چرا نمایندگان به کمیسیون فرهنگی نمی‌روند؟

به گزارش خبرنگار پارلمانی ایسنا،‌ کسادی کمیسیون فرهنگی در حالی است که تعداد زیادی از نمایندگان برای عضویت در کمیسیون‌هایی مثل امنیت و اقتصادی داوطلب شده‌اند. نواب رئیس مجلس هم تا به حال نتوانسته‌اند نمایندگان را قانع کنند که از کمیسیون‌های پرترافیک به کمیسیون‌های خالی مثل فرهنگی،‌ شوراها و قضایی بروند.

از نمایندگانی که در مجلس نهم عضو کمیسیون فرهنگی بودند، نصرالله پژمانفر، احمد سالک و جمشید جعفرپور برای عضویت در کمیسیون فرهنگی اعلام آمادگی کرده‌اند؛ ‌علی مطهری هم برای کمیسیون آموزش نام‌نویسی کرده؛ جایی که سرلیست امید در تهران یعنی محمدرضا عارف قرار است حضور داشته باشد. هشت عضو دیگرِ کمیسیون فرهنگی در مجلس نهم هم از راهیابی به مجلس دهم بازمانده‌اند.

با حضور علی لاریجانی،‌ رئیس مجلس شورای اسلامی، داوطلبان کمیسیون فرهنگی به 4 نفر می‌رسد و بدین ترتیب این کمیسیون هنوز برای رسیدن به حد نصاب  15 عضو کم دارد.

برخی به دنبال جمع کردن کمیسیون فرهنگی هستند

نصرالله پژمانفر، عضو کمیسیون فرهنگی در مجلس نهم، عوامل زیادی را در عدم تمایل نمایندگان به کمیسیون فرهنگی ذی‌نفع می‌داند و می‌گوید: کم‌ترین ارجاعات به کمیسیون فرهنگی است. بسیاری از موضوعاتی که به کمیسیون فرهنگی مربوط است به کمیسیون‌های دیگر ارجاع داده می‌شود. خیلی تعجب دارد که مباحث فرهنگی از قبیل فضای مجازی به کمیسیون‌هایی مثل اجتماعی و حتی صنایع و معادن فرستاده می‌شود.

او ادامه می‌دهد: اگر برخی رویشان می‌شد، این مساله را مطرح می‌کردند که به کمیسیون فرهنگی نیاز نداریم. البته این حرف را به طور غیررسمی مطرح کرده‌اند؛ آنها بنا بر جمع‌آوری کمیسیون فرهنگی دارند و می‌خواهند برخی مسائل را به کمیسیون اجتماعی و برخی را به کمیسیون شوراها ببرند.

پژمانفر تاکید می‌کند: ‌نتیجه این نگاه‌ها این است که از مجموع 300 نماینده فقط چهار نفر برای عضویت در کمیسیون فرهنگی اعلام آمادگی می‌کنند. در نهایت یک سری افراد را به کمیسیون فرهنگی می‌آورند اما این معنای خیلی بدی دارد که افراد با اختیار به این سمت نیایند. در مجلس نهم هم چنین افرادی داشتیم که مدتی در کمیسیون بودند و هیچ فعالیتی نداشتند؛ درنهایت هم در اواسط مجلس، تغییر کمیسیون دادند.

عدم اقبال به کمیسیون فرهنگی نگران‌کننده است

غلامعلی جعفرزاده، نماینده مردم رشت، عدم اقبال نمایندگان به کمیسیون فرهنگی را ضعفی نگران‌کننده می‌داند و می‌گوید: عدم استقبال از کمیسیون فرهنگی در بیرون نماد خوبی ندارد و باعث می‌شود عقب‌افتادگی فرهنگی‌مان تشدید شود. حق این بود که حداقل روحانیون مجلس و کسانی که سبقه فرهنگی دارند در کمیسیون فرهنگی جمع شوند.

البته این نماینده مجلس معتقد است: این مساله در حکمیتی که شعبه‌ها انجام می‌دهند تا حدودی برطرف می‌شود.

عبدالرضا مصری، نماینده کرمانشاه هم که در مجلس نهم عضو هیات‌رئیسه مجلس بود، تاکید می‌کند: این یک مشکل جدی در مجلس است که بعضی از کمیسیون‌ها مثل فرهنگی، ‌قضایی و اصل 90 متقاضی کمی دارند.

