روابط عمومی ‌ها؛ پیش‌قراولان از یاد رفته

 

 

برای پیدا کردنش یا باید در اتاق جلسات بگردی، یا در راهرو جلوی تابلوی اعلانات.

اگر اینجاها نبود، مطمئن باشید حتما دنبال نردبان و برای نصب بنر یا شاید هم بالای نردبان!

خوش شانس که باشی پشت میزی پر از روزنامه و نشریه و زونکن،در میان انبوهی از عکسها، لوح تقدیرها و یا پشت سیستم و مشغول بروز کردن سایت اداری و….

اینها گوشه ای از روزهای یک روابط عمومی بود.

بسیار شنیده ایم و خوانده ایم که روابط عمومی‌ها قلب تپنده سازمانها هستند، یا شعار داده ایم که روابط عمومی‌ها سربازان خط مقدم جبهه فرهنگی اند و…

اما در عمل، آنچه نمود پیدا کرده، اندکی از دغدغه های روابط عمومی‌ها را پاسخگو نبوده است.

روابط عمومی یا هنر هشتم مهم ترین رکن دنیای مدرن در عصر ارتباطات است که توانسته جای خود را در تمام سازمان های جهانی و دولتی پیدا کند و امروزه از آن به عنوان مهمترین رکن شکوفایی و نوآوری در هر مجموعه ای یاد می شود.

روابط عمومی در یک کلمه وظیفه ایجاد “ارتباط” را بر عهده دارد و در تمام جوامع بشری به عنوان یک “علم” و “شغل” پذیرفته شده است.

مهمترین نقش روابط عمومی در عصر ارتباطات و جامعه اطلاعاتی، مدیریت اطلاعات است. امروزه با وجود شبکه های گسترده اینترنت و با وجود انقلاب بزرگ اطلاعاتی و انفجار اطلاعات که در این زمان اتفاق افتاده است، دسته‌بندی و نحوه استفاده از هجمه سنگین اطلاعاتی به امر بسیار مهمی تبدیل شده است که روابط عمومی ها در این طبقه بندی نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند.

در میان انبوهی از کار های روزمره و کوهی از گرفتاریهای مدیران و شلوغی و ترافیک برنامه های ایشان جای خالی یک دستیار ، یک سخنگو یک مدافع منافع سازمان و یک فردی که بتواند افکار و عقاید عموم مردم را به مدیران انتقال دهد و با در نظر گرفتن منافع مردم مانع آشفتگی اذهان عمومی گردد  همواره احساس می‌شود.

بی شک یک کارشناس روابط عمومی میتواند بیش از نیمی از این جای خالی را پر کند.

در این میان نزدیک کردن اذهان عمومی به واقعیات سازمان، یکی از مهم‌ترین وظایفی است که بر عهده کارشناس روابط عمومی می‌باشد.

امروزه روابط عمومی بعنوان علم، دارای اصول و مبانی اولیه است و عموما شاهد آن هستیم که واژه روابط عمومی در میان مردم استفاده می شود، بدون در نظر گرفتن اینکه واقعیت روابط عمومی چیست؟

آیا در زمره علوم پایه قرار می گیرد؟ یا هنری است که از خلاقیت بهره می گیرد و خود پس از موسیقی ،نمایش ،سینما و… هنر هشتم خوانده می شود؟

تصور نمی‌کنم تاکنون هیچ علمی به اثبات فرمول مشخص و واحدی برای ارتباط با تمامی انسان ها پرداخته باشد.

هنر روابط عمومی در پیشبرد اهداف یک سازمان، از شناسایی خواسته‌ها و علایق مخاطبین یک سازمان دست نمی‌کشد و همواره در پی راه حلی مناسب در جهت ارتباطی موثر با افراد می‌باشد و هنرمند روابط عمومی بعنوان فردی مدافع حقوق سازمان و عموم مردم و هم چنین پل ارتباطی بین افراد سازمان و مدیریت با به کارگیری این هنر، سازمان را به سوی برقراری ارتباط موثر و با کیفیت، با مخاطبین درون سازمانی و برون سازمانی هدایت می‌کند.

پرداختن به مقوله روابط عمومی، آن‌چیزی نیست که هدف این نوشتار باشد، زیرا مبحث روابط عمومی بسیار گسترده‌ و قابل توجه است.

امروز به مناسبت روز ارتباطات و روابط عمومی ، به عنوان اهالی رسانه که ارتباطی تنگاتنگ با این بخش از سازمانها و ادارات داریم، تنها هدفمان تلنگری به مدیران و روسای این سازمان‌هاست.

گلایه ای که در لابلای درد دل های مسئولان و کارشناسان روابط‌عمومی‌ها بیش از هرچیزی ، حتی بیش از کمبود امکانات، تجهیزات و اختیارات به چشم می‌آید فراموشی این قلب تپنده در روزی ست که به نام آنها سند خورده است.

چه بسیارند مدیرانی که این روز را فراموش کرده و حتی به اندازه یک تبریک،یادی از شریان اصلی سازمان خود نمی‌کنند‼

روابط عمومی ها همچون آلارم گوشی که یادآور تمام قرارها،جلسات، مناسبتها و کارهای مهم یک فرد هستند، برای مدیران همیشه و هرجا حاضر و آماده اند، بد نیست تنها یک روز از تقویم را خودشان با خط درشت تیک زده و در آن بنویسند:

روز روابط عمومی، تقدیر و عرض خسته نباشید به مسئول و کارشناسان روابط عمومی توسط مدیریت و پرسنل اداره

روزتان مبارک هنرمندان عرصه اطلاع‌رسانی