آقای استاندار، شما که سیاسی نبودید؟!

حرف آنلاین:

رمضان برای بسیاری از افراد فرصتی برای رهائی از تن دنیائی و وصل شدن به اقیانوس معنویت و معرفت الهی است. وقت رمضان وقتی  ناب است که اگر قدر آن به خوبی  دانسته شود آنگاه قطعا دستاوردهای بزرگی را می توان ملاحظه نمود. رمضان برای مدیران هم فرصت مغتنمی را ایجاد می کند تا با بهره گیری درست و دقیق از آن خود را در مسیرصلاح و فلاح دنیوی و اخروی قرار دهند.صلاح و فلاح دنیوی و اخروی مدیران بدون هیچگونه تردیدی در امتداد خدمت صادقانه و صمیمانه به مردم عزیزی که که همه وجودشان در اطاعت از خدا ، پیامبر و اولی الامر از خودشان خلاصه می شود نهفته شده است. بهر تقدیر در رمضان مدیران هم بر اساس یک سنت جدید!، اقدام به پهن نمودن سفره های افطاری می کنند تا عده ای را دور هم گرد آورند و دیداری تازه نمایند. در این بین برادرمان جناب آقای دکتر فلاح استاندار محترم هم اقدام به پهن نمودن سفره های افطاری و همچنین حضور در برخی از سفره های پهن شده نمود که از باب تامل در آن چه گذشت ، به نظر می رسد می توان نکات زیر را مطرح نمود:

1_ شاید که خیر قطعا برگزارکنندگان جلسات افطاری با طعم دولتی! به این موضوع توجه جدی دارند که بیت المال و خزانه مسلمین شوخی بردار نبوده و ریال به ریال آن را باید با نهایت وسواسیت و حساسیت به مرحله هزینه کرد رساند. نگارنده در پاک دستی استاندار محترم با توجه به شناخت دور را دوری که _ خیلی عمیق هم نیست_ دارد می تواند به این نکته تا آنجا که می داند اذعان کند اما در این میان آیا نمی توان این انتظار را داشت که مثلا روزی هزینه های انجام شده از یک سو و محل تامین هزینه ها شفاف سازی شود تا همگان از آن اطلاع یافته و به طیبی مدیران بیشتر واقف شوند؟ متاسفانه چند صباحی رسم شد که به محض طرح چنین مسائلی برخی افراد ذی صلاح  به جای پاسخگوئی، از طراحان پرسش مطالبه پرسش گری در دولت قبل را می کنند که البته باید به این دوستان عرض کرد اولا سوال را با سوال پاسخ نمی دهند ثانیا” باید گفت ای کاش دوستان اندکی از مواضع جریان ناب ارزشی را در دولت قبل مطالعه می کردند تا بدانند که این جریان در طرح انتقادات مشفقانه و محترمانه  خود به هیچ وجه به اشخاص و سلایق آنان توجهی ندارد و با صراحت و صداقت نقادی کرده و خواهد کرد. ذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که نگارنده انتقاد خود را از حاتم بخشی های یکی از مدیران ارشد سابق که بخشی از آن در اطعام دهی به این و آن خلاصه می شد بیان داشته و از طرح شفاف آن به هیچ وجه دریغ نورزیده است.

2_ از آنجانی که در این ضیافت ها میزبان مدیریت ارشد استان بوده است لذا طرح این سوال ضروری است که مدعوین بر اساس چه معیار و مبنائی ، کارت دعوت به این ضیافت را دریافت داشته اند؟ به بیانی دیگر شاخصه متمایزه مدعوین بر دیگر شهروندان مازندرانی در چه بوده است که آنها توفیق! دریافت مجوز ورود به ضیافت را داشته اند؟ شاید گفته شود که آیا میزبان حق ندارد هر فردی را که بخواهد، دعوت کند و در این دعوت کردن هم نیازی به اجازه و کسب تکلیف از این و آن را ندارد . در پاسخ باید گفت بله میزبان می تواند اما نه هر میزبانی. میزبانی که دارای جایگاه حقوقی مشخص است قطعا مدعوین او هم می بایست بر اساس ضوابطی حقوقی و نه روابطی گروهی! دعوت شوند چرا که او با عنوان حقوقی خود میزبان است. عنوان حقوقی محدودیت های مشخص شده ای را به وجود می آورد که توجه جدی به آن از ضروریات جایگاه هائی اینچنینی است. قطعا به این نکته توجه شده است که برخی افراد با قرار گرفتن در لیست مدعوین میزبانان حقوقی_ که البته اختصاص به تنها مدیران امروز هم ندارد بلکه قبلی ها را هم شامل می شود_  خود را در معرض یک وجاهت قرار می دهند اگرچه اکثر مدعوین چنین جلساتی مبرا از این نکته هستند اما در این میان از تعداد اندک هم نمی توان چشم پوشید. به نظر می رسد در صورت داشتن مبنا و معیاری مدبرانه و هوشمندانه در این زمینه، قطعا درصد اندک آن به صفرتنزیل خواهد یافت.

