خرابکاری دربرنامه هسته‌ای ایران

مهدی محمدی کارشناس مسائل هسته‌ای ، با اشاره به موضوع محکومیت «جفری استرلینگ» عامل سازمان سیا که پروژه خرابکاری این سازمان در برنامه هسته‌ای ایران را افشا کرد، اظهار داشت: پرونده‌ای که امروز در آمریکا در حال رسیدگی است، مربوط به کتابی از «جیمز رایزن» خبرنگار نیویورک تایمز می‌شود که در این کتاب، وی اطلاعاتی را منتشر کرد که مربوط به پروژه سازمان سیا برای ارائه اطلاعات غلط و فروش تجهیزات دستکاری شده به ایران و در نهایت صدمه زدن به تاسیسات هسته ای بود.

وی افزود: بعد از انتشار این کتاب، دولت و وزارت دادگستری آمریکا تحقیقات وسیعی را شروع و اعلام کردند که اطلاعات افشا شده در این کتاب دارای طبقه‌بندی بالا بوده و منجر به سوختن بخش‌های مهمی از روش‌ها و تکنیک‌های پروزه‌های سازمان سیا شده است که برخی از آنها، اقدامات جاری علیه ایران محسوب می‌شده است.

محمدی ادامه داد: بنابراین، دولت آمریکا به نیویورک تایمز و جیمز رایزن فشار زیادی آورد تا منابع اطلاعاتی خود را افشا کند.

این کارشناس مسائل سیاسی تأکید کرد: خروجی این فرآیند پیچیده تحقیقاتی که اما و اگرهای قانونی زیادی هم در آن وجود داشته است، منجر به این شد که یکی از ماموران سازمان سیا به نام «جفری استرلینگ» متهم به افشای غیرقانونی اطلاعات طبقه‌بندی شده این سازمان شد.

تلاش برای ورود ایران به یک معامله ناخواسته/وزارت خارجه از اسناد «رایزن» در مذاکرات هسته‌ای استفاده کند

وی با بیان اینکه این فرآیند از چند جنبه دارای اهمیت است، اظهار داشت: جنبه اول آن این است که اطلاعاتی که رایزن در کتاب خود افشا کرده، به قدری دارای اهمیت بوده است که آمریکایی‌ها رویه‌های معمول خود درباره آزادی و حق مطبوعات برای حفظ منابع خبری خود را نادیده گرفتند و اصرار کردند که رایزن باید منبع خود را افشا کند.

محمدی افزود: این نشان دهنده آن است که اطلاعاتی که رایزن در کتاب خود افشا کرده، اطلاعات مهمی است و ما به عنوان ایران می‌توانیم از این اطلاعات به عنوان یک سند برای خرابکاری آمریکا در تاسیسات هسته‌ای ایران استفاده کنیم؛ چراکه اگر این اطلاعات فاقد سندیت بود، دلیلی نداشت که دولت آمریکا در کشف منبع آن اصرار و وسواس به خرج دهد.

این کارشناس مسائل هسته ای با تاکید بر اینکه دستگاه دیپلماسی ما سند قابل توجهی در اختیار دارد که نشان‌دهنده جزئیات تلاش آمریکا برای خرابکاری در برنامه هسته ای ایران است، گفت: وزارت امور خارجه می‌تواند از این اسناد برای زیر سوال بردن صداقت و جدیت آمریکا در مذاکرات استفاده کند و  نتیجه بگیرد که اگر آمریکایی‌ها چنین عملکردی در گذشته داشته‌اند، در آینده هم نمی‌شود به آنها به عنوان یک طرف بین‌المللی اعتماد کرد.

وی با اشاره به فصل مهمی در کتاب جیمز رایزن خاطرنشان کرد: در این فصل آمده است که آمریکایی‌ها تلاش داشتند اطلاعات غلطی به ایران ارائه دهند و ایران را درگیر یک پروژه کنند که هدف آن نیز این بوده است که ایران اطلاعات مربوط به ساخت سلاح هسته‌ای را از واسطه‌هایی بگیرد که آن واسطه ها خودشان عوامل سازمان سیا بوده اند تا آمریکایی‌ها بعد از آن بتوانند، با استناد به این اطلاعات ایران را متهم به ساخت سلاح هسته‌ای کنند.

محمدی با بیان اینکه پروژه مورد نظر آمریکایی‌ها درواقع پهن کردن یک دام برای ایران بود، گفت: هدف آنها از پهن کردن این دام برای ایران این بوده است که ایران را وارد معامله‌ای کنند و از این معامله برای متهم کردن ایران بهره ببرند؛ این پروژه در قالب ارائه اطلاعات غلط و فروش قطعات و تجهیزات ترسیم شده بوده است.

وی پروژه سازمان سیا را بی ارتباط با نیروگاه هسته ای بوشهر عنوان کرد و افزود: در کتاب رایزن آمده است که این پروژه مربوط به سانتریفیوژها و برنامه های مرتبط با وزارت دفاع بوده است.

محمدی با بیان اینکه بحث هسته ای ایران در اوایل دهه 90 میلادی هنوز مطرح نشده اما فعالیت‌هایش در جریان بوده است، اظهار داشت: اگر به کتاب آقای روحانی هم مراجعه کنید، می‌بینید که تاریخچه مباحث هسته‌ای قبل‌تر از سال 2003 بوده است.

