تاملی در یک انتصاب استانی!
حرف آنلاین: سرانجام پس از کش و قوس های فراوان، جایگزین علیرضا یونسی معاون سیاسی و امنیتی استانداری مازندران مشخص شد. جلسه شورای اداری هفته گذشته استانداری با اعلام دو انتصاب همراه بود. نخست اعلام انتصاب احمد حسین زادگان به عنوان جایگزین علیرضا یونسی در معاونت سیاسی و امنیتی استانداری و اعلام دوم هم به […]
حرف آنلاین: سرانجام پس از کش و قوس های فراوان، جایگزین علیرضا یونسی معاون سیاسی و امنیتی استانداری مازندران مشخص شد. جلسه شورای اداری هفته گذشته استانداری با اعلام دو انتصاب همراه بود. نخست اعلام انتصاب احمد حسین زادگان به عنوان جایگزین علیرضا یونسی در معاونت سیاسی و امنیتی استانداری و اعلام دوم هم به اعلام انتصاب سمیه قاسمی طوسی به عنوان جایگزین مریم جمشیدی در دفتر امور بانوان و خانواده استانداری مربوط می شد. اگرچه پیرامون اموربانوان و خانواده هم نکاتی را می توان طرح نمود اما در این نوشتار قرار است به معاونت سیاسی و امنیتی پرداخته شود. احمد حسینزادگان فرماندار فعلی مرکز استان طی حکم محمد اسلامی، در جایگاه فرد دوم اجرایی استان قرار گرفت. بنظر می رسد پیرامون این انتصاب می توان نکات زیر را طرح کرد:
۱- شاید با انتصاب احمد حسینزادگان به معاونت سیاسی و امنیتی، توقع متوقعین از استاندار برآورده نشد چراکه همگان ایشان را فردی میانهرو و حد وسط به لحاظ گرایشات سلیقهای و سیاسی می دانستند بدین ترتیب توقع این بود که معاون ایشان نیز با چنان نگاهی برگزیده شود اما انتصاب حسینزادگان که فردی شناخته شده در یک طیف سیاسی است این نکته را در خود دارد که استاندار نتوانست توقع فوق را برآورده کند. بنظر می رسد اگر از منظری دیگر به این انتصاب نگریسته شود دریافت خواهد شد که انتصاب مذکور خارج از توقع نبوده است بدین معنی که بالاخره دولت فعلی را باید دولتی اصلاح طلب نامید بدون شک نباید توقع داشت که دولت شرکت سهامی است و می توان هر پستی را به یک طیف سیاسی سپرد که اگر چنین شود از نگاه راقم این سطور، خطایی استراتژیک خواهد بود. بنابراین انتصاب احمد حسینزادگان که در جرگه اصلاح طلبان تعریف می شود نه موضوعی عجیب است و نه اتفاقی خارج از توقع.
۲- انصاف حکم می کند که میان فرد سیاسی تندرو با یک فرد سیاسی عاقل تفاوت قایل بود. به عبارتی دیگر تندروی و افراطیگری با سیاسی بودن و نگاه سیاسی عقلانی و منطقی داشتن بسیار متفاوت است. اینکه یک فرد چون به یک طیف گرایش دارد را باید افراطی نامید بسیار دور از انصاف است. نگارنده بشدت به جریان افراطی و تندروی مدعی اصلاحات انتقاد داشته و دارد اما بالاخره برای سنجش افراطیگری و تندروی افراد قطعا یک خط کش و یا یک ترازویی را میبایست در نظر گرفت. احمد حسینزادگان از چند سال قبل تاکنون فرماندار ساری است. بدون شک نگاه به عملکرد او می تواند بهترین مبنا برای افراطی و تندرو بودن او باشد. تا آنجایی که نگارنده مطلع هست ظاهرا از او در این چند وقت رفتاری که دال بر افراطیگری او باشد موجود نیست. احتمالا او در درون خود شاید علاقه و علقه ای به برخی از افراد داشته باشد اما آنچه که مبنای ارزیابی است درون افراد نیست بلکه رفتار و گفتار آنان ملاک قضاوت است. از سویی دیگر اگر کسی یا کسانی شاهد مثالی از رفتار و گفتار تندروانه و افراط گرایانه او دارند باید بدون هیچگونه مماشاتی، از مصادیق این موضوع رونمایی کنند. پس بجای چسباندن وصله افراطی گری، می بایست مصادیق آن را کاملا شفاف بیان کرد.