3_از جمله آسیب های جدی مدیریت ها این است که مدیران درگیر جلساتی بی حاصل شوند. بالاخره باید پذیرفت که وقت و زمان مدیران بسیار حائز اهمیت بوده و نمی بایست صرف اموری بی حاصل شود. در این میان فرصت مدیریت ارشد یک استان آن هم استانی با این حجم از گستردگی قطعا اولی به دیگر مدیران است. واقعا برای نگارنده مشخص نیست که صرف شدن وقت استاندار محترم  در مثلا فلان ضیافت افطاری بر اساس کدام ضرورت مدیریتی و استانی بوده است؟! شاید اقتضا ملی و استانی ضرورت داشته باشد که مثلا مدیریت ارشد در فلان جلسه حضور یابند که در این نمی توان تردیدی ایجاد نمود اما این که در این ضیقی و تنگی فرصت و زمان ، چنان فرصت و زمانی از ایشان گرفته شود و حاصلی در پی نداشته باشد قابل تامل است. البته  شاید حاصل مستتری در میان باشد که فعلا خبری از آن نیست!

4_یکی از بحث برانگیز ترین موضوعاتی که متاسفانه در ضیافت های افطاری با حضور استاندارچه به عنوان میزبان و چه به عنوان مهمان روی داد آن بود که برخی از افراد که در فتنه شوم نقش داشته و حتی مدتی را در بازداشت به سر برده اند اکنون در جمع مدعوین در کنارنماینده عالی دولتی که ریاستش را فردی به عهده دارد که سخنان آتشین او در 23 تیر78 در تاکید و اصرار بر طرد یدی و فکری فتنه گران هرگز از خاطره تاریخ محو نخواهد شد، قرار گرفته اند! آیا واقعا جای این پرسش نیست که این جماعت مدعی! در اینجا چه می کنند؟! شاید گفته شود که آنها در گذشته چنان کرده و بوده اند و به حال ارتباطی ندارد که در پاسخ باید گفت بله گذشته، گذشته است اما آیا می توان به کسانی که بر گذشته سیاه خود به عنوان افتخار نگریسته و بر آن همچنان اصرا دارند اعتماد کرد؟!

5_ و سخن پایانی خطاب به برادرمان جناب آقای دکتر فلاح؛ برادر عزیز بر اساس آن چه که خودتان گفته بودید قرار بود شما فردی کاملا فنی و عملیاتی باشید. حتما خاطرتان هست که در یک جلسه در جمعی اندک که برادر دیگرمان جناب آقای دکتر یونسی معاون محترم سیاسی  نیز حضور داشتند، خودتان را فردی غیر سیاسی و بدون وابستگی به جناح و گروه عنوان نمودید که  دغدغه تعالی معنوی و مادی مازندران را دارد. نگارنده در همان جلسه در مواجه با جمله مذکورتان،به دو نکته اشاره کرد اول آنکه استاندار پیشانی سیاسی دولت در استان به شمار آمده و قطعا پیگیر دغدغه های سیاسی نظام مقدس اسلامی در شعاع مدیریتی خود خواهد بود و ثانیا” باید نگران سیاسی نبودن شما بود چرا که برخی افراد ممکن است مشورت هائی با طعم سیاسی جناحی و نه سیاستی که نظام مقتدر اسلامی مدنظرش است ارائه دهند و آنگاه از ورای این مشورت ها نتایجی رخ دهد که ممکن است دوستان صادقتان را با توجه شناختی که  از صبغه اعتقادی و انقلابی تان دارند دچار حیرت کند کمااینکه وقتی خبر قرار گرفتن  در کنار فلان بازداشتی فتنه آمریکائی و اسرائیلی88 که هیچ قرابتی با شما ندارد دریافت شد چیزی جز انگشت حیرت به دندان گزیده نشد!