جزئیات طرح جدید اشتغال روستایی

طرح کشت مبتنی بر سفارش با هدف اتصال بنگاههای خرد و کوچک محلی به بنگاههای بزرگ صادراتی کلید خورد؛ با این طرح کشاورزان و دامداران برای صادرات محصول،به شرکتهای صاحب نام صادرکننده متصل می‌شوند.

برنامه توسعه اشتغال روستایی و عشایری از سال گذشته با هدف هدایت تسهیلات به طرح‌های دارای مزیت اشتغال کلید خورد تا بر اساس این طرح معادل ریالی ۱.۵ میلیارد دلار از منابع صندوق توسعه از طریق چهار بانک و موسسه عامل در اختیار طرح های اشتغالزا و مورد تایید قرار  گیرد.

اما با توجه به اینکه یکی از مشکلات بنگاه های تولیدی به ویژه در بخش کشاورزی، عدم برقراری ارتباط و اتصال پایدار بین بنگاههای خرد و کوچک محلی و بنگاههای بزرگ صادراتی است، طرح جدید «کشت مبتنی بر قرارداد» یا «کشت مبتنی بر سفارش» به منظور برقراری این ارتباط، تحت قرارداد و  انتقال دانش فنی و استانداردها در قالب برنامه اشتغال روستایی در دستور کار قرار گرفت.

بیشترین علت بروز مشکل در بنگاه ها و واحدهای تولیدی و کشاورزی عدم اتصال به بازار است و در حال حاضر بسیاری از کارخانجات به رغم داشتن تکنولوژی به روز اما توانایی اتصال به بازار و فروش محصول خود را ندارند. بنابراین تقویت بازار مصرف کننده داخلی یکی از اهداف توسعه کسب و کارها است.

در همین راستا «طرح کشت مبتنی بر سفارش» در قالب طرح اشتغال روستایی رونمایی شد.

اما بر اساس آنچه که در «طرح کشت مبتنی بر قرارداد» آمده است، یکی از محورهای اصلی مداخله در ایجاد اشتغال پایدار روستایی اتصال کسب و کار ها به بازار است. ساختار عمده کشورهای در حال توسعه در بخش کشاورزی، ساختاری مملو از «بنگاههای کوچک بدون اتصال پایدار به زنجیره های ارزش و تولید» است که این موضوع سبب آسیب پذیری بالای بنگاههای خرد کشاورزی در کشورهای مختلف شده است.وجود واسطه های چند سطحی ، سود آوری و بهره وری را در بخش کشاورزی با چالش مواجه کرده است و اطمینانی به تولید بهینه و با استاندارد کمی و کیفی برای محصولات کشاورزی و دامی بوجود نیامده است.همچنین شرکتهای بزرگ به دلیل نبود رویه های مطمئن در بازارهای داخلی و خارجی از ثبات قیمت و حجم تولید برای عقد قرارداد برخوردار نیستند.

عدم اتصال مناسب و یا تولید تحت سفارش و قرارداد  به زنجیره های تولید از یک طرف، درآمد مناسب مالی را برای کشاورز بوجود نمی‌آورد و از طرف دیگر، اطمینان و تداوم سفارش از سوی خریداران و کاهش کمیت و کیفیت را در بنگاههای بزرگ بوجود آورده است.

عدم اطمینان به خرید و تامین مناسب و به موقع و با کیفیت مطلوب همواره یکی از مشکلات اصلی بنگاه‌های بزرگ و صادراتی بوده است. این عدم اطمینان فشارهای مختلفی را از سوی خریداران محصولات این شرکتها ، از نظر قیمت، زمان دسترسی، میزان سفارش و تثبیت قیمت ایجاد می کند که در نهایت باعث کاهش سطح سود آوری، کاهش توان رقابت پذیری و عدم توسعه مطلوب این بنگاهها می شود.