خیمه گاه حسینی 2 / تاریخچه عزاداری

شاید بعضی افراد اینطور فکر کنند که تاریخچه عزاداری سیدالشهداء (علیه السلام) فقط مربوط به بعد از شهادت آن حضرت می باشد، در حالیکه باید به این افراد گفت:تاریخچه عزاداری سیدالشهداء (علیه السلام)مربوط میشود به زمان حضرت آدم …

صاحب کتاب «درّ ثمین» در تفسیر آیه ۳۷ سوره بقره «فَتلَقَّی آدمُ من رَبِّه کَلماتٍ» روایت می‌کند: وقتی حضرت آدم خواست توبه کند نام‌های مبارک پیامبر و امامان (علیهم السّلام) را در عرش دید! جبرئیل به آن حضرت تعلیم داد که بگو: یا حمید بحقّ محمد، یا عالی بحقّ علی، یا فاطر بحقّ فاطمة، یا محسن بحقّ الحسن و الحسین و منک الإحسان. هنگامی که نام حسین را بیان کرد،فَلَمَّا ذَکَرَ الْحُسَیْنَ سَالَتْ دُمُوعُهُ وَ انْخَشَعَ قَلْبُهُ وَ قَالَ یَا أَخِی جَبْرَئِیلُ فِی ذِکْرِ الْخَامِسِ یَنْکَسِرُ قَلْبِی وَ تَسِیلُ عَبْرَتِی…اشک هایش جاری و قلب مبارکش شکست. آن گاه به جبرئیل گفت: چرا وقتی نام پنجمین ایشان را ذکر می‌کنم قلبم می‌شکند و اشکم جاری می‌شود؟ جبرئیل گفت: این پسر تو دچار مصیبتی خواهد شد که مصائب دیگر در مقابل آن کوچک خواهند بود. حضرت آدم فرمود: چه مصیبتی؟ جبرئیل گفت: حسین(علیه السلام) در حالی شهید می‌شود که عطشان، غریب، تنها و بی یاور خواهد بود. ای آدم! اگر تو او را می‌دیدی می‌شنیدی که می‌گفت: وا عطشاه! وا قلة ناصراه! حتی یحول العطش بینه و بین الماء کالدخان. یعنی آه از عطش! آه از بی یاوری! کار تشنگی آن حضرت به جایی می‌رسد که آسمان به نظرش مثل دود خواهد آمد. کسی جوابش را نمی گوید مگر با شمشیر، تا اینکه جرعه مرگ را بیاشامد. آن حضرت را نظیر گوسفند از قفا سر می‌برند، خیمه هایش را به یغما می‌برند، سر مبارک وی و یارانش را در شهرها می‌گردانند، زن و بچه هایش را به اسیری خواهند برد. این چنین در علم خداوند منان سبقت یافته است. سپس حضرت آدم و جبرئیل همچون زنی که جوان از دست داده گریان شدند. پس اولین گریه کن حضرت سیدالشهداء علیه السلام پدر ما حضرت آدم بوده و این اشک و عزاداری میراثی است که از حضرت آدم نسل به نسل به فرزندانش رسیده است.

حجت الاسلام‌ حسن حسین زاده