

به گزارش حرف آنلاین، سید وجیه الله موسوی میرکلایی افزود: ساخت هرشاخه گیر حدود 2 میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد و در صورت تخصیص این میزان اعتبار، این بندها تا سال آینده به بهره برداری خواهند رسید.

وی اظهار داشت: اگر بارندگی شدید و ادامه دار دیگر در غرب مازندران رخ دهد احتمال آنکه شاهد جاری شدن دوباره سیل در این منطقه باشیم دور از انتظار نیست. مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران منطقه نوشهر گفت: آثار برجای مانده از سیل اخیر نشان داد که طرح های آبخیزداری و نیز سدسرشاخه گیر در مناطقی از عرصه های جنگلی از جمله ‘نیرنگ ‘، ‘ماشلک ‘ و ‘کاظم رود’ حوزه غرب مازندران اثربخشی خوبی در کاهش خسارت ها به زیرساخت ها داشته است. به گزارش ایرنا، موسوی میرکلائی افزود: گزارشی راجع به این موضوع به اطلاع تیم کارشناسی اعزام شده برای بررسی علل وقوع سیل به غرب مازندران رسانده شده و امیدوارم که این موضوع بزودی در دستور کارسازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری قرارگیرد.

روز گذشته دست کم 8 نفر از کارشناسان حوزه آبخیز و منابع طبیعی به غرب مازندران سفر کرده اند و بنا به دستور رئیس سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری قرار است این کارشناسان در این سفر 2 روزه (دیروز و امروز ) گزارشی جامع در مورد علت وقوع سیل تهیه کنند. بارندگی شدید به همراه سیل در 13 مهرماه در مازندران حدود 700 میلیارد تومان به استان خسارت زد که بیشترین این خسارت مربوط به غرب این استان بوده است.مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران منطقه نوشهر گفت: امسال نیز حدود 14 میلیارد و 80 میلیون تومان از محل صندوق توسعه ملی برای اجرای طرح آبخیزداری در 6حوزه آبخیز غرب مازندران اختصاص یافت.موسوی افزود: زیر پروژه های مدیریت آبخیز شامل آبخیزداری و کنترل سیل و جلوگیری از فرسایش خاک و ذخیره سازی آب، کاداستر اراضی، مبارزه با آفات وامراض، بنچ مارک، سوخت رسانی، استفاده از انرژی خورشیدی (گرمایش)، حفاظت ومشارکتهای مردمی، تولید نهال، بذر کاری و بذرپاشی، تثبیت بیولوژیکی و مکانیکی، مستندسازی و استفاده از توان و ظرفیت جوامع محلی می باشد.