۳- یکی از انتقاداتی که به انتصاب مذکور شده این است که معاون جدید سیاسی فردی رد صلاحیت شده در انتخابات از سوی شورای نگهبان می باشد. ظاهرا حسین زادگان در انتخابات هشتم مجلس رد صلاحیت شده است. در اینجا به سه نکته باید اشاره کرد:
الف- رد صلاحیت برای یک منصب نمی تواند رد صلاحیت برای مناصب دیگر تلقی شود چنانچه تایید صلاحیت برای یک منصب نمی تواند تایید صلاحیت برای مناصب دیگر باشد. به بیانی دیگر هر منصب و صلاحیت مدنظر آن منصب را می بایست در جای خود بررسی نمود.
ب- تایید یا رد صلاحیت در یک مقطع دلیل بر رد یا تایید در همه مقاطع دیگر نیست، چنانچه فردی در یک دوره تایید گشته اما همین شخص در دوره بعد نتوانسته است تایید همان شورای نگهبانی که او را تایید کرده است را دریافت کند. همینطور بودن کسانی که رد گشته اما بعدا با ارایه مستنداتی تایید گشتهاند به هر تقدیر معیار و مبنای ارزیابی افراد بر اساس آموزه های دینی و انقلابی، حال افراد است.
ج- اگر معاون تازه منصوب شده سیاسی و امنیتی استاندار دارای ایرادات و اشکالاتی هست، در اینجا می بایست نهادهای استعلامی پاسخ دهند با کدام ادله و دلیل مجوز حضور او در پست مهم سیاسی و امنیتی را صادر کرده اند؟
4- برخی از افراد ساروی بودن و اهل مرکز استان بودن را امتیاز ویژه احمد حسینزادگان عنوان نموده و بدون آنکه ادلهای منطقی در تایید او بگویند تنها به اهل ساری بودن وی اشاره کرده و ساروی بودن را نشانه شایستگی می دانند. اولا باید بابت چنین تفکری بسیار متاسف بود. ثانیا یکی از بدبختی های استان ما این است که بجث های اینگونه موجب شد تا هم استانیهای عزیز از خدمت بسیاری از فرزندان برومند خود بی بهره و یا کم بهره شوند. این چه نگاهی است که اگر فلان منصب را یک فلان شهری در اختیار داشته باشد بسیار نیکو اما اگر فلان شهری در اختیار داشته باشد بدون توجه به توانمندی او، باید گفت که وی شایسته آن منصب نیست! اگر احمد حسینزادگان توانمندی و شایستگی ندارد قطعا اینجایی بودن و نبودن وی، برایش شایستگی نمی آورد. باید به این نگاه بشدت غلط پایان داد که قطعا معاون جدید سیاسی و امنیتی استاندار می تواند با عملکرد فرا جغرافیایی خود، پایان این عقیده کاملا نادرست را شتاب دهد. قطعا معاون جدید بهخوبی میداند که اگر چنین بحثی پایان نیابد هم جغرافیاییان او اولین متضرران این موضوع خواهند بود فارغ از اینکه منصب اخیر او به شعاع استانی است و میبایست نگاه را استانی کرد و از عینک جغرافیایی محدود بشدت پرهیز کرد.
۵- و سرانجام اینکه معاون جدید قطعا می داند شان منصب فوق اجل از سخنگویی یک سلیقه سیاسی است. او در جایگاه باشگاه سیاسی یک طیف قرار نگرفته است. او بخوبی می داند که فتنه گران و فتنه طلبان و نیز سران خائن فتنه، خط قرمز لحاظ شده و همه مدیران بنا به توصیه موکد و مکرر رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، می بایست با آن مرزبندی مشخص داشته باشند و چنانچه چنین خط قرمزی بصورت جدی مورد توجه قرار نگیرد بدون تردید کسانی چون نگارنده سکوت نخواهند کرد. همه باید بدانیم خیر دنیا و آخرتمان در تبعیت از ولی فقیه هست که همانا در بندگی خالصانه خدای متعال، نوکری صادقانه مردم عزیز و بصیرت حقیقی درحوادث و رویدادهای داخلی و خارجی خلاصه می شود.
شکرالله رضازاده شرمه
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0