این کارشناس مسائل هسته ای، با اشاره به اینکه آمریکایی ها خودشان هم می‌دانستند که ماهیت برنامه هسته ای ایران صلح آمیز است و ایران به دنبال خریدهای نظامی یا دریافت اطلاعات و نقشه‌های ساخت سلاح هسته‌ای نیست، افزود: آنها تلاش کردند ایران را وارد یک معامله ساختگی کرده و در نهایت متهم کنند. کتاب رایزن نشان می‌دهد که آمریکایی ها ناامید شده بودند که یک سند واقعی برای غیر صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای ایران ارائه دهند، بنابراین تصمیم گرفتند علیه ایران سندسازی کنند.

وی ادامه داد: روشی که برای سندسازی استفاده کردند این بوده است که افرادی را پیش بفرستند تا آنها نقشه‌هایی را به ایران بفروشند که بر اساس آن بتوانند ایران را متهم به فعالیت در ساخت تسلیحات هسته‌ای کنند.

محمدی تاکید کرد: این موضوع نشان می‌دهد که دستگاه اطلاعاتی آمریکا هیچ سند واقعی برای اثبات غیر صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران از همان دوران اوایل دهه 90 میلادی نداشته است و مجموعه ادعاهایی که بعدا هم ارائه کرده، همگی فاقد پایه و اساس است.

این کارشناس مسائل هسته ای با بیان اینکه ما سال‌های طولانی است که متهم به تلاش برای کسب دانش و ساخت سلاح هسته ای هستیم تصریح کرد: ما برای این موضوع هم هزینه های متعدد دیپلماسی، اقتصادی، اطلاعاتی و صنعتی داده ایم؛ محکوم شدن «استرلینگ»، به ما می‌گوید که همه این اتفاقات و ادعاهای آمریکا فاقد پایه و اساس است.

به گفته محمدی، ما می‌توانیم از لحاظ حقوقی و بین المللی پایه و اساس ادعاها علیه برنامه هسته ایران را که متاسفانه در مذاکرات فعلی برخی از آنها به رسمیت شناخته شده است زیر سوال ببریم و تهدید کنیم که اتهامات علیه ایران پایه و اساس معتبری ندارد و دلیلی ندارد که ایران برای رفع این اتهامات اعتمادسازی و برای این اعتمادسازی محدودیت هایی را در برنامه هسته ای خود ایجاد کند.

خرابکاری در برنامه هسته‌ای ایران با قطعات «زیمنس»/ تقسیم کار بین سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و اروپا

وی با اشاره به تاریخچه خرابکاری در برنامه هسته ای ایران افزود: در دهه گذشته برندها و کارخانجات معتبر بین‌المللی مانند «زیمنس» درگیر این پروژه خرابکاری بوده اند و قطعاتی را به ایران فروختند که این قطعات دارای برند رسمی زیمنس بود، اما از لحاظ فنی در این قطعات دستکاری هایی شده بوده است که وقتی در برنامه هسته ای ایران بکار گرفته می‌شد، می‌توانستند کل برنامه هسته ایران را دچار آسیب های سنگین و جبران‌ناپذیر کنند.

محمدی شیوه خرابکاری فنی در برنامه هسته ای ایران را یک شیوه شناخته شده در این کشور دانست و افزود: برخی آزمایشگاههای تحقیقاتی در آمریکا هم در حوزه مهندسی هسته ای و هم در حوزه ویروس های رایانه‌ای و عملیات سایبری بیش از یک دهه است که تلاش می‌کنند برنامه هسته ای ایران را دچار اختلال کنند.

وی تأکید کرد: معاونت حفاظت و امنیت سازمان انرژی اتمی یک پرونده بسیار قطور از این جنس خرابکاری ها را در اختیار دارد که یا در برنامه هسته ای ایران انجام شده یا در دست انجام بوده که جلوی آن گرفته شده است.

این کارشناس مسائل هسته ای، با بیان اینکه ما در مقابل حجم عظیم خرابکاری به نوعی بازدارندگی در برابر این اقدامات رسیده‌ایم، گفت: امروز سطح دانش به قدری رشد کرده است که فروش یک قطعه معیوب به ایران به هیچ وجه مانند گذشته میسر نیست و این جزو الطاف خفیه الهی بوده است که شامل حال برنامه هسته ای ایران شده است؛ ما امروز در وضعیتی قرار داریم که می‌توانیم از دارایی های هسته ای خود صیانت کنیم.

محمدی با اشاره به تأثیرات کتاب رایزن تصریح کرد: سازمان سیا بعد از کتاب رایزن آسیب‌پذیری قابل توجهی پیدا کرد و به همین دلیل حساسیت بسیار زیادی در خصوص این موضوع دارد.

وی اضافه کرد: در این کتاب اشاره شده است که گروهی از سرویس های اطلاعاتی که اروپایی‌ها و اسرائیلی‌ها هم در آن دخیل بوده‌اند، در انجام این پروژه علیه برنامه هسته ای ایران مشارکت کرده اند.

این کارشناس مسائل هسته ای گفت: آمریکا صرفا مدیریت کننده این فرآیند بوده و در واقع یک نوع تقسیم کار بین سرویس‌های اسرائیلی و به عنوان مثال BND(سرویس اطلاعات خارجی آلمان) در این پروژه صورت گرفته است./مهر