کسی که به دنبال آب شرب مردم است، عضو کمیسیون فرهنگی نمی‌شود

شاید بتوان یکی از مهم‌ترین دلایل بی‌توجهی نمایندگان به کمیسیون فرهنگی را دغدغه‌ها و مشکلات اقتصادی کشور دانست؛ دغدغه‌هایی که شعارهای انتخاباتی بسیاری از نمایندگان را تشکیل می‌دهد و حالا نمایندگانی که با شعارهای اقتصادی از مردم رای گرفته‌اند، در گام نخست باید به عضویت یکی از کمیسیون‌های اقتصادی مجلس دربیایند تا بتوانند اهداف و شعارهای خود را پی‌گیری کنند.

دغدغه‌های اقتصادی، مساله‌ای است که علی لاریجانی،‌ رئیس مجلس هم بر آن تاکید کرده و می‌گوید: وقتی مشکلات اقتصادی در کشور زیاد است، ذهن نمایندگان به سمت حل این مسائل می‌رود.

عبدالرضا مصری هم این مساله را در انتخاب نمایندگان بی‌تاثیر نمی‌داند: در حوزه‌های انتخابیه شهرستان‌ها انتظارات و توقعات کسانی که به نماینده رأی می‌دهند رفع مشکلات زندگی است. مواردی مثل اشتغال، گرانی، امکانات و مشکلات عمرانی از مسائلی هستند که جزو انتظارات مردم حوزه‌های انتخابیه از نمایندگان محسوب می‌شوند.

او ادامه می‌دهد: به اعتقاد من نمایندگانی که از مرکز استان‌ها یا تهران می‌آیند، باید بیشتر در کمیسیون فرهنگی عضو شوند تا نمایندگانی که هنوز به دنبال آب شرب مردم هستند. طبیعتاً‌ کسی که به دنبال آب شرب مردم است، عضو کمیسیون فرهنگی نمی‌شود. این امری طبیعی است و مردم به نمایندگان رأی داده‌اند که مشکلات حوزه انتخابیه‌شان را حل کنند؛ گرچه به نظر من با وضعیت عمرانی که ما داریم، ‌آن مشکلات هم حل نمی‌شود.

پروانه سلحشوری،‌ عضو فراکسیون امید هم با تاکید بر اهمیت مسائل اقتصادی از دیدگاه نمایندگان،‌ به خبرنگار ایسنا می‌گوید: به نظرم نمایندگانی که از شهرستان‌ها می‌آیند دغدغه‌ اقتصادی زیادی برای حوزه‌های انتخابیه خود دارند چرا که باید از نظر اقتصادی و معیشتی به مردم خود پاسخگو باشند. این دسته از نمایندگان اولویت‌شان را کمیسیونی می‌گذارند که بتوانند نسبت به مردم خود پاسخگویی داشته باشند.

رای مخفی، آخرین راهِ تعادل کمیسیون‌ها

به گزارش ایسنا، بر اساس آیین‌نامه مجلس، در صورتى که تعداد افراد معرفى‏ شده براى هر کمیسیون بیش از تعداد لازم باشد مجموع افراد معرفى‏ شده براى هر کمیسیون با دعوت یکى از نواب رئیس تشکیل جلسه مى‌دهند تا در مورد افراد مورد نیاز در کمیسیون به توافق برسند.

اگر توافق لازم به عمل نیاید، افراد مورد نیاز هر کمیسیون در جلسه‌اى با دعوت یکى از نواب رئیس با حق رأى و شرکت رؤساى شعب با رعایت اولویت‌هایى مانند تخصص، تجربه و سابقه عضویت در آن کمیسیون و با رأى مخفى تعیین خواهند شد. افرادى که براى کمیسیون اول مورد نظر خود انتخاب نشوند در کمیسیون دوم مورد تقاضاى خود قرارداده خواهند شد.

اما با وجود این‌که آیین‌نامه مجلس راه حلی برای متعادل شدن تعداد اعضای کمیسیون‌های تخصصی در نظر گرفته و احتمالا قبل از آنکه کار به رای‌گیری مخفی کشیده شود، تعدادی از نمایندگانی که اولویت دومشان کمیسیون فرهنگی است با پادرمیانی هیات‌رئیسه و شعب رضایت دهند به این کمیسیون بروند، مشخص نیست در دوره چهار ساله مجلس دهم،‌ کمیسیونی که فقط اولویت اصلی چهار نفر است و 15 نفر بقیه ترجیح می‌دادند در حوزه دیگری فعالیت کنند، چطور می‌خواهد گام‌های مهمی در حوزه فرهنگ بردارد.