از جدال در تهران تا چندگانگی در مازندران

ساری-گروه سیاسی| در چند هفته اخیر، مساله انتخاب استاندار مازندران، به یکی از پربحث ترین محافل سیاسی در استان تبدیل شده است.اگرچه ستادهای پزشکیان در مازندران و ستاد اصلاح طلبان در استان جداگانه خود را مدعی انتخاب استاندار جدید می دانند، جدال دیگری در تهران بر سر انتخاب استاندار درجریان است.

از روزهای پیش از انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم، در مازندران، گروه هایی برای انتخاب استاندار این استان دست به کار شدند. مساله ای که به نظر می رسید در ماه نخست استقرار دولت، زودهنگام و عجولانه بوده است.

یکی از گروه های فعال در زمینه انتخاب استاندار، یکی از ستادهای پزشکیان در استان بود که جلساتی را برای انتخاب استاندار برگزار کرد.

ماجراهای انتخاب استاندار مازندران

در جلسات نخست که در ساری برگزار شد، نام مهدی یونسی رئیس ستاد پزشکیان در مازندران به عنوان استاندار مازندران مطرح و بیانیه ای در حمایت از وی از سوی افراد حاضر در جلسه مطرح شد. این گروه خود را برای انتخاب استاندار بر حق می دانند و معتقدند باید ستاد در زمینه انتخاب استاندار نظر دهد.

هرچند جمعیت اندکی در این نشست ها حاضر می شوند اما مساله جلسات دامنه دار این گروه ها و نام بردن از افرادی که دارای سابقه و رزومه ناچیزی در حوزه سیاسی و اداری هستند، آینده سیاسی مازندران را با چالش مواجه می کند.

فضای مجازی مملو از نام افرادی است که به عنوان استاندار برای دولت چهاردهم در مازندران معرفی می شوند.

در روزهای گذشته نیز جلسات دیگری در غرب مازندران برگزار شد که گفته می شود هشت تا 12 نفر به عنوان گزینه های نهایی تصدی پست استانداری مازندران معرفی شده اند.

جمع مشورتی حامیان دکتر پزشکیان در مازندران که خود را متشکل از ارکان اصلی ستاد مرکزی و شهرستان های استان مازندران با حضور چهره های اصلاح طلب و کنشگران سیاسی و رسانه ای معرفی کرده است،

عصر جمعه 16 شهریور در چالوس با حضور 50نفر، تعداد هشت نفر  را به عنوان گزینه های نهایی تصدی این پست انتخاب کردند.

نام جعفر رحمانزاده از شهرستان آمل، علی نجفی از شهرستان بابل، خانم گلین مقدم از رامسر، علی کریمی مله از قایمشهر، ولی رعیت از قایمشهر، سید مصطفی فلاح از ساری، عیسی کاکویی از ساری و یدالله طاهر نژاد از کلاردشت در این لیست به چشم می خورد.

اگرچه از مشی دولت چهاردهم مشخص است، عدم به کارگیری بازنشسته ها، داشتن سوابق و روزمه کاری از مهم ترین ویژگی های انتخاب مدیران است، افراد حاضر یا بازنشسته هستند و یا بدون رزومه و سابقه اداری و دولتی مرتبط هستند.

به نظر می رسد سرانجام این نشست های بی ثمر، جز آشفتگی  و بی نظمی سیاسی چه خواهد بود.

از تهران چه خبر؟

اگرچه نشست های مازندرانی های مقیم استان، با استمرار و اصرار به انتخاب استاندار پیش می رود، از تهران خبرها حاکیست که نشست های استانی در این زمینه تاثیری ندارد.

گفته می شود انتخاب استاندار مازندران در بعد دیگر در تهران در دست بررسی است، مساله واقعی این است که هنوز مشخص نیست آیا دولت پزشکیان قصد تغییر استاندار مازندران را دارد یا خیر، با این حال در تهران نیز افرادی به دنبال تصدی و به کار گرفتن افراد مدنظر خود در این پست هستند.

مساله مهم در پیگیری های تهران، جدال میان عارف معاون اول رئیس جمهور و قالیباف رئیس مجلس است.به نظر می رسد، عارف از انتصاب استانداران منتسب به رئیس مجلس جلوگیری کرده و به دنبال انتصاب استاندارانی از جنس اصطلاح طلبان است اما اصرار قالیباف برای گماردن فرد نزدیک به خود در مازندران، چالشی دیگر برای انتصاب استاندار مازندران است.

این چند قطبی و کشیده شدن مساله انتخاب استاندار مازندران در حالی که هنوز نام هیچ استانداری برای استان های محتلف کشور مطرح نشده تب تند مازندرانی ها برای تغییر، قطعا چالش سیاسی برای آینده مازندران در پی خواهد داشت.

خارج شدن مساله آینده اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مازندران از مسیر عقلانیت و قرار گرفتن در مسیر گروه بندی و سهم دهی چه ستاد پزشکیان در استان باشد، چه ستاد اصلاح طلبان چه فشار رئیس مجلس، هیچ کدام چشم اندازی روشن در خور شان و جایگاه استانداری مازندران و مازندران با همه عقب ماندگی هایش را نشان نمی دهد.