محیط زیست اجازه پراکندگی دفع زباله در مازندران را نداد

حرف آنلاین: زباله در پهنه سبز خزری حالا دیگر تبدیل به بحران شده است. جنگل و دریا؛ این زنده‌ترین داشته‌های شمالی ایران جایی هستند که خزرنشینان و مهمانان‌شان از شر زباله‌ها راحت می‌شوند. مسئولان شهری در استان مازندران دچار معمای لاینحلی شده‌اند که سال‌هاست ذهن‌شان را مشغول کرده؛ با زباله‌ها چه کنیم؟تصاویری که چندی پیش […]

حرف آنلاین:

زباله در پهنه سبز خزری حالا دیگر تبدیل به بحران شده است. جنگل و دریا؛ این زنده‌ترین داشته‌های شمالی ایران جایی هستند که خزرنشینان و مهمانان‌شان از شر زباله‌ها راحت می‌شوند. مسئولان شهری در استان مازندران دچار معمای لاینحلی شده‌اند که سال‌هاست ذهن‌شان را مشغول کرده؛ با زباله‌ها چه کنیم؟تصاویری که چندی پیش از تل‌های زباله در کنار ساحل دریای خزر و درست در جایی که گردشگران و مهمانان شهر محمودآباد در حال شنا بودند در رسانه‌ها منتشر شد، فقط بخشی از بحرانی را نشان می‌داد که سه دهه است مردم شهرهای شمالی را درگیر خود کرده است. در حال حاضر علاوه بر محمود آباد زباله‌های چند شهر ساحلی دیگر از جمله فریدونکنار و بابلسر نیز در کنار دریا دپو، سوزانده یا دفن می‌شود. تا یک ماه پیش شهرداری محمودآباد نیز مانند 6 شهر همجوار زباله‌های این شهر را در منطقه <عمارت> دفن می‌کرد. اما شهرداری آمل به یک باره اجازه دفن زباله‌های محمود آباد را در عمارت لغو کرد. از آن زمان تاکنون این ساحل دریاست که میزبان زباله‌های صنعتی و خانگی مردم شهر شده است.حمل و دفن و دفع زباله در مازندران علاوه بر اينكه بخش اعظمي از درآمد شهرداري ها را قل به خود اختصاص مي دهد ، مقولات اجتماعي ناشي اعتراض هاي مردمي نسبت به نحوه حمل و نقل و دفع بهداشتي و نفوذ شيرابه ها را نيز در پي دارد. سرزمین مازندران روزانه شاهد تولید بیش از دو هزار و 800 تن زباله است که به دلیل کمبود زمین در شهرهای مختلف استان با مشکلات زیاد و هزینه های میلیاردی به نقاط دور کوهستانی و جنگلی حمل و دفن می شود ولی همچنان این زباله ها تبعات و مخاطرات زیست محیطی خود را به همراه دارد . حمل و دفن و دفع زباله در مازندران علاوه بر اینکه بخش اعظمی از درآمد شهرداری ها را به خود اختصاص می دهد ، مقولات اجتماعی ناشی اعتراض های مردمی نسبت به نحوه حمل و نقل و دفع بهداشتی و نفوذ شیرابه ها را نیز در پی دارد. حمل زباله ساری مرکز استان مازندران به 70 کیلومتری این شهر و پرداخت روزانه حدود 100 میلیون ریال و سالانه حدود 40 میلیارد ریال نمونه بارزی از وضعیت جمع آوری و حمل زباله های استان مازندران است این درحالیست که با چنین هزینه هایی می توان سالانه یک کارخانه کمپوست زباله ایجاد کرد و یا بخشی از هزینه های استفاده از فناوری های جدید در دفع و یا بازیافت زباله را تامین کرد . زباله مازندران مشکلی که پس از گذشت سالها همچنان مسوولان ارشد استان را در چگونگی دفع بهداشتی ،سوزاندن ،گرفتن انرژی برق و ساخت کارخانه کمپوست سر در گم نگهداشته و این طلای سیاه بلای جان طبیعت استان شده است.مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران بر لزوم ساماندهی مناطق طبیعی که از سال های گذشه به عنوان مکان دفع زباله های استان در نظر گرفته شده بود، تاکید کرد و گفت: محیط زیست اجازه پراکندگی دفع زباله را به دیگر مناطق نخواهد داد.ناصر مهردادی به مناسبت روز زمین پاک افزود: با پیگیری های دو سال اخیر ،تجمیع زباله های شهرستان های نزدیک به هم در مازندران در دستور کار شورای پسماند استان قرار گرفته است.وی با تاکید مجدد بر این نکته که محیط زیست اجازه تصرف دیگر مناطق طبیعی و حتی شخصی برای دفع زباله را در استان مازندران نمی دهد، خاطر نشان کرد: با توجه به وجود دانش و تکنولوژی دفع فنی و مهندسی زباله ها ، مناطق فعلی دفع زباله جوابگو بوده و استانداری و شهرداران باید برای انجام درست ماموریت شان هزینه کنند. به گزارش ایرنا، مدیر کل حفاظت محیط زیست مازندران تصریح کرد: در دو سال اخیر برای شهردارانی که اولویت اولشان حمل و دفع فنی و مهندسی زباله نبوده است ، با دلیل و مدرک پرونده سازی قضایی شکل گرفت.مهردادی بدون اعلام نام شهرداران مازندران که به خاطر زباله دارای پرونده قضایی هستند، ادامه داد: عملیاتی شدن پروژه های زباله سوز و کمپوست نیز مورد تاکید جدی محیط زیست است.وی به سرمایه گذاری 500 میلیارد ریالی ایجاد کارخانه زباله سوز در ساری و نوشهر اشاره کرد و گفت: کارخانه های کمپوست نوشهر و بابل نیز در حال انجام است.مازندران در سه دهه اخیر پس از پیروزی انقلاب اسلامی 21 استاندار به عنوان نماینده عالی دولت های مختلف در استان به خود دیده که هر کدام از آنان یکی از ماموریت های اصلی خود را توجه به محیط زیست و حل معضل زباله اعلام کرده اند اما این مسئله همچنان لاینحل مانده است.