محیط زیست اطلاعرسانی کند
حرف آنلاین: آلودگی دریای خزر چندین منشا مختلف دارد و در سال های آینده ممکن است آب دریای خزر دچار آلودگی رادیواکتیو شود. فرخ مستوفی، فعال محیط زیست در ایران معتقد است که آلودگی دریای خزر چندین منشا مختلف دارد و در سال های آینده ممکن است آب دریای خزر دچار آلودگی رادیواکتیو شود.وی معتقد […]
حرف آنلاین: آلودگی دریای خزر چندین منشا مختلف دارد و در سال های آینده ممکن است آب دریای خزر دچار آلودگی رادیواکتیو شود.
فرخ مستوفی، فعال محیط زیست در ایران معتقد است که آلودگی دریای خزر چندین منشا مختلف دارد و در سال های آینده ممکن است آب دریای خزر دچار آلودگی رادیواکتیو شود.وی معتقد است سازمان حفاظت از محیط زیست ایران باید هرچه سریعتر مردم را در مورد آلودگی ماهی های این دریا مطلع کند. مستوفی در ادامه گفت: آلودگی دریای خزر چندین منشا مختلف دارد. از مهمترین آنها آلودگی هایی است که از طریق رودخانه ها وارد آب این دریا می شود. باید تحقیق شود تا کدام رودخانه در کدام کشور بیشترین آلودگی را وارد دریای خزر می کند. معمولا رودخانه هایی که ورودی بزرگتری دارند، آلودگی های بیشتری وارد آب دریاها می کنند. ایران به دلیل سدبندی های بی شمار و فاصله اندک کوه ها تا دریا، رودخانه های فراوانی ندارد و این رودخانه ها نیز مسیر زیادی را طی نمی کنند تا به دریا برسند. بنابراین نباید آلودگی زیادی را به دریاها وارد کنند.
وی افزود: متاسفانه مردم فاضلاب ها و زباله های خود را در رودخانه ها تخلیه می کنند. رودخانه ها در ایران مبدل به فاضلابی برای حمل فاضلاب شهری و روستایی و همچنین زباله دان شده اند. این مساله ای فرهنگی است. این فعال محیط زیست در ادامه گفت: دریای شمال از وسعت چندانی برخوردار نیست. شمال کشور با مشکل انبوه زباله ها مواجه است و سوزاندن یا دفع زباله می تواند برای دریای خزر و ماهی های موجود در آن دریا مضر باشند. مردم زباله ها را نمی توانند دفع کنند. زباله ها به رودخانه ها سرازیر می شوند و مرگ ماهی های رودخانه ها و جلوگیری از باروری تخم های آنها را در پی دارد.
وی اظهار داشت: بلاهای مختلفی در طول این سال ها بر سر ماهی ها آمده است. آب رودخانه ها کم شده است. به عنوان مثال سفیدرود با دارا بودن چندین سد سبب شده ماهی ها نتوانند در تخم ریزی نقش سابق را ایفا کنند. بخش های شمالی ایران کمترین تاسیسات صنعتی را دارا هستند و آلودگی صنعتی از طریق ایران وارد دریای خزر نمی شود.
فرخ مستوفی در ادامه گفت: از دیگر علت های آلودگی در ایران، سموم کشاورزی هستند. در مرداب انزلی تقریبا اکثر گونه های بومی به دلیل این قبیل آلودگی ها در معرض نابودی هستند. تعداد ماهی های این مرداب کم شده، در صورتی که در چند سال گذشته این مرداب زیستگاه بسیاری از ماهی ها بود. در مورد این مرداب عوامل مختلفی مانند عده ای که مرداب ها را خشک می کنند، اطراف آن جاده سازی می کنند و انواع ضربه ها را به این مرداب وارد می سازند. وی عنوان کرد: دلیل سوم، ورود زباله های بیمارستانی به دریای خزر است. اطراف نوار ساحلی به شدت آلوده هستند و مردم در هنگام شنا و تفریح در این ساحل، در معرض بیماری های مختلف هستند.
فعال محیط زیست افزود: این خبر که ماهی ها توسط سازمان حفاظت محیط زیست پایش می شوند بسیار خبر خوبی است. به نظر من خانم ابتکار باید میزان آلودگی ماهی های دریای خزر را به مردم اعلام کند. 3 الی 4 گونه ماهی شیلات در این دریا وجود دارند که مردم از آنها تغذیه می کنند. اگر میزان آلودگی این ماهی ها بالاست، باید به مردم اعلام شود تا مردم از آن ها استفاده نکنند.
وی تاکید کرد: معمولا در کشورهایی که میزان آلودگی آب دریا ها زیاد است و ماهی ها آلوده هستند، به مردم اخطار می دهند تا از آن ماهی ها تغذیه نکنند. به عنوان مثال، دریاچه های آب شیرین آمریکا آلوده اند، در این دریاچه ها اجازه ماهی گیری برای ماهی های بالای 1 کیلوگرم وزن داده نمی شود. ماهی های یک کیلوگرمی از چربی پایینی برخوردار هستند و سموم در بدن ایشان رسوب نمی کنند. اما در ماهی های بالای یک کیلوگرمی به دلیل وجود چربی بالا، فلزات سمی مانند جیوه رسوب می کنند و به خصوص برای کودکان بسیار مضر هستند. این سموم می توانند سرطان زا باشند.
فرخ مستوفی گفت: سموم فلزی از طریق آبراه ولگا و رود کورا وارد دریای خزر می شوند. شهر کوچکی در قزاقستان آب شیرین کن هسته ای وجود دارد، همچنین آزمایش های اتمی در صحراهای قزاقستان ممکن است به آب های زیر زمینی نفوذ کرده باشند و این آب ها اگر به دریای خزر راه یابند، سبب آلودگی رادیواکتیو ماهی ها می شوند. وی افزود: برای مشکل آلودگی دریای خزر تمامی کشورهای مشترک در دریای خزر باید با هم راهکاری بیندیشند. قزاقستان، آذربایجان و روسیه از بزرگترین آلوده کننده های دریای خزر هستند و ایران کمترین آلودگی را وارد آب این دریا می کند./ منبع : برنا
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0