به داد کارگران برسید

مسئولان مازندرانی در حالی همواره بر اجرای دقیق قانون و حمایت از حقوق کارگران تاکید دارند،که مشکلات حوزه کارگری هر روز بیشتر نمایان می‎شود. کارگران قشر تلاش‌گر و پیاده نظام صنعت و تولید و صادرات هستند که به‌درستی در قوانین جمهوری اسلامی ایران بر نقش و جایگاه آنان تاکید شده است، اما گاهی اجرای این قوانین در استان دست‌خوش سلایق و منافع شخصی کارفرمایانی می‌‏شود که برای رسیدن به سوددهی بیشتر یا مقاومت در برابر موانع تولید یا بروکراسی، ناملایمت‎های زیادی را در برخورد با کارگران انجام می‎دهند.

کارگران مازندرانی که برای کسب روزی خانواده و در امان ماندن از معضل بیکاری تن به قراردادهای موقتی و بیکاری‎های تحمیلی و فصلی می‎دهند، از ترس اخراج از کارگاه ترجیح می‎دهند با این مشکلات بسازند و پای به محکمه اداره کار نگذارند و یا کارفرمایانی که برای فرار از قوانین حوزه کارگری قراردادهای کارگران خود را چند مرتبه در سال تمدید می‎کنند، برخی از کارگران این استان دو ماه از سال کارگران را بدون بیمه به‌کارگیری می‎کنند و یا کارفرمایانی که به بهانه‎های مختلف از جمله فرسوده بودن تجهیزات یا کمبود مواد و یا غیرسودآور بودن شرکت کارگران خود را بدون توجه به سوابق 20 ساله و مشکلاتی که این وقفه در بازنشستگی آنان ایجاد می‎کند، اخراج می‎کنند.

کار بیش از هشت ساعت در روز بدون احتساب اضافه کاری قانونی و فرار از عیدی و مزایای کارگران در حالی توسط برخی از کارفرمایان و صاحبان شرکت‎ها و کارگاه‎ها در مازندران انجام می‎شود که از آن ناگوارتر برخی از مالکان شرکت‎ها در این استان به ویژه سورتینگ‌داران وقتی با الزام اداره کار برای ارائه بیمه اجباری کارگران مواجه می‎شوند به جای کارگران شاغل در کارخانه اغلب اعضای خانواده و دوستان خود را در قبال دریافت حق بیمه پرداختی بیمه می‎کنند و بازدیدهای دستگاه‎های مسئول در برخی از موارد منتهی به افشای این موارد نمی‎شود.

سهمیه محدود و اندک بیمه کارگران ساختمانی در مازندران در سال‎های گذشته به یک معضل در ادارات تامین اجتماعی استان بدل شده است و کارگرانی که با امید و آرزو کارت درجه دو مهارت از سازمان فنی حرفه‎‌ای دریافت کرده‎اند، چند سال به امید استفاده از مزایای بیمه کارگران ساختمانی در صف انتظار ایستاده‎اند.

در سال‌های گذشته وضعیت نابسامان کارگران شرکت نساجی مازندران به سمبل مشکلات کارگری در استان تبدیل شده است و در حالی که اغلب آنان با سوابق بالای کار در آستانه بازنشستگی بودند اما هنوز هم درگیر حقوق و مزایای خود هستند.

در چند روز گذشته حضور چند ساعته 150 نفر از کارگران یک شرکت بسته‌بندی مرغ در میاندورود به دلیل اخراج از کار بار دیگر این زنگ هشدار را به صدا درآورد که حمایت از کارگران به عنوان نیروهای مولد عرصه تولید با شعار ممکن نمی‎شود و با دیدن مشکلات بیمه کارگران ساختمانی، قراردادهای موقتی کوتاه مدت، مشکلات کارگران نساجی و بیکار شدن کارگران شرکت دربال در میاندورود این مهم ذهن انسان را درگیر خود می‎کند که قسم کارگر محوری مسئولان حوزه کارگری مازندران یا دم خروس را باور کنیم.

حسن تیموری