نگاهی به مدیریت یک ساله عباس رجبی شهردار ساری؛ از میراث‌داری تا عبرت‌آموزی

گروه اجتماعی: مدیریت شهری ساری جنجالی ترین روزهای خود را می‌گذراند و شاید عباس رجبی تنها شهرداری باشد که ‏هنوز سایه تنش های شهردار قبلی بر ساختمان عمارت محل خدمت وی سنگینی می کند.‏ سال گذشته همین ایام بود که عباس رجبی پس از دوره ای پر تنش به عنوان شهردار مرکز استان ‏مازندران معرفی […]

گروه اجتماعی: مدیریت شهری ساری جنجالی ترین روزهای خود را می‌گذراند و شاید عباس رجبی تنها شهرداری باشد که ‏هنوز سایه تنش های شهردار قبلی بر ساختمان عمارت محل خدمت وی سنگینی می کند.‏ سال گذشته همین ایام بود که عباس رجبی پس از دوره ای پر تنش به عنوان شهردار مرکز استان ‏مازندران معرفی شد. رجبی در نخستین اقدام 13 مدیر از مجموعه مدیریتی شهرداری ساری را تغییر داد، ‏رقمی که در تاریخ جابه جایی های یک مدیر کم‌سابقه بود.‏

رجبی دانسته یا نادانسته، بخش مهمی از بدنه ای که امروز توسط نهادهای امنیتی و قضایی دستگیر می ‏شوند را از حوزه مدیریتی خود خارج کرد. هرچند در میانه راه نیز برخی از انتصاب های خود را نیز پس گرفت ‏و نیروهای دیگری را به جای آنها باقی گذاشت.‏

رجبی تعداد مدیران جابه جا شده شهرداری را در طی سه ماه به 22 نفر رساند و رسما خط خود را از تیم ‏مدیریتی شهردار سابق جدا کرد هرچند که وی نیز در دوره شهرداری مهدی عبوری از مدیران او به شمار ‏می رفت.‏

رجبی هرچند موفق نشد نیروهای وارد شده به شهرداری که بی ضابطه بوده و نحوه جذب آنان رابطه ‏محور بوده را مدیریت کند و خود را میراث دار جذب این نیروهای تحمیلی باقی گذاشت. ‏

این روزها رجبی می داند شهرداری پرتنش ساری، نیاز به مدیریتی دارد که تیم مدیریتی فعلی از تیغ ‏انتقادات دور نگه دارد و به سرنوشت شهردار سابق دچار نشود.‏ رجبی در تمام بحبوحه های دستگیری مدیران سابق شهرداری، به دنبال به نمایش گذاشتن شهرداری ‏فعال و تلاشگر است؛ سرعت اجرای پروژه‌ها را افزایش داده است، در حوزه اطلاع رسانی پرتلاش تر رفتار می‌کند هرچند نقد ‏دوران گذشته شهرداری به رجبی نیز وارد است، وی نیز از رسانه ها دوری می کند و پای نشست خبری ‏و پاسخگویی با رسانه ها حاضر نشده است.‏

هرچند با جریان فعلی اقتصاد جامعه، امید به فعالیت‌های برنامه محور و مبتنی بر شیوه ‏های توسعه یافته مدیریت شهری را از این شهرداری دور می کند اما توجه به چند پروژه بزرگ به نظر ‏در محوریت برنامه های رجبی قرار دارد.‏

شهرداری ساری در حوزه اجتماعی و توجه به مشارکت شهروندان و نیز رفع گره های ‏ترافیکی این شهر هنوز ضعیف عمل می کند.‏

جمع آوری دستگاه های الکترونیک پرداخت کرایه از ناوگان تاکسیرانی، در کنار افزایش هر روزه ترافیک در ‏ساری و فرسوده و ناکافی بودن حمل و نقل عمومی ساری، ‏یک نقطه ضعف به شمار می رود.‏

رجبی به همراه تیم مدیریتی استانداری، همت خود را برای به اتمام رساندن زباله سوز قرار داده است ‏هرچند مرکز دفن زباله نیز در شرایط مناسبی قرار ندارد و تهدیدات زیست محیطی آن کامل رفع نشده است.‏ انتقادات به حاشیه های زیست محیطی دفن زباله در ساری همچنان ادامه دارد و امروز و فرداهای بهره ‏برداری از زباله سوز ساری، تهدیدات این حوزه را پایان نداده است.‏

شهردار ساری تلاش می‌کند تا خود را به ‏دور از حاشیه‌های رسانه‌ای قرار دهد و با اجرای پروژه هایی مانند بوستان خانواده، ساماندهی بلوار کشاورز،فاز ‏سوم بلوار ابن شهر آشوب،بهسازی بلوار ملامجدالدین، خرید و تجهیز 22 خودروی جمع آوری زباله،احداث ‏بوستان رسالت تلاش می کند نشان دهد تیم فعلی شهرداری ساری با حواشی رابطه ای ندارد.

آنچه امروز در شهرداری ساری مهم است، انضباط مالی، شفافیت مالی و عملکردها، مدیریت منابع ‏انسانی و برنامه محوری است.‏شهرداری ساری در دوره رجبی؛ باید شهرداری ساری در دوره عبوری را آیینه عبرت خود قرار دهد. مدیران ‏این عمارت اگر همان بی انضباطی مالی و عدم شفافیت را در پیش بگیرند، حواشی هیچ گاه از شهر ‏ساری رخت بر نخواهد بست.‏

هرچند ساری امروز به عنوان شهر گردشگری معرفی شده است اما بسیار از سازوکارها و محورهای لازم ‏برای توسعه حوزه گردشگری را در اختیار ندارد.‏

کوچک شدن شهر ساری، ساخت و سازهای بی رویه، عدم توجه به نمای اصلی شهر، معضل همواره ‏ترافیک، بازارهای سنتی و اختلالات اجتماعی و شهری ناشی از آن و مسائلی دیگر از این دست برای ‏ساری حکم یک شهر در قواره شهرهای گردشگری را ندارد، هرچند که ساری به عنوان مرکز استان ‏مازندران، میهمان دستگاه های بزرگ اجرایی و ترافیک ناشی از این رفت آمدهاست اما همچنان در حوزه ‏پارکینگ های عمومی، چند طبقه و حتی مکانیزه هیچ گاه وارد عمل نشده و برنامه ای نیز برای آن ندارد.‏

عدم توجه به تاریخ و سابقه تاریخی شهر ساری در کنار ابنیه و اماکن تاریخی این شهر، نیز از مولفه های ‏توسعه گردشگری است که در مدیریت شهر ساری همواره نادیده گرفته شده و موجبات تخریب این ‏بناهای ارزشمند را که می تواند مانند اصفهان، شیراز و تبریز مورد بازدید گردشگران قرار گیرد را از این شهر ‏سلب کرده است.‏

درگیر شدن در بخش عمرانی و بی توجهی به حوزه فرهنگی و اجتماعی مهمترین معضل مدیریت شهری ‏در مازندران است که موجب توسعه نامتوازن و اختلالات بصری و زیبایی شناختی می شود و این امر می ‏طلبد در حوزه توسعه شهری تمامی مولفه ها در کنار هم مورد بررسی و اجرا قرار گیرد.‏

به هر روی، شهرداری ساری در این دوران هرچند شرایط سختی را می گذراند اما نباید از مولفه های همه ‏جانبه توسعه شهری غافل بماند